Dimitris Michalopoulos

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Dimitri Mihalopulos

Dimitri Mihalopulos (Fransızca: Dimitris Michalopoulos), özellikle Homeros, İskitler ve Turan halklarına ilişkin tarihsel sorunlarla son zamanlarda İsa Peygamber’in kökenine ilişkin araştırmalar yapan Yunan bir tarihçidir.

Özgeçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

1952 yılında Atina’da doğdu. 1964-1970 yılları arasında Atina İtalyan Okulunda, 1970-1974 arasında da Atina Milli Üniversitesi’nde eğitim aldı. Fransa’da bulunan École des Hautes Études en Sciences Sociales’den 1978 yılında iktisadi ve sosyal tarih alanında doktora derecesini aldı.[1] 1980-1982 yıllarında dönemin Yunanistan Cumhurbaşkanı Konstantin Karamanlis’in hususî ofisinde bulundu. Bu dönemde Karamanlis’in özel arşivini düzenledi. Selânik Aristoteles Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde 1982-1988 yılları arasında öğretim görevlisi, 1988 – 1994 arasında da yardımcı doçent olarak görev yaptı. Burada diplomasi tarihi ve Balkan halkları tarihi konularında ders verdi. 1990’dan 2000 yılına kadar Atina Şehir Müzesi müdürlüğü görevini yürüttü.[2] Bu esnada 1990-1997 yılları arasında Deniz Harp Okulunda askerî tarih ve 1994-1997 arasında da Deniz Araştırmaları Yüksek Okulunda denizcilik tarihi dersleri verdi. 2002 – 2003 yılları arasında Halk Dostları Derneği’nin bilim danışmanlığını yürüten Mihalopulos, 2004-2011 yılları arasında da Eleftherios Venizelos ve Ulusal Dönem Tarihi Vakfında idareci olarak görev yaptı. Son dönemde özellikle Eski Yunanların ve diğer antik dönem halklarının denizcilik tarihine ilişkin konularla ilgilenmektedir.

Bilimsel çalışmaları ve eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dimitri Mihalopulos yakın dönem ve çağdaş Yunan tarihi uzmanı Konstantin Paparrigopulos’un Avrupa’nın ilk sakinlerinin Turan halkları olduğu yolundaki görüşünü paylaşmakta olup – dillerinin yapısından da anlaşılacağı üzere – Basklar bu halkların günümüzdeki uzantılarıdır.[3] Bu tespite paralel olarak, Hıristiyanlığın erken dönemindeki ibadetlerin antik dönemde Filistin’e yerleşerek burada Skythopolis kentini kuran İskitlerin hayatından izler taşıdığına dikkati çeken Mihalopulos, İsa Peygamber’in uzak kökenlerinin İskitlere uzanması ihtimalinin göz ardı edilmemesi gerektiğine inanmaktadır.[4] Benzer biçimde, Homeros’un Odisseia adlı eserinin orijinal metni üzerinde yaptığı araştırmalar sonucunda Odisseia’da anlatılan seyahatinin esasen Atlantik Okyanusunda ve Amerika kıtasının doğu sahillerinde gerçekleştiği görüşünü öne sürmektedir.[5] Diğer yandan mümtaz bir Yunan dilbilimcinin araştırmalarının da gösterdiği üzere Homeros adının orijinal hali (H)omaros olup bu tespit Odysseia ve İlyada yazarının asıl adının Umar veya Omar olabileceğini düşündürmektedir.

Eserlerinden bazıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Le Vieillard de Morée. Essai sur l'histoire des Grecs et leur indépendance, Istanbul: Isis, 2016 (ISBN 978-975-428-587-1)

La révolution grecque de 1862 et l'insurrection crétoise de 1866. Conséquences politiques et complications diplomatiques, Istanbul: Isis, 2016 (ISBN 978-975-428-560-40).

Fallmerayer et les Grecs, Istanbul: Isis, 2011.

