Der Freischütz

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Der Freischütz
(İyi Avcı)
Samiel ve Kaspar: Promiyer kostumleri
Samiel ve Kaspar: Promiyer kostumleri
MüzikCarl Maria von Weber
LibrettoFriedrich Kind
Gala18 Haziran, 1821
İlk gösterim yeriSchauspielhaus, Berlin
Oyuncular
  • Max - ormancı, tenor
  • Kilian - zengin genç bir köylü, bariton
  • Cuno - başormancı, bas
  • Caspar - ormancı, bas
  • Aennchen - Agathe'nin kuzeni, soprano
  • Agathe - Cuno'nun kızı, soprano
  • Ottokar - Prens, bariton
  • Kesis, bas
  • Koro: Avcılar, köylüler, ruhlar, hizmetkarlar.

Konuşma rolü

  • Samiel - Kara Avcı


Der Freischütz (İyi Avcı) Alman romantik dönem opera müziği bestecisi Carl Maria von Weber tarafından hazırlanmış bir 3 perdelik bir opera eseridir. Almanca librettosu "Friedrich Kind" tarafından bir Alman peri masalı olarak "Freischütz" eserinden uyarlanarak yazılmıştır.

Prömiyeri Berlin'da " Schauspielhaus"'da 18 Haziran 1821'de sahnelenmiştir.

Hazırlanış ve ilk yapımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Roller[değiştir | kaynağı değiştir]

Rol Ses tipi Prömiyerde roller, 18 Haziran 1821
(Orkestra şefi: Carl Maria von Weber)
Max, ormanci tenor Heinrich Stümer
Kilian, zengin genç bir köylü bariton August Wiedemann
Cuno, başormancı bas Johann Gottfried Karl Wauer
Caspar, ormancı bass Heinrich Blume
Aennchen, Agathe'nin kuzeni soprano Johanna Eunicke
Agathe, Cuno'nun kızı soprano Karoline Seidler-Wranitzky
Samiel, Kara Avcı konusma rolü Josef Hillebrand
Ottokar, Prens bariton Gottlieb Rebenstein
Kesis bas Johann Georg Gern
Avcılar, köylüler, ruhlar, hizmetkarlar

Konu özeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Mekân: Bohemya.
Zaman: Otuz Yıl Savaşı'ndan sonra

I. Perde[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir orman köyü meyhanesi önünde küçük bir meydan

Genç ormancı Max Agathe'yi sevmektedir ve babası olan başormancı Cuno'nun yerine geçip başormancı olmak istemektedir. Ancak yetenek gösterme yarışında ok atıcılığını göstermesi gereklidir ve bu yarışma ertesi gün yapılacaktır.

Ertesi gün köylüler yerel kıyafetleri ile gelmişlerdir ve hedefe ok atama yarışmasını izlerler. Bu yarışmayı genç köylü Caspar kazanır ve Caspar "ok atıcıların kralı" olarak ilan edilir. ("Victoria! der meister soll leben"). Max ise yarışmayı kazanamadığı için bir köşeye çekilip orada mahzunca oturmaktadır. Başlarında Killian diğer köylüler delikanlıyı alaya alıp alaycı bir zafer şarkısı söylerler. ("Schau der Herr")

Başormancı yaşlı Cuno bir hikâye anlatmaya başlar. Bu hikâyeye göre orman içinde Kurt Boğazı adı verilen büyülü bir mevkide büyülü kurşunlar dökülürmüş ve bu "büyülü kurşun"ları kollanan atıcılar mutlaka hedefe isabet ettirirlermiş. Hikâyesini bitiren Cuno Max'a dönerek ertesi gün yapılacak atış yarışmaları da kaybederse onun Agathe ile evlenmesinin imkân olmayacağını söyler. Köylüler bir Bohemya halk dansı yaparak sahneyi terkederler. Bu sırada Kilian arkadaşı Max’in yanına gelir ve ona bu gibi şeylerin arkadaşlıklarına hiç ziyan vermeyeceğini söyler.

