Beck Umutsuzluk Ölçeği
Beck Umutsuzluk Ölçeği, bireylerin geleceği dair olumsuz bakış açılarının skorlandığı bir ölçektir. Aaron T. Beck ve Arlene Weissman tarafından 1974 yılında bir makale ile yayımlanmıştır.[1] Testin eksikliklerini bilen bir kişi gözleminde kişiler bireysel olarak testi doldurabilir. Test 20 sorudan oluşuyor ve her bir soru için evet veya hayır olmak üzere iki şıktan birisi işaretlenir.. Ölçeğin 1, 3, 5, 6, 8, 10, 13, 15, 19. sorularında her “hayır” yanıtı için birer puan verilirken diğer sorularda ise her “evet” yanıtı için birer puan verilir. Ölçekten alınan puan ne kadar yüksekse kişinin umutsuzluk düzeyi o kadar yüksek kabul edilir.
Ölçekte kişilerin geleceğe bakış açısı (umutlu-kötümser), geleceği ön görebilirlik düzeyi, elde etmek istediklerine ulaşmak için inancı gibi birçok durum ölçülür. Pozitif ve negatif sorular ölçek içinde dağıtılmıştır.[2] Ölçekten en yüksek 20 puan alınabilir. Kişiler aldıkları puana göre; 0-3 Minimal, 4-8 Hafif, 9-14 Orta, >15 şiddetli umutsuzluk düzeyinde kabul edilir.
Yapılan bir araştırmada[3] Beck Umutsuzluk Ölçeğinin normal grup, kronik-fiziksel hastalar ve psikiyatrik hastalarda umutsuzluk düzeyini geçerli olarak ölçtüğü bulunmuştur. Bir başka araştırmada[4] ise ölçeğin iç tutarlılık ve puan değişmezliği ölçülmüş, ölçek güvenilir bulunmuştur. Ölçeği geçerliliği ise yapı geçerliliği ve uyum geçerliliği ile ölçülmüş, ölçek geçerli bulunmuştur.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Aaron T. Beck; Arlene Weissman (1974). "THE MEASUREMENT OF PESSIMISM: THE HOPELESSNESS SCALE". Journal ol Consulting and Clinical Psychology. 6 (42). s. 861-865.
- ^ "Beck Umutsuzluk Ölçeği". Depresyon Tedavisi Net. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2018.
- ^ "BUO Geçerlilik Çalışması". Kriz Dergisi. 2 (2). 1994. s. 311-319. doi:10.1501/0000831.
- ^ Gülten Seber; Nesrin Dilbaz; Cem Kaptanoğlu; Durmuş Tekin (1993). "UMUTSUZLUKÖLÇEĞİ: GEÇERLİLİK VEGÜVENİRLİĞİ". Kriz Dergisi. 1 (3).