Büyücülük Yasaları
İngiltere, İskoçya, Galler ve İrlanda'da, tarihsel olarak, büyücülüğü kontrol eden ve büyücülük yapıldığında - ya da sonraki yıllarda buna teşebbüs edildiğinde bile - cezalar veren bir dizi Büyücülük Yasası olmuştur.
1542 Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
16. ve 17. yüzyıllarda İngiltere'deki dini gerilimler, büyücülük yapanlara ciddi cezalar verilmesini ortaya koydu. VIII. Henry'nin uygulamaya koyduğu 1542 Yasası (33 Hen. VIII c. 8) büyücülüğü bir ağır suç, ölüm ve mal ve menkul kıymetlerin kaybedilmesi ile cezalandırılan bir suç olarak görmekteydi ve VIII. Henry büyücülüğü suç olarak tanımlayan ilk kişiydi.[1]
1563 Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
İmgelemlere, Büyülere ve Cadılıklara Karşı Bir Kanun (5 Eliz. I c. 16) I. Elizabeth'in hükümdarlığının başlarında kabul edildi. Bazı açılardan, büyücülükten suçlu bulunanlara karşı öncekinden daha merhametliydi ve sadece zarar verildiğinde ölüm cezasını talep ediyordu; daha küçük suçlar hapis cezası ile cezalandırılıyordu. Yasa, "herhangi bir kişinin öldüğü veya zarar gördüğü herhangi bir Büyü, Cezbetme, Akıl Çelme veya Afsun kullanan, uygulayan veya deneyen" herhangi biri din adamlarının affetmeyeceği bir suçtan suçlu bulunacak ve ölüme mahkûm edilecekti.[2]
1563 İskoç Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
İskoç Büyücülük Yasası 1563'e göre, hem büyücülük uygulaması hem de cadılara danışma, ölümcül suçlardı.[3] Bu Yasa, Lordlar Kamarası'nın 1735 birlik sonrası Büyücülük Yasası yasa tasarısında yapılan değişikliğin bir sonucu olarak yürürlükten kaldırılana kadar İskoç yasa kitaplarında kaldı.[4][5]
1604 Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
1604'te, I. James'in İngiliz tahtına oturmasını takip eden yıl, Elizabeth Yasası Edward Coke ve diğerleri tarafından kötü ruhları çağıran ya da bilindik ruhlarla iletişim kuran herhangi birine din adamlarından yararlanmadan ölüm cezası getirmek için genişletildi. Yasanın tam başlığı, Hile, Büyücülük ve kötü ve şeytani ruhlarla başa çıkmaya karşı bir Yasa(1 Ja. I c. 12) idi.[2] Kendine özgü bir Cadı Avcısı General olan Matthew Hopkins tarafından yürürlüğe konan bu yasaydı.
1649 İskoç Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
1640'larda İskoçya Kilisesi Genel Kurulu ve Kirk Komisyonu, önceki cadı mahkemelerinin temeli olan 1563 Büyücülük Yasası'nın uygulanması ve genişletilmesi için lobi yaptı. Covenanter rejimi, 1649'da tanrısallığı dayatmak için bir dizi eylem yaptı. Ayrıca, 1563 tarihli mevcut yasayı onaylayan ve "Şeytanlar ve tanıdık ruhların" danışmanlarıyla ilgilenmenenlerin ölüm cezasını alacak şekilde genişleten yeni bir büyücülük yasasını kabul ettiler.[6]
1735 Büyücülük Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]
1735 tarihli Büyücülük Yasası (9 Geo. 2 c. 5) tutumlarda tam bir tersine dönüşü işaret etti. O zamana kadar birçok etkili şahsiyet tarafından imkansız bir suç olarak görülen büyücülük eylemi için geleneksel olarak oluşturulmuş cezalar, büyücülük iddiasıyla cezalandırıldı. Ruhları çağırma, geleceği kehanet etme, büyü yapma veya çalınan malların yerini keşfetme gücüne sahip olduğunu iddia eden bir kişi, serseri ve dolandırıcı olarak para cezalarına ve hapis cezasına çarptırılacaktı. Yasa, hem 1563 İskoç Yasasını hem de 1604 İngiliz Yasasını yürürlükten kaldırarak Büyük Britanya'nın tamamına uygulandı.[3]
Diğer ilgili yasalar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Hala yürürlükte olan 1957 tarihli Büyücülük Yasası,[7] 1735 Büyücülük Yasasına dayanıyordu.[8]
- Ekim 1692'de Massachusetts Körfezi Kolonisi Genel Mahkemesi tarafından kabul edilen Ruh Çağırmaya, Büyücülüğe ve Kötü ve Şeytani Ruhlara Karşı Bir Yasa[9][10]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Gibson 2006, s. 1
- ^ a b Gibson 2006.
- ^ a b Gibson 2006, s. 7
- ^ Larner 1981.
- ^ Anentis Witchcraftis, "The Scottish witchcraft act." Church history 74.1 (2005): 39. online 19 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ J. R. Young, "The Covenanters and the Scottish Parliament, 1639-51: the rule of the godly and the 'second Scottish Reformation'", E. Boran and C. Gribben, eds, Enforcing Reformation in Ireland and Scotland, 1550-1700 (Aldershot: Ashgate, 2006), 0754682234, pp. 149-50.
- ^ "Witchcraft Suppression Act 3 of 1957" (PDF). Government of South Africa. 21 Ekim 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012.
- ^ "The 1957 Witchcraft Act". Quackdown. 29 Ağustos 2011. 8 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2012.
- ^ "Acts and laws, passed by the Great and General Court or Assembly of Their Majesties province of the Massachusetts-Bay, in New-England. Begun at Boston, the eighth day of June, 1692. And continued by adjournment, unto Wednesday the twelfth day of October following". 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018 – University of Michigan vasıtasıyla.
- ^ The Charters and General Laws of the Colony and Province of Massachusetts. T. B. Wait and Co. 1814. ss. 735-736. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018 – Internet Archive vasıtasıyla.
Bibliyografya
- Brosseau Gardner, Gerald (2004), The Meaning of Witchcraft, Red Wheel/Weiser, ISBN 978-1-57863-309-8
- Gibson, Marion (2006), "Witchcraft in the Courts", Gibson, Marion (Ed.), Witchcraft And Society in England And America, 1550–1750, Continuum International Publishing Group, ss. 1-9, ISBN 978-0-8264-8300-3
- Larner, Christine (1981), Enemies of God, ISBN 0-7011-2424-5
Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- John Newton and Jo Bath (eds), Witchcraft and the Act of 1604 (Leiden, Brill, 2008) (Studies in Medieval and Reformation Traditions, 131)
- P G Maxwell-Stuart, The Great Scottish Witch-Hunt (Tempus, Stroud, 2007)