Bağışıklık pasaportu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Veba zamanlarında seyahat için bir İtalyan sağlık kartı (fede di sanità), 1611

Bağışıklık pasaportu,[1] bağışıklık sertifikası,[2] sağlık kartı veya tahliye sertifikası[3] (çeşitli yerel makamlar tarafından kullanılan diğer adların yanı sıra), hamilinin bulaşıcı bir hastalığa karşı bağışıklıklı olduğunu kanıtlayan kağıt veya dijital formatta bir belgedir.[4] Hükûmetlerin bir salgını hafifletmek için alabileceği bir eylemdir.[5]

Bağışıklık pasaportları kavramı, salgını kontrol altına almanın ve daha hızlı ekonomik iyileşmeye izin vermenin potansiyel bir yolu olarak COVID-19 salgını sırasında büyük ilgi gördü.[6] SARS-CoV-2 virüsüne karşı antikorlar için güvenilir serolojik testler, insanların COVID-19'a nispeten bağışık olduğunu onaylamak ve bağışıklık belgeleri yayınlamak için yapılır.[7]

Modern tanım[değiştir | kaynağı değiştir]

COVID-19 bağlamında, bu tür sertifikaların ancak aşağıdaki koşulların tümü yerine getirildiğinde toplum için pratik kullanımı olduğu iddia edilmiştir:[8][9][10][11]

  • İyileşen veya aşılanan hastalar, yeniden enfekte olmalarını önleyen koruyucu bağışıklığa sahiptir.
  • Koruyucu bağışıklık uzun sürelidir.
  • Patojen, bağışıklığın çoğu türe karşı çalışması için yeterince yavaş mutasyona uğrar
  • Bağışıklık testlerinin yanlış pozitif oranları düşüktür

Ancak Meningokok aşısı gibi Dünya Sağlık Örgütü tarafından önerilen bazı uzun süredir devam eden aşılar %100'den daha az etkilidir ve korumaları kalıcı değildir.[12]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "COVID-19: What are immunity passports and how would they work?". World Economic Forum. 19 Haziran 2020. 19 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Is this how to get out of lockdown?". Chicago Sun-Times. 3 Nisan 2020. 3 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Explained: Are immunity passports, release certificates the way to go?". indianexpress.com. 10 Mayıs 2020. 9 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ ""Immunity passports" in the context of COVID-19". World Health Organization. 24 Nisan 2020. 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2020. 
  5. ^ Threat Talk: The Comparative Politics of Internet Addiction. Routledge. 24 Şubat 2016. s. 131. ISBN 978-1-317-01027-2. 
  6. ^ "'Immunity passport' key to containing spread of coronavirus". UPI. 30 Nisan 2020. 5 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2020. 
  7. ^ "Immunity certification for COVID-19: ethical considerations". Bulletin of the World Health Organization. 99 (2): 155-161. February 2021. doi:10.2471/blt.20.280701. PMC 7856365 $2. PMID 33551509. 
  8. ^ "What policy makers need to know about COVID-19 protective immunity". Lancet. 395 (10236): 1527-1529. May 2020. doi:10.1016/S0140-6736(20)30985-5. PMC 7185915 $2. PMID 32353328. 
  9. ^ "Profile of a killer: the complex biology powering the coronavirus pandemic". Nature. 581 (7806): 22-26. May 2020. doi:10.1038/d41586-020-01315-7. PMID 32367025. 
  10. ^ "Privileges and Immunity Certification During the COVID-19 Pandemic". JAMA. 323 (22): 2243-2244. June 2020. doi:10.1001/jama.2020.7712. PMID 32374358. 
  11. ^ ""Vaccine Passport" Certification - Policy and Ethical Considerations". The New England Journal of Medicine. 385 (11): e32. March 2021. doi:10.1056/NEJMp2104289. PMID 33789006. 
  12. ^ "Meningococcal vaccines : WHO position paper, November 2011". Wkly. Epidemiol. Rec. 86 (47): 521-540. November 2011. PMID 22128384.