Aynalama
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ağustos 2023) |
Aynalama, bir kişinin bilinçaltında bir başkasının jestini, konuşma şeklini veya tutumunu taklit ettiği davranıştır.[1] Bir kişinin başka bir kişinin duruşunu; soluk alma hızının taklit edilmesi, ses modülasyonu, ritim, soluk almadaki duraklamalar ve devinimlerin yoğunluğu gibi ince ayarlamalar içerir.[2]
Aynalama, bilinçli taklitten farklıdır; zira bilinçli taklit başka bir kişiyi kopyalamaya yönelik bilinçli, tipik olarak açık bir çaba olsa da, yansıtma eylem sırasında bilinçsizce yapılır ve çoğu zaman fark edilmez.[2] Aynı zamanda bukalemun etkisi olarak da tanımlanır.[1]
Aynalamanın ortaya çıkışı genellikle bebeklik döneminde başlar; bebekler etraflarındaki bireyleri taklit etmeye ve belirli vücut hareketleriyle bağlantılar kurmaya başlar.[3] Başka bir kişinin eylemlerini taklit etme yeteneği, bebeğin empati duygusu geliştirmesine ve böylece başka bir kişinin duygularını anlamaya başlamasına olanak tanır. Bebek diğer bireylerin duygularıyla bağlantı kurmaya ve sonrasında onların hareketlerini aynalamaya devam eder.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Chartrand (1999). "The chameleon effect: The perception-behavior link and social interaction" (PDF). Journal of Personality and Social Psychology. 76 (6): 893-910. doi:10.1037/0022-3514.76.6.893. PMID 10402679. 9 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ a b Vartanov (2023). "The effect of psychological mirroring in telecommunicative dialogue". Cognitive Systems Research. 80: 110-117. doi:10.1016/j.cogsys.2023.02.008.
- ^ "From Imitation to Reciprocation and Mutual Recognition" (PDF). Mirror Neuron Systems. Springer. 2008. ss. 191-212. doi:10.1007/978-1-59745-479-7_9. ISBN 978-1-934115-34-3.