Abdullah Yolcu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Abdullah Yolcu veya Abdullah bin Abdülhamid bin Abdulmazid el-İsmail el-Bazzaz el-Türkmani el-Athari el-Iraqi, Türk Arap Selefi İslam alimi ve vaizidir.[1][2] 1958 yılında Irak-Türk asıllı olarak doğdu.[3] Medine İslam Üniversitesi'nde okudu ve Selefi kitaplarını Türkçeye çeviren Guraba Yayını'nı kurdu.[4]

Hayat[değiştir | kaynağı değiştir]

Genç yaşta çeşitli alimlerin yanında İslam'ı incelemeye başladı.[5] Entelektüel gelişimi, Abdullah ibn Abdulaziz ibn Baz ve Muhammed ibn Salih Al-Uthaymeen'den etkilendi.[6]

1986'da İstanbul'a yerleşti ve 1992'de Guraba yayınevini kurdu. Temel amacı, Selefi İslam öğretilerini, katı iman ilkelerini ve peygamberlik eğitimini İslam ruhuyla teşvik etmekti. Ehlis-Sünnet ve'l-Cema'a ilkeleri Türkçe olarak dağıtılacaktır. Guraba yayınevi Türkiye'deki Selefi faaliyetlerin merkezi haline geldi.[7]

Abdullah Yolcu, Kuveyt merkezli “Müslüman Alimler Derneği”nin kurucu üyesi ve Türkiye temsilcisidir.[8][9]

Çalışıyor[değiştir | kaynağı değiştir]

Arapça yazdığı ve daha sonra Türkçeye tercüme edilen eserleri arasında "Selef-i Salihîn Akidesi", "İslam'ın Şartları", "Tevessül" gibi risaleler yer almaktadır. "Allah'a yaklaşmak" ve "Ehli Sünnet ve'l Cemaat'e göre iman etmek".[10][11]

Makaleleri genellikle Arapça yazılmış olup, bir kısmı Türkçeye çevrilmiştir.

Yolcu'nun Arapça yazılmış pek çok eseri Türkçeye çevrilmiştir. Onlardan bazıları:

  • Selef-i Salihîn Akidesi (Salih Ataların İnançları)
  • İslam'ın şartları
  • Tevessül / Allah'a yaklaşmanın meşru yolu
  • Ehli Sünnet'e göre İman ve'l Cemaat İmanı Ehli Sünnet'e göre (özet)
  • Ehli Sünnet ve'l Cemaat'e göre dostluk ve düşmanlık
  • Yeni yıl kutlamalarına İslami bakış açıları
  • Müzik ve şarkı söylemeye İslami bakış açıları
  • Çok eşlilik

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ ÖNDER, Kerem (2018). GÜNÜMÜZ KUR'AN TAHRİFÇİLERİ. Kerem Önder. s. 281. 26 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  2. ^ "TURKISH SALAFISM ON TWITTER: SOCIAL NETWORK" (PDF). 3 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  3. ^ Khan, Adnan R. (28 Temmuz 2016). "How Turkey became a petri dish for Islamist politics". Macleans. 3 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  4. ^ Al-Rasheed, Madawi (2018). Salman's Legacy: The Dilemmas of a New Era in Saudi Arabia (İngilizce). Oxford University Press. s. 158. ISBN 978-0-19-090174-5. 26 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  5. ^ Sujibto, Bernando J. (2021). Kitab Hitam Turki (Endonezyaca). IRCISOD. ss. 92-94. ISBN 978-623-6166-65-9. 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 
  6. ^ Altun, Bekir (2022). Tarihsel ve Güncel Boyutlarıyla Selefilik-Vehhabilik ve Türkiye'de Selefilik. Yeni Balkan Yayınevi. s. 130. ISBN 978-608-4763-89-5. 26 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  7. ^ Andrew Hammond: Salafi Thought in Turkish Public Discourses since 1980, in: International Journal of Middle East Studies. Vol. 49. No. 3. 2017.
  8. ^ Hammond, Andrew (2017). "Salafi Thought in Turkish Public Discourse Since 1980". International Journal of Middle East Studies. JSTOR. ss. 417-435. 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 
  9. ^ Hammond, Andrew (2017). SALAFI THOUGHT IN TURKISH PUBLIC DISCOURSE SINCE 1980 (İngilizce). ss. 417-435. 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 
  10. ^ Mandaville, Peter G. (2022). Wahhabism and the World: Understanding Saudi Arabia's Global Influence on Islam (İngilizce). Oxford University Press. s. 86. ISBN 978-0-19-753256-0. 26 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2023. 
  11. ^ "Salafism Infiltrates Turkish Religious Discourse". Middle East Institute (İngilizce). 22 Haziran 2015. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023.