Yalnız başına kalan Max kötü şansından yüksek sesle yakınmaya başlar. Ertesi gün yapılacak atış yarışmasını kazanamazsa sevdiği Agathe ile evlenemeyecektir. Acaba şeytanın güçlerine inanıp onlardan yardım istemeli midir? Bu soaler söylenirken Bu sözler yükselirken sahne kenarına Kara Avcı Samiel kendini belirtir. Ama Max tanrısal kaderden yardım ummasının uygun olacağını belirtince kaybolur. (Durch die Waelder).

Şarkı bitince genç Caspar gözükür. Caspar bir zamanlar Agathe’ye evlenme teklif etmiş ve onu tarafından kabul edilmezdir. Caspar daima hayata umursuz, gamsız ve alaycı görünmesine rağmen içten pazarlıklı olup intikam planları yapmaktadır. Elinde şarabi ile bir içki şarkısı söyleyip Max’in aklını karıştırmaya başlar. (Hier im ird’schen jammerthal). Caspar bir hayalet olan Kara Avcı Samiel ile birlikte Kurt Boğazında kurşun dökmekte ve bu kurşunlar dolayısı ile her zaman hedefi bulmaktadır. Caspar’ın tüfeğiyle havada uçan bir kartala ateş acar ve bu kuş vurularak düşer.

Böylece Caspar Max'i ayartıp Kurt Boğazına giderek sihirli kurşun dökmeye razı eder. Ama art fikirli Caspar’ın asıl hedefi sihirli kurşun ile Agathe’yi Max’in eliyle öldürtmektir. Bu kötü kalpli avcının zafer şarkısı ile sahne sona erer. (Schweig! Damıt Dich niemand warnt).

II. Perde[değiştir | kaynağı değiştir]

1. Sahne[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuno’nun evi

Agathe kuzeni Aenchen ile birlikte yalnızdır. Duvardan düşen bir resim Agathe'nin başını hafif yaraladığı için başında bir sargı vardır. Kuzen Aenchen duvardan düşen resmi yeniden asmaktadır. İki kuzen kısa bir Düet söylerler. Sonra Aenchen, geç kalmasına üzülen kuzenini avutmak için halk şarkısı şeklinde bir aryaya başlar. Aryada özlediği erkek tipini anlatır ve onun genç ve heyecanlı bir kişi olmasını diler (Kommt ein schlanker Bursch). Sonra da sahneden ayrılır. Yalnız kalan Agathe pencereye gider doğru yürür ve "Ne güzel Gece" adlı bir "resitatif"'den sonra bu operanın en çekici parçası olan bir aryaya başlar. (Leise, leise fromme Weise).

Max uzaktan görülüp kapıya gelir. Agathe onu sevinçle karşılar; ama Max sadece yüzünü göstermek istemekte olup oturmak istememektedir. Agathe'ye başındaki sargının sebebini sorar ve Agathe kısaca bir cevap verir ve Max ayrıntılar istemez. Max elindeki ölü kartalı göstererek bunun bir sihirli kurşunla vurulup öldürülen bir kartal olduğunu ve bunlardan birkaç tane elde etmek hedefiyle Kurt Boğazı'na gitmekte olduğunu bildirir. Bu Kurt Boğazı'nın korkulacak bir yer olduğunu bilen Agathe ona oraya gitmemesi için yalvarır. Ama Max kesin kararını vermiştir ve bundan dönmez, Geride dehşete düşmüş iki kuzenini bırakarak oradan uzaklaşır.

