Bahşayiş Lugati

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bahşayiş Lugati, Eski Anadolu Türkçesi sözlüğü. Eser Süleymaniye Kütüphanesi'nde Fatih 5178 numarada kayıtlıdır. 920 yılında kaleme alınmış, tahminen de 14. yüzyılda istinsah (eserin el ile kopyalanması) edilmiştir. Eser, Arapça ve Farsça ad soylu sözcükleri içeren tematik bir sözlüktür. Önce bir Arapça sözcük verilmiş, daha sonra da sözcüğün Farsça karşılığı gösterilmiştir. Genel olarak Farsça tercümeye dayalı olarak verilen Türkçe karşılıklar ise bu Arapça ve Farsça sözcüklerin hemen altında, satır aralarında gösterilmiştir.

Selçuklu döneminin yazı özelliklerini taşıyan eserin yazarının kim olduğu belli değildir. Bahşayiş Lugati adı ise eserin ketebe kaydında yer alan ve ikinci müstensih olan Bahşayiş bin Çalıça'nın adına nispeten yakıştırılmış bir addır. Eserde yer alan malzeme daha çok Oğuzcanın dil, yaşayış, inanış ve sanat tarihi gibi maddi ve manevi kültür unsurlarını karşılayan sözcüklerden oluşmaktadır.[1]

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Bahşāyiş Bin Çalıça, Bahşayiş Lügati: Hazırlayan: Fikret TURAN, Ankara 2017,