Fahri Celal Göktulga
| F.Celaleddin | |
|---|---|
| Doğum | 1895 İstanbul |
| Ölüm | 1975 İstanbul |
| Meslek | Yazar |
| Milliyet | Türk |
| Konu | Hayatı, eserleri |
F. Celaleddin (d. 1895 - ö. 1975 İstanbul) Türk yazar. Öyküleriyle tanınır.
Asıl adı Fahri Göktulga’dır. Darülfünun Tıp Fakültesi’ni bitirdi (1918). Üsküdar Toptaşı Akliye ve Asabiye Hastanesi’nde ihtisas yaptı, klinik şefi oldu. Bakırköy ve Manisa Akıl ve Sinir hastanelerinde başhekimlik yaptı. 1960 yılında emekliye ayrıldı.
İlk öyküsü Servet-i Fünûn’da çıktı (Kadın Cehennemi, 26 Eylül 1917).[1] Gözleme dayalı; kişilerini göze çarpmayan ama olağanüstü yanları olan kahramanların oluşturduğu öyküler yazdı. Öykülerinde ruh hastalarının dünyasına ağırlık verdi. Ömer Seyfettin öykücülüğünü günümüz öykücülüğüne bağlayan bir yazar olarak kabul gördü.
Eserleri
Öykü
- Talak-ı Selase (1923)
- Kına Gecesi (1927)
- Eldebir Mustafendi (1943)
- Avurzavur Kahvesi (1948)
- Salgın (1953)
- Rüzgar (1955)
- Çanakkale’deki Keloğlan (uzun öykü, 1960)
Kaynakça
- ^ Alangu, Tahir (1968). Cumhuriyetten Sonra Hikâye ve Roman. 1 (2. bas.). İstanbul. s. 12-13. OCLC 630409196.