2. Sahne[değiştir | kaynağı değiştir]

Kurt Boğazı'nda geceleyin ufak bir açıklık

Rüzgar bütün şiddetiyle uluyarak esmekte, göğe doğru hayaletler uçuşmakta, dallarda garip kuşların, baykuşların gözleri parlamaktadır. Kaspar kuru kafalardan bir ocak yapmış, ortasına bir ateş yakmıştır. Kurşunu dökmek için kap kaçak hazırlar. Fakat sihri temin edecek Kara Avcı Samiel henüz gelmemiştir. Kaspar bağırmaya başlar; «Samiel görün» Birdenbire yeşil yüzlü, kırmızı gözleri, siyah pelerini ve tüylü şapkasıyla Samiel gözükür; «Beni kim çağırıyor?» Kaspar yalvarır «Arkadaşım Max sihirli kurşun istiyor… Birinin Agathe’yi öldürmesini sağlamanı istiyorum». Samiel cevap verir «Yedi tane dökeceksin, altısı hedefler yedincisi kötüler içindir». Kaspar’la arasındaki anlaşma gereğince onun her istediğini yapmaktadır, ancak bu sonuncu olarak ertesi gün ya Kaspar’ın yahut Max’ın ruhunu cehenneme gönderecektir. Birdenbire kaybolur. Ay çıkmıştır, Max gözükür, dehşet içinde Kaspar’a ilerler. Kaspar sihirli kelimeleri söylemeye başlar. İlk kurşunu döker, sesi yankılanır. Kuşlar uçuşur, her kurşun döküldüğünde fırtına şiddetlenmeye, şimşek çakmaya, köpek, at ve cadı hayaletleri uçuşmaya başlamıştır. Tüyler ürpertici acayip sesler duyulmaktadır. Kaspar bağırır; «Samiel yedincisini döküyorum, yardım et!» Samiel tekrar gözükür. Sanki kıyamet kopmuştur, ağaçlar devrilmeye, yer sallanmaya başlar, esrarengiz bir koro başlar. Uzaktan bir kilise çanı yankılanır, her şey birdenbire susar. Kaspar yüzükoyun yerde yatmakta, Max korku içinde, sapsarı bu inanılmaz manzarayı seyretmektedir

III. Perde[değiştir | kaynağı değiştir]

1. Sahne[değiştir | kaynağı değiştir]

Ormanda bir açıklık.

Prensin iki bekçisi evvelki gece Kurt Boğazı'ndan gelen esrarengiz seslerden bahsetmektedirler. Bu sırada Caspar ve Max görünür. Max üç sihirli kurşunu av için harcamış olup vurduğu kuşları av torbasından çıkartır. Bu ona Prensin güvenini kazandırır. Caspar ise dört kurşundan üçünü atmıştır ve son sihirli kurşunu Max'a verir.

2. Sahne[değiştir | kaynağı değiştir]

Atış yarışması gününde Agathe'nin odası

Genç kız gelinlik elbisesini prova ederken Tanrıya o gün Max’in başarı sağlayarak kendisiyle evlenmesi isteyen bir duayı Arya gibi söylemektedir. (Und ob die Wolke sie verhüle). Aenchen girip ondan daha biraz çabuk olmasını ister. Ona Agathe o gece gördüğü bir rüyayı anlatmaya başlar. Bu rüyada kendisini bir güvercin olarak görmüş; atış yarışmasında Max tüfeği ile bu güvercini hedef alıp onu vurmuş ve vurulan güvercin kanlar içinde yere düşmüştür. Aenchen bu rüyayı hayırlı olaylar olarak yorumlar ve kuzenine artık sadece mutlu geleceği düşünmesini söyler. Odaya bir grup köy kızları girip gelenek üzere gelinin etrafında dönerek dans etmeye başlarlar. Bu esnada Agathe resmin yine yere düşmüş olduğunu görür. Aenchen bunun fırtınanın bir sonucu olduğunu belirterek gelin elbisesinin bulunduğu sandığı ona uzatır. Sandık açılınca içinde gelin elbisesi yerine bir kefen çıkar. Aenchen bunu da hayra yorar, satıcı kız mutlaka bir yanlışlık yaptığını bildirir. Köylü kızlar şarkılarını söyler ve Agathe gelinliğini giyerken perde kapanır.

