Bursa Ovası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bursa Ovası, Marmara Bölgesi'nin güneydoğu parçasında Uludağ masifi ile Gemlik körfezinin güney ve güneydoğusundaki kıyı dağları arasında doğu-batı doğrultusunda uzanan büyük bir ovadır. Bunlar Bursa Ovasını, Uluabat depresyonundan ayıran tepeler olup üzeri ve etekleri seyrek ağaçlar ve tarlalarla kaplıdır.[1]

Kirlilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Bursa Ovası, uzun yıllar boyunca tarım merkezi olmuştur. Ancak Balkanlar'dan gelen yoğun göç, Bursa'nın büyümesine ve tarım arazilerinin yapılaşmaya açılmasına sebep olmuştur. Açılan fabrikalarla Nilüfer çayı kirlenmiş ve su kaynakları azalmıştır. Pek çok kuruluş çevre kirliliğini önlemeye çalışsa da yetersiz kalmaktadır. Gelecek nesil için büyük tehlikedir.[2]

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

Ovanın kuzeyinde hafif yüksek dağlar başlar ve ardında Marmara Denizi bulunur. Doğusunda Yenişehir Ovası, Güneyinde 2543 metre yüksekliğiyle Uludağ vardır. Batısında Susurluk ovası bulunur.

Yetiştirilen ürünler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bursa'da en bilinen şeftalidir. Ardından dut, domates, üzüm, zeytin gibi ürünler gelir.

Bursa Ovası'nın tarıma açılması[değiştir | kaynağı değiştir]

Bursa Ovası'nın büyük bölümü bataklık ile kaplıydı. 1930'lu yıllarda Ana kanal, Alman kanalı, Cenhub Kanalı açılarak bataklık kurutulmuş ve tarıma açılmıştır.

Yazılanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

1842 yılında Bursa'ya gelen madam Ida Laura Pfeiffer, Bursa Ovası gibi bir yeri ancak İsviçre'de gördüğünü yazar.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Bursa Ovası, Oluşumu ve Özellikleri - ova.gen.tr". www.ova.gen.tr. 18 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2020. 
  2. ^ Arinç, Kenan (25 Mart 2011). "Ekolojik Yönleriyle; BURSA OVASI'NDA ARAZİ KULLANILIŞI VE ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ / Ecological Aspects of Environmental Impact Assessment and Land Use of Bursa Plain". Doğu Coğrafya Dergisi. 8 (10): -. ISSN 1302-7956. [ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ "Bursa Ovası". www.bursa.com. 20 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2020.