Epikutiküler mum

Vikipedi, özgür ansiklopedi
SEM ile görselleştirilen balmumu morfolojileri: (a)'daki Thalictrum flavum glaucum L. (Desf.) yaprağında nonacosan-10-ol'un hakim olduğu balmumu tübülleri, Eucalyptus gunnii Kanca yaprağının β-diketonlarının hakim olduğu tübüller.

Epikutiküler mum, kara bitkilerinde bitki kütikülünün dış yüzeyini kaplayan mumsu bir kaplamadır. Yapraklarda, meyvelerde ve diğer bitki organlarında beyazımsı bir film veya çiçeklenme oluşturabilir.

Kimyasal olarak, hidrofobik organik bileşiklerden, çoğunlukla çeşitli sübstitüe fonksiyonel gruplar içeren veya içermeyen düz zincirli alifatik hidrokarbonlardan oluşur. Epikutikular mumun ana işlevleri yüzey ıslanmasını ve nem kaybını azaltmaktır. Diğer işlevleri arasında ultraviyole ışığın yansıtılması, ultra hidrofobik ve kendi kendini temizleyen bir yüzeyin oluşumuna yardımcı olmak ve tırmanmayı önleyici bir yüzey olarak görev almak yer alır. Mumlar, yüzeyin temel bir yapısal unsurudur ve bitkiler ile çevreleri arasındaki etkileşim için temel işlevsel ve ekolojik öneme sahiptir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Barthlott, Wilhem; Neinhuis, Christoph; Cutler, David; Hendek, Friedrich; Meusel, Iris; Theisen, Inge; Wilhelmi, Hiltrud (Mart 1998). "Bitki epikutiküler mumlarının sınıflandırılması ve terminolojisi". 126 (3). Linnean Society Botanik Dergisi: 237–260. 18 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2024.