Elektrik ölçü aletleri duyarlılık sınıfı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ölçü aletlerinin duyarlılık sınıfı elektrik mühendisliğinde aletin yapısı dolayısıyla okunan değerde oluşabilecek hata oranıdır. Bu oran ölçü aletlerinin etiketinde belirtilir.

İdeal ölçü aleti[değiştir | kaynağı değiştir]

İdeal elektrik ölçü aleti ölçü yaparken devre parametrelerini hiç değiştirmeyen ölçü aletidir. Mesela Wheatstone köprüsü devre parametrelerini değiştirmeden ölçü yapar. Ancak özellikle analog ölçü aletlerinin büyük bölümü ölçü sırasında devre parametrelerinde küçük te olsa bir değişikliğe yol açar. Şayet ölçü aleti akım ölçüyorsa ölçü aleti devreye seridir. Bu durumda ölçü aletinin iç direnci devrenin toplam direncini artırarak akımın olduğundan az görünmesine yol açar. Şayet ölçü aleti gerilim ölçüyorsa, ölçü aleti devreye paraleldir. İç iletkenliği devrenin paralel direncini düşüreceği için bu durum gerilimin olduğundan az görünmesi sonucunu doğurur. Bu sebeple ideal olarak, akım ölçen ölçü aletinin (ampermetre) direncinin sıfır, gerilim ölçen ölçü aletinin (voltmetre) iç direncinin sonsuz olması istenir. Ama bu mümkün değildir. Çünkü her ölçü aleti ölçü yapmak için devreden küçük ölçüde de olsa akım çekmek zorundadır. Ölçü aletini yol açtığı bu hata % olarak gösterilir. Mesela duyarlılık sınıfı 1 olan bir voltmetrede 100 voltluk ölçümde %1 lik bir hata öngörülür.[1]

Örnek[değiştir | kaynağı değiştir]

Şayet V kaynak gerilimi, R devre direnci, r de ölçü aleti iç direnci ve I da devreden geçen akım ise;

Ampermetre[değiştir | kaynağı değiştir]

Ampermetre devreye seri olarak bağlandığında I2

Bu durumda ölçü sırasında azalan akım;

Azalan akımın gerçek akıma oranı;[2]

Voltmetre[değiştir | kaynağı değiştir]

Voltmetre devreye paralel olarak bağlandığında V2

Bu durumda ölçü sırasında azalan gerilim;

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Pocket Handbook on Electrical Measurements, Siemens, AG, 1966, p.29
  2. ^ Georg Rose: Elektroteknik ve Elektronik Formüller (çeviri: Haluk Erna), İnkılap and Aka Bookhouses, İstanbul, 1975, p.175

Dış başlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]