Denizcilik arkeolojisi
Denizcilik arkeolojisi (marina arkeolojisi, deniz arkeolojisi yahut denizel arkeoloji[1]) insanların deniz, nehir ya da göller ile kurduğu ilişkiyi araştıran, bunu yaparken fiziki kalıntılar, kargo adı verilen gemi yükü, batık olarak bulunan geminin kendisi, antik gemilerin inşa edilme teknikleri, amforalar, insan kemikleri, liman yerleşimleri ve benzeri faktörleri gözönünde bulunduran ve değerlendiren arkeolojinin sualtı arkeolojisi alanı ile sıkı bağlantılı alt dallarından biridir.[2] Denizcilik arkeolojisinin yalnızca gemi ve teknelerin inşa metodları ile ilgilenen alanına gemicilik arkeolojisi adı verilir.[3]
Başvuru kitapları
- Lionel Casson, Antik Çağda Denizcilik ve Gemiler (2002)
- Chester G. Starr, Antik Çağda Deniz Gücü (2000)
- Keith Muckelroy, Maritime Archaeology. Cambridge 1978.
- F. Menotti – A. O'Sullivan, The Oxford Handbook of Wetland Archaeology. Oxford 2012.
- J. Coles, The Archaeology of Wetlands. Edinburgh 1975.
- G. F. Bass, “The Development of Maritime Archaeology”. The Oxford Handbook of Maritime Archaeology. Oxford 2011
Ayrıca bakınız
Dipnotlar
- ^ G. Varinlioğlu, “Denizel Arkeolojide Görselleştirilme”. TINA Denizcilik Arkeolojisi Dergisi 1 (2014) 76 -78.
- ^ "MARITIME ARCHAEOLOGY". Encyclopedia of Archaeology. Oxford: Elsevier Science & Technology, 2008. Erişim tarihi: 17 Ocak 2013.
- ^ Keith Muckelroy., "Maritime archaeology.", Cambridge University Press, 1978.