Darwin çıkıntısı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Solda: Okun gösterdiği nokta bir Darwin çıkıntısıdır. Sağda: Bir şebeğin kulağındaki homolog çıkıntı

Darwin çıkıntısı, insan kulağının heliks diye tabir edilen üst kıkırdağında bulunan, doğuştan gelen çıkıntı. Bu özellik insan nüfusunun yaklaşık %10.4'ünde görülür.[1] Genetik açıdan otozomal baskın karakterdedir ancak tamamlanmış bir penetransta değildir, yani geni taşıyan bireylerin fenotipinde görülmeyebilir.[2]Evrimsel olarak ilk primatlardan miras kaldığı düşünülmektedir.

Maymunlarda bu çıkıntıya yapışan kaslar kulağın çeşitli açılarla hareket etmesini ve sesleri yönlere göre daha iyi algılamasını sağlar ancak insanlarda kulak bu fonksiyonunu kaybetmiştir.

Atacı bu özellik ilk defa Charles Darwin tarafından İnsanın Türeyişi kitabında primatlarla ortak kökene dikkat çeken körelmiş bir özellik olarak dile getirilmiştir. Ancak Darwin bu özelliğe, bir heykelinde bu özelliği gösteren ve bunu atacı bir özellik olarak ortaya süren İngiliz heykeltıraş Thomas Woolner'ın anısına Woolnerian Tip adını vermiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Ruiz, A. (1986). "An anthropometric study of the ear in an adult population". International Journal of Anthropology, 1. ss. 135-43. doi:10.1007/BF02447350. 
  2. ^ Spinney, Laura (2008). "Vestigial organs: Remnants of evolution", 2656. New Scientist. 17 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012.