Fårö
Fårö | |
---|---|
Coğrafya | |
Koordinatlar | 57°57′K 19°09′D / 57.950°K 19.150°D |
Siyasi | |
Adadaki ülke(ler) |
|
Demografi | |
Nüfus | 498 |
Fårö (İsveççe telaffuz: [ˈfôːrøː]) Gotland adasının hemen kuzeyinde, İsveç'in güneydoğu kıyılarında bulunan bir Baltık Denizi adasıdır. İldeki en büyük ikinci adadır ve popüler bir sayfiye yeridir.
Fårö aynı zamanda hem Fårö hem de Gotska Sandön adalarından oluşan nüfuslu alanın adıdır.[1]
Coğrafya
Ada, Gotland'dan Fårö boğazı ile ayrılır ve İsveç Ulaşım İdaresi tarafından işletilen iki feribot ile birbirine bağlanır. Toplam 111,35 kilometrekarelik bir alana sahiptir, bunun 9,7 kilometrekaresi su alanları veya adacıklardır.
Fårö ve Gotland adalarında rauk adı verilen kaya oluşumları vardır. Buz çağındaki erozyonun bir sonucudur ve Gotland ve Fårö'ye özgüdür.
Orta Çağ'dan kalma Fårö Kilisesi, Fårö'dedir.[2] Asteroid kuşağındaki asteroitlerden biri olan 9358 Fårö, adanın adını almıştır.[3]
Turizm
Fårö'de her yıl düzenlenen bir etkinlik, Eylül ayında düzenlenen Fårönatta (Fårö Gecesi) olup, bu süre zarfında restoranlar ve barlar bütün gece açıktır, el sanatları standları kurulur ve kilisede gece yarısı ayini düzenlenir.[4]
Askeri geçmiş
1990'lara kadar, Fårö ve Gotland'ın kuzeyi, orada bir hükümet askeri tesisatı nedeniyle yabancılara yasaktı.[4] Yol kenarlarında ziyaretçilere bu konuda bilgi veren büyük, çok dilli işaretler vardı ve yasak sıkı bir şekilde uygulandı. Soğuk Savaş sona erdikten sonra, kurulum çoğunlukla kapatıldı.
Kaynakça
- ^ The exact extent of the socken, now district, can be obtained by clicking on Kartinställningar and check the Socken box in the menu of this map from the Swedish National Heritage Board database.
- ^ Lagerlöf, Erland; Svahnström, Gunnar (1973). Gotlands kyrkor [Gotland's Churches] (İsveççe). Stockholm: Rabén & Sjögren. s. 144. ISBN 91-29-41035-5. SELIBR 7232718.
- ^ "9358 Faro (1992 DN7)". NASA. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2016.
- ^ a b Pergament, Danielle (7 Ekim 2007). "The Enchanted Island That Bergman Called Home". The New York Times.