3. Sahne[değiştir | kaynağı değiştir]

Ormanda atış yarışma mevkii

Başta Prens Ottokar ve bütün köy toplanmıştır. Avcılar korno sesleri arasında ünlü av korosunu söylemektedirler. (Was gleich wohl auf Erden). Max sabahki avda üç güzel atış yapmış, hepsi de hedeflerine isabet etmiştir. Son atışını yapacak, kazanırsa Agathe’yi alacaktır. Agathe ve arkadaşları gözükürler. Prens bu sırada Max’a hedefi gösterir, bu bir güvercindir. Kuş uçarak Caspar’ın bulunduğu ağaca konarken Agathe yanında Aenchen ve kızlar girerler. Agathe, Max’in güvercini vurmaması için haykırırken Max ateş eder; Caspar ağaçtan düşer; aynı anda Agathe bir çığlıkla yere yuvarlanır. Caspar can çekişmekte iken Samiel’i çağırmaktadır. Sonunda kıvranarak ölür. Yedinci kurşun hedefi bulmuştur; fakat hile ortaya çıkmıştır. Prens, Caspar’ın cesedinin Kurt Boğazı'na gömülmesini emreder. Max, Prense her şeyi itiraf eder. (Herr! Unwerth bin ich Eurer Gnade). Prens ona ya ülkeyi terk etmesini ya da hapse atılmaya razı olmasını söyler. Bu sırada herkesin saydığı münzevi keşiş gözükür. Max için af diler. Delikanlıya bir yıl süre verilecek, gelecek yıl hiç hilesiz yarışmayı kazanırsa Agathe’yle evlenecektir. Herkes bu mutlu sonucu kutlarken perde iner.

Enstrumentasyon[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu eserin ilk sahnelenmesi için hazırlanan partisyon notaları şu çalgılar için hazırlanmıştır:

Orkestra mevkii: 2 Pikolo flüt, 2 flüt, 2 obua, 2 klarinet, 2 fagot, 4 korno, 2 trompet, 3 trombon, timpani, Yaylı çalgılar (keman I ve II, viyola, viyolonsel, kontrbas)

Sahnede: 1 klarinet, 2 korno, 1 trompet, kemanlar, viyolonseller

Seçilmiş müzik parçaları[değiştir | kaynağı değiştir]

I. Perde:

  • "Viktoria! der Meister soll leben". Koro
  • "Schaut der Herr mich an als König" Arya: Kilian
  • "O diese Sonne". Üçlü (Cuno, Caspar, Max;), koro
  • "Schau der Herr"
  • "Durch die Waelder" Arya:Max
  • "Hier im ird’schen jammerthal" . Arya:Caspar
  • "Schweig! Damıt Dich niemand warnt". Arya:Caspar

II. Perde:

  • "Schelm, halt fest!". İkili (Agathe, Ännchen)
  • "Kommt ein schlanker Bursch gegangen". Arya:Annchen
  • "Wie nahte mir der Schlummer". Resitatif:Agathe
  • "Leise, leise fromme Weise". Arya:Agathe
  • "Wie? Was? Entsetzen!". Üçlü (Agathe, Ännchen, Max)

III. Perde:

  • "Und ob die Wolke sie verhülle". Arya:Agathe
  • "Einst träumte meiner sel'gen Bas". Romans ve arya:Annchen
  • "Wir winden dir den Jungfern-Kranz". Arya:Annchen
  • "Was gleicht wohl auf Erden". Ormancilar korosu
  • "Schaut, o schaut". Finale

Medya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Der Freischutz operasının uvertürü. Skidmore College Orkestrası:[1]

