Day-O (The Banana Boat Song)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
"Muz Tekne Şarkısı"
Tek tarafından The Tarriers
The Tarriers albümünden
Dil Jamaika Yerel Dili
B tarafı "Saklanan Yer Yok"
Piyasaya sürülmüş 1956
Uzunluk 2 : 58
Etiket Zafer Kayıtları
Söz yazarı(lar) Alan Arkin, Bob Carey, Erik Darling
Tarriers single kronolojisi
" Muz Tekne Şarkısı "



</br> (1956)
" Cindy, Ah Cindy "



</br> (1956)
Harry Belafonte, Almanak, 18 Şubat 1954

"Day-O (The Banana Boat Song)" geleneksel bir Jamaika halk şarkısıdır. Şarkının mento etkileri vardır, ancak genellikle daha iyi bilinen calypso müziğinin bir örneği olarak sınıflandırılır.

Gemilere muz yükleyen gece vardiyasında çalışan liman işçilerinin bakış açısından bir çağrı ve yanıt iş şarkısıdır. Sözler, günün nasıl geldiğini, vardiyalarının nasıl bittiğini ve eve gidebilmek için işlerinin sayılmasını istediklerini anlatıyor.

Belafonte, PBS NewsHour'da Gwen Ifill ile 2011 yılında yaptığı bir röportajda "Day-O" yu "mücadele hakkında, sömürgeleştirilmiş bir yaşamda en zorlu işleri yapan siyah insanlar hakkında bir şarkı" olarak tanımladı "O şarkıyı aldım ve dünyanın sevdiği bir marş haline getirdim".

En iyi bilinen versiyon Jamaikalı-Amerikalı şarkıcı Harry Belafonte tarafından 1956'da yayınlandı (başlangıçta Banana Boat (Day-O) olarak adlandırıldı) ve daha sonra onun imza şarkılarından biri oldu. Aynı yıl Tarriers, başka bir Jamaika halk şarkısı "Hill and Gully Rider" ın korosunu içeren alternatif bir versiyon yayınladı. Her iki versiyon da ertesi yıl aynı anda popüler oldu ve 20 Şubat 1957 ABD Top 40 Singles listesinde 5 ve 6 oldu[1] Tarriers versiyonu, hepsi kendi ülkelerinde ilk 40'ta yer alan Fontane Sisters, Sarah Vaughan, Steve Lawrence ve Shirley Bassey dahil olmak üzere 1956 ve 1957'de birçok kez ele alındı.[2]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

"Muz Tekne Şarkısı" muhtemelen 20. yüzyılın başlarında Jamaika'daki muz ticaretinin büyüdüğü zamanlarda ortaya çıktı. Gündüz güneşinin sıcaklığından kaçınmak için genellikle geceleri çalışan Jamaikalı liman işçileri tarafından söylendi. Gün ışığı geldiğinde, eve gidebilmeleri için patronlarının muzları saymaya geleceğini biliyorlardı.[3]

Şarkı ilk olarak Trinidadlı şarkıcı Edric Connor ve grubu the Caribbeans tarafından 1952 tarihli Songs From Jamaica albümünde kaydedildi; şarkının adı "Day Dah Light" idi[4] Belafonte, versiyonunu Connor'ın 1952 ve Louise Bennett'in 1954 kayıtlarına dayandırdı.[5][6]

1955'te Amerikalı şarkıcı-söz yazarları Lord Burgess ve William Attaway, şarkının Harry Belafonte tarafından seslendirildiği The Colgate Comedy Hour için sözlerin bir versiyonunu yazdılar.[7] Belafonte, şarkıyı RCA Victor için kaydetti ve bu, 1957'de Billboard listelerinde beş numaraya ulaştığı ve daha sonra Belafonte'nin imza şarkısı olduğu için bugün dinleyiciler tarafından en iyi bilinen versiyondur. Belafonte'nin 1956 Calypso albümünün ikinci yüzü, gökyüzünde ilk yıldız görüldüğünde biten gündüz vardiyasına atıfta bulunan bir şarkı olan "Star O" ile açılmaktadır Kayıt sırasında, adı sorulduğunda, Harry "Day Done Light" şeklinde hecelemektedir.

Medyada ve siyasette[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Orijinal 1956 Belafonte kaydı, 1988 yapımı Beetlejuice filminde, konukların filmin kahramanlarının şarkısına doğaüstü bir şekilde dans etmeye zorlandıkları bir akşam yemeği sahnesinde duyulur.[8] Televizyon animasyon dizisinin ilk bölümünde Beetlejuice ve Lydia tarafından seslendirildi ve Broadway müzikal uyarlamasında yer aldı[9]
  • Legends of Tomorrow 2. sezon 14. bölüm "Moonshot" dizisinde Martin Stein karakteri dikkati dağıtmak için aniden şarkıyı söylemeye başlar.[10]
  • Justin Trudeau kara surat tartışmasında, 18 Eylül 2019'da Kanada Başbakanı Justin Trudeau, Collège'de lisedeyken bir yetenek şovunda siyah yüz makyajı ve afro peruk takarken "Day-O" şarkısını söylediğini itiraf etti.[11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "All US Top 40 Singles For 1957". Top40Weekly.com. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2022. 
  2. ^ Petrusich (22 Şubat 2017). "Harry Belafonte and the Social Power of Song". The New Yorker. Condé Nast. 2 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2021. 
  3. ^ "Day-O: The Story of "The Banana Boat Song"". History Daily (İngilizce). 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2023.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ "Edric Connor, Louise Bennett and Jamaican Folk Music". Mento Music. 11 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  5. ^ The Louise Bennett version of Day O (The Banana Boat Song) is available and documented in both French and English on the Jamaica – Mento 1951–1958 album (2009)
  6. ^ "Frémeaux & Associés éditeur, La Librairie Sonore". Fremeaux.com. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  7. ^ Trinidad Carnival: The Cultural Politics of a Transnational Festival. Indiana University Press. 28 Mart 2007. s. 186. ISBN 978-0253116727. Erişim tarihi: 1 Eylül 2018 – Google Books vasıtasıyla. 
  8. ^ "Why The Day-O Scene In Beetlejuice Was Difficult To Shoot". CinemaBlend. 31 Mart 2018. 31 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ "Video: The Beetlejuice Cast Performs 'Day-O (The Banana Boat Song) / The Whole Being Dead Thing' at the Tony Awards". BroadwayWorld. 10 Haziran 2019. 18 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  10. ^ "Legends Of Tomorrow shoots for the moon with one of its best episodes". The A.V. Club. 15 Mayıs 2017. 19 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ "Justin Trudeau Admits to Also Wearing Blackface 'Makeup' in High School Following Time Report". Time (İngilizce). 19 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]