Ibrahim Pasha of Egypt in the Morea (1825-1828). What went on behind the Scenes", Studies of the Ottoman Domain, vol.8 (2018), issue 4.

"Peripeteia in the Atlantic: Ulysse's Voyage from Europe to America", Revista de Historia da UEG, vol. 6, n.2 (2017), s. 1-20.

“Börklüce’nin Selefleri ve Felsefi Bağları”. Ceviri: Dr. Mehmet Kuru, Uluslararası Börklüce Mustafa Sempozyumu, 2-5 Haziran 2015 (İzmir Büyükşehir Belediyesi Akdeniz Akademisi, 2017), s. 445-453. “Turanian and Turkic Migrations into Europe: The Testimony of Greek Sources”, 10. Balkan Tarihi Kongresi (İlkadim Belediyesi, 2017), s. 401-410.

“Mora Türklerinin Sosyokültürel Yapısı Üzerine Notlar” (ile işbirliği: İbrahim Alper Arısoy), Balkan Tarihi Kongresi. 9. Uluslararası Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları Kongresi Bildirileri (İlkadim Belediyesi, 2016), s. 289-316.

“The Metropolitan of the Gagauz: Ambassador Tanrıönver and the Problem of Romania’s Christian Orthodox Turks”, Turkey and Romania. A History of Partnership and Collaboration in the Balkans(İstanbul: TDBB, 2016), s. 567-573.

“The issue of the Christian Orthodox Turks: A Historical Perspective”, Balkanlar. Siyaset ve Göç (Samsun Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları Derneği, 2015), s. 55-60.

“The Compulsory Exchange of Populations between Greece and Turkey: A Necessity or an Absurdity?” Bir Zamanlar Balkanlar (Samsun Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları Derneği, 2014), s. 111-117.

“Constantin Caramanlis et l’affaire de Chypre: le nœud gordien à résoudre”, Contemporary Research in Turkology and Eurasian Studies. A Festschrift in Honor of Professor Tasin Gemil on the Occasion of his 70th Birthday (Presa Universitară Clujeană, 2013), s. 549-559.

“The First Balkan War: What went on behind the Scenes”, Osmanlı Devleti’nin Dağılma Sürecinde Trablusgarp ve Balkan Savaşları, 16-18 Mayıs 2011/İzmir. Bildiriler (Türk Tarih Kurumu, 2013), s. 183-191. “Birinci İznik Konsili: Bir Çatışmanın Bitimi, bir Mücadelenin Başlangıcı mı” (çev: M. İskenderoğlu), Uluslararası İznik Semposyumu (İznik Belediye Başkanlığı), s. 57-66.

Ulisse nell'Oceano Atlantico. La questione omerica riesaminata, Edizioni Accademiche Italiane, 2018 (ISBN 978-620-2-08420-8).

Philia's Encomion. Greek-Turkish Relations in the 1950s, Istanbul: The Isis Press, 2018 (ISBN 978-975-428-606-9).

America, Russia and the Birth of Modern Greece, Washington-London: Academica Press, 2020, ISBN 978-1-68053-942-4

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

"Atlantic's Odyssey" http://abegitim.deu.edu.tr/images/Atlantik-Odysseia/3-haziran-etkinlik-afis-eng.jpg (07-12-2020)

  1. ^ "FrWiki > École des hautes études en sciences sociales". FrWiki (Fransızca). 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022. 
  2. ^ The European Who's Who, 2002-2003 (İngilizce). The European Who's Who Publishing Co. s. 1171. 
  3. ^ Konstantinos Paparregopoulos, Historia tou Hellenikou Ethnous, vol. I (Atina: Galaxias, 1969), s. 132.
  4. ^ "Turanian and Turkic Migrations into Europe: The Testimony of the Greek Sources", 10. Balkanlar Tarihi Kongresi (Ilkadim Belediyesi, 2017), s. 404.
  5. ^ "La guerre de Troie et son issue", Science et foi, 126 (2018), s. 9-13.