Seçilmiş ses kayıtları [2][değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Roller
(Agathe, Aennchen, Max, Caspar)
Orkestra şefi
Opera Evi ve Orkestra
Marka
1955 Elisabeth Grümmer,
Rita Streich,
Hans Hopf,
Max Proebstl
Erich Kleiber,
Radio Köln Orkestrasi ve Korosu (WDR radyosu için yapım)
Audio CD: Koch
Cat. No. B0000517EP
1959 Elisabeth Grümmer,
Lisa Otto,
Rudolf Schock,
Karl Christian Kohn
Joseph Keilberth,
Berlin Filarmonik Orkestrası
Audio CD: EMI Classics
Cat. No. B001BBZ96W
1959 Irmgard Seefried,
Rita Streich,
Richard Holm,
Kurt Böhme
Eugen Jochum,
Bavyera Radyo Senfoni Orkestrasi ve Korosu
Audio CD: Deutsche Grammophon
Cat. No. 439 717-2
1973 Gundula Janowitz,
Edith Mathis,
Peter Schreier,
Theo Adam
Carlos Kleiber,
Dresden Staatskapelle Orkestrasi ve Rundfunkchor Leipzig
Audio CD: Deutsche Grammophon
Cat No. 457 736-2
1980 Hildegard Behren,
Helen Donath,
René Kollo,
Peter Meven
Rafael Kubelík,
Bavyera Radyo Senfoni Orkestrasi ve Korosu
Audio CD: Decca
Cat no.
1990 Karita Mattila,
Eva Lind,
Francisco Araiza,
Ekkehard Wlaschiha
Colin Davis,
Staatskapelle Orkestrasi Dresden ve Rundfunkchor Leipzig
Audio CD: Decca/Philips
Cat No. 478015
1999 Inga Nielsen,
Malin Hartelius,
Peter Seiffert,
Matti Salminen
Nikolaus Harnoncourt,
Zurich Opera
DVD: Decca
Cat. No.
2012 Christine Brewer,
Sally Matthews,
Simon O'Neill,
Lars Woldt
Colin Davis,
Londra Senfoni Orkestrasi ve Korosu,
21 Nisan 2012'de Barbican Merkezi'ndeki konserde ses kaydı
CD: LSO Live
Cat: 0726

Uyarlamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1841: Hector Berlioz Weber'in Dansa Davet' piyano parçasının orkestrasyonunu yaparak bir bale olarak bu opera eserinin Paris yapımına ekledi. Bu orkestara parçası sonradan tek pbaşına konsetlerde icra edilmeye başladı.
  • 1845: Franz Liszt bu operanın uvertürünü bir piyano parçası (S.575) olarak uyarladı.
  • 1990: Robert Wilson, Tom Waits ve William S. Burroughs tarafından hazırlanan The Black Rider (oyun) adlı bir tiyatro müzikali Der Freischutz' operasından uyarlanmıştır.
  • Magic Hunter adlı Macaristan yapımlı film bu opara konusunu güncelleştirmektedir.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bu madde kismen İngilizce Wikipedia "Der Freischütz" maddesi kaynaklıdır. Online [1] 16 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  1. ^ Kaynak: Musopen 31 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "Carl Maria von Weber'in Der Freischütz için Operadis diskografisi". 14 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012. 
  3. ^ "The Magic Hunter (film)". 13 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012. 

Dış kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Holden, Amanda (ed) (2001). The New Penguin Opera Guide, New York: Penguin Putnam. ISBN 0-14-029312-4 (İngilizce)
  • Brown, Clive "Freischütz, Der ('The Freeshooter') Romantische Oper in three acts", Kaynak:Sadie, Stanley (ed) (1992), The New Grove Dictionary of Opera (4 cilt). Londra: Macmillan. ISBN 978-1-56159-228-9 (İngilizce)
  • Abegg, Werner (2005), Carl Maria von Weber: Der Freischütz. Romantische Oper – Finstere Mächte – Bühnenwirkung, Augsburg: Wissner, ISBN 3-89639-368-5 (Almanca).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]