Arbalet

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Arbalest

Arbalet veya arbalest, Orta Çağ'a özgü Avrupaî tataryaylarının son çeşitlerinden biridir. Arbalest, çelik yaya sahip, daha büyük bir silahtır. Çünkü bir arbalest daha önceki tataryaylarından çok daha büyüktür ve çeliğin daha büyük gerginlik gücünden dolayı daha büyük bir güce sahiptir. En güçlü, makarayla gerilmiş arbalestler 22 kiloNewton'a kadar güce ve 500 metreye kadar vurabilme yetisine sahiptir. Usta bir arbalestli dakikada iki ok atabilir. Bir deneyimsiz arbalestlinin hayatı boyunca talim etmiş olan bir şövalyeyi tek ok kullanarak öldürebilmesinden dolayı, bazı zamanlar arbalestin insanlık dışı veya adil olmayan bir silah olduğu düşünüldü.

Bu onların İkinci Lateran Konseyi'nin(en:Second Council of the Lateran) 29. katedral rahibi adıyla "Tanrı'ya göre nefret verici olan tataryaylıların ve okçuların canice usûllerinin şu andan itibaren Hristiyanlara ve Katoliklere karşı kullanılmasını Tanrı'nın emri üzerine yasaklıyoruz." diyerek belirtilmesiyle Papa II. Innocent tarafından yasaklanmasına sebep oldu. Bu bağlamda, bu yasak muhtemelen daha geniş, Roma Katolik Kilisesi'nin savaşı kısıtlamaya yönelik, "Tanrı'nın Barışı" olarak bilinen bin yıllık girişiminin son parçalarından biridir. Bu eylem en sonunda başarısızlığa uğradı ve Orta Çağ tataryaylıları ve okçuları yine de var olmaya ve şövalyeleri öldürmeye devam etti. Bu insanlara hiçbir şey yapılmadı. Çünkü Roma Katolik Kilisesi yay, tataryayı ya da arbalest kullanan her bir insanı kuşatıp kollayamazdı.

"Arbalest" bazen tatar yayı ile aynı anlamda kullanılır. 'Arbalest', tataryayının Roman dilindeki adı arcuballistanın Orta Çağ Fransızcasındaki yozlaşmış halidir. Şimdiki Fransızca, dilbilimsel olarak esasından bir adım daha ileri olan arbaléteyi kullanır. Bu kelime hem tataryayını, hem de arbalesti karşılar. Bazı durumlarda bu kelime gerçekte bu silahı kullanan insanlar için kullanılır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]