İçeriğe atla

Rahatlatma metodu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
03.53, 3 Ocak 2021 tarihinde InternetArchiveBot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24542469 numaralı sürüm (1 kitap ekle (20210102)) #IABot (v2.0.7) (GreenC bot)

Sayısal analizde rahatlatma metodu, eliptik kısmi diferansiyel denklemlerin belirli biçimlerini, özel Laplace denklemini ve onun genelleştirilmesini, Poisson denklemini kapsayan denklem çözümlerine nümerik yaklaşımlar elde etmek için kullanılan metottur. Fonksiyonun şeklinin sınırlarının üzerinde verildiği kabul edilir ve de içinde hesaplanmasını gerektirir.

Bu rahatlatma metodu matematiksel optimizasyonda kullanılan alakasız rahatlatma teknikleri ile karıştırılmamalıdır.

Taslak

φ düzgün gerçek sayılar üzerinde gerçek değerli fonksiyon olarak tanımlandığı zaman, onun ikinci türevine yaklaşım şu şekilde yapılabilir:

Bunu iki argümanlı ve de (x,y) noktalarında tanımlanmış φ fonksiyonu içinher iki boyutta da φ(x, y) için çözersek:

Poisson denklemine yakınsama yapmak için :

İki boyutlu karesel boşluğun h olarak belirtildiği karesel sistemde , rahatlama metodu öncelikle karesel sistemin sınırlarına fonksiyonun verilmiş değerlerini ve karesel sistemin iç noktalarına rastgele değerler atar, daha sonra iç noktalarda sürekli φ := φ* görevini yürütür, burada φ* yakınsama olana kadar şöyle gösterilir:

Burada iki boyutlu olarak taslağı yapılmış olan bu metot hali hazırda bütün boyutlar için genelleştirilmiştir.

Yakınsama ve ivme

Metot sürekli yakınsar iken, bu genellikle yavaşça meydana gelir. Çoklu karesel sistem yöntemi hesaplamayı hızlandırmak için kullanılabilir. Öncelikle büyük bir karesel sistemde—genellikle 2h lık bir karesel boşluk ile—bir yaklaşım hesaplanır ve interpolasyon ile karesel sistemin diğer noktaları için bulunmuş değerleri bu çözüm ile kullanılır. Daha sonra bu metot daha büyük karesel sistemler için tekrarlanarak kullanılabilir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça ve dış bağlantılalar

  • Southwell, R.V. (1940) Relaxation Methods in Engineering Science. Oxford University Press, Oxford.
  • Southwell, R.V. (1946) Relaxation Methods in Theoretical Physics. Oxford University Press, Oxford.
  • John. D. Jackson (1999). Classical Electrodynamics. New Jersey: Wiley. ISBN 0-471-30932-X. 
  • M.N.O. Sadiku (1992). Numerical Techniques in Electromagnetics. Boca Raton: CRC Pres. 
  • P.-B. Zhou (1993). Numerical Analysis of Electromagnetic Fields. New York: Springer.