Bir Türk Casusunun Mektupları

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bir Türk Casusunun Mektupları, “Mahmut” isimli bir Osmanlı casusu tarafından XIV. Louis’in sarayından yazıldığı iddia edilen hayali mektuplardan oluşan sekiz ciltlik mektup koleksiyonudur.[1]

Kaynak ve Yayınlanması[değiştir | kaynağı değiştir]

Serinin ilk cildi Cenovalı siyasi sığınmacı Giovanni Paolo Marana (1642-1693) tarafından XIV. Louis’in sarayından yazıldığı kabul edilmektedir.[2][3] İlk cilt (102 mektup) İtalyanca ve Fransızca tercüme olarak 1684 ile 1686 yılları arasında yayınlanmıştır.[4] 1687 yılında kopyasını kendisi için alacak olan Robert Midgley’in gözetiminde William Bradshaw tarafından ingilizceye çevirilmiştir.[3] Kalan yedi cilt ise 1691 ile 1694 yılları arasında ingilizcesi mektupların italyanca el yazmalarından çevirildiğini anlatan bir önsöz ile çıkmıştır.[3] Kalan yedi cildin ilki ile birlikte 1696-7 yıllarında ingilizceden tercüme edildiği iddiasıyla fransızca yayınlanmıştır.[5] Sekiz ciltte toplam 644 mektup bulunmaktadır.[4]

Marana’nın ilk cildinden sonra geri kalan ciltleri kimin yazdığı büyük tartışma konusu olmuştur. Birçok yazar bu konu ile ilgili olduğu düşünülmüş ve bunlardan en dikkate değeri eseri ingilizceye çeviren Robert Midgley ve William Bradshaw’dır.[5][6] Ayrıca bütün mektuplarda biçimsel olarak Marana’nın yazdıkları ile benzerlik görülmektedir.[4][7] Maraya geri kalan ciltleri Fransa’da çıkarmanın zor alabileceğini görüp İngiltere’ye güveli bir yere gidip yazdıklarına devam etmiş olabilir.[5]

Eser 18. yy boyunca çok popülerdi ve toplam 1801’e kadar 15 baskı yaptı.[5] Sözde casusun deist rasyonalist sempatikliği Daniel Defoe’yi cezbetti ve Bir Türk Casusunun Mektuplarının Devamı ile hikayecinin önemini 1687’den 1693’e kadar uzattı.[7]

İçerik[değiştir | kaynağı değiştir]

Ciltler “Arap Mahmut” isimli biri tarafından yazılan hayali mektuplardan oluşmaktadır.[8] Mektuplar Fransa’da 1637, Avusturyalı Anne ve Kardinal Richelieu’nun kral naipliğinde ki son senesinden, 1682, XIV. Louis ve vekili Kardinal Mazarin’in saltanatına kadar olan tarihi kapsamaktadır.[5] Mektuplar, güncel politik dedikodular üzerine bir günlük ve toplum üzerine yergilerden oluşmaktadır.[9] Mahmut gerçekte var olsa politika ve güncel olaylar ile ilgili olan mektupları Paris’ten Konstantinopolis’e gönderirdi fakat yazışmalar din, hikâyeler ve anekdotlar gibi başka özel konular üzerineydi.[4] Mektuplarda Richelieu ve Mazarin gibi zamanının politik figürlerinin kadınlar ile ilgili çıkan spekülasyonlar, devlet yönetimi hakkında tavsiyeler ve dini doktrin ve onların sonuçları hakkında yapılan önemli tartışmalar vardı.[10] Mektuplarındaki politik pozisyonu Liberal Katolik’ten rasyonalist deiste dönüşmektedir.[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Miller, Laura (25 Ocak 2007). "Herbivore vs. carnivore". Salon.com. 25 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007. 
  2. ^ Paula R. Backscheider, Catherine Ingrassia, 2005, A companion to the eighteenth-century English novel and culture, page 55
  3. ^ a b c Rosalind Ballaster, 2005, Fables of the East: selected tales, 1662-1785, page 207
  4. ^ a b c d C. J. Betts, 1984, Early deism in France, pages 97-8
  5. ^ a b c d e Rosalind Ballaster, 2005, Fables of the East: selected tales, 1662-1785, page 208
  6. ^ a b Paula R. Backscheider, Catherine Ingrassia, 2005, A companion to the eighteenth-century English novel and culture, page 58
  7. ^ a b Rosalind Ballaster, 2005, Fabulous orients: fictions of the East in England, 1662-1785, page 145
  8. ^ Paula R. Backscheider, Catherine Ingrassia, 2005, A companion to the eighteenth-century English novel and culture, page 56
  9. ^ Martha Pike Conant, 2009, The Oriental Tale in England in the Eighteenth Century, page 158
  10. ^ Paula R. Backscheider, Catherine Ingrassia, 2005, A companion to the eighteenth-century English novel and culture, page 61

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]