Kara kutu testi
Kara kutu testi yazılımı testinde bir uygulamanın işlevselliğini iç yapısını veya işleyişini kontrol etmeden inceleyen bir yöntemdir. Bu test yöntemi hemen hemen her seviye yazılım testinde(birim, entegrasyon, sistem ve kabul testi) uygulanabilir. Sadece üst seviye testlerde değil, birim Testlerinde de sıklıkla kullanılır. [kaynak belirtilmeli]
Test prosedürleri
Genel olarak uygulamanın kodu/iç yapısı ve programlama bilgisi gerekli değildir. Testçi yazılımın nasıl çalıştığının değil ne yapması gerektiğinin farkındadır. Örneğin testçi belirli bir girdinin belirli bir değişmez çıktısının olduğunun farkındadır, fakat yazılımın ilk etapta bu çıktıyı nasıl ürettiğinin farkında değildir.[1]
Test Seneryoları
Test senaryoları yazılım özellikleri ve gereksinimleri etrafında inşa edilir, uygulamanın ne yapması gerektiği gibi. Test senaryoları genellikle şartnamelerde dahil olmak üzere yazılımın harici tanımlamalardan, gereksinimlerden ve tasarım parametrelerinden türetilir.Testler genel olarak fonksiyonel testlerde kullanılsa da fonksiyonel olmayan testlerde kullanılabilir. Testçi hem geçerli hem de geçersiz girdiler seçerek, sistemin doğru çıktı üretip üretmediğini, genellikle bir veritabanı yardımıyla ya da bir önceki sonucu kullanarak nesnenin iç yapısı hakkında herhangi bir bilgi sahibi olmadan belirler.
Test tasarım teknikleri
Tipik bir kara kutu test tasarım teknikleri aşağıdakileri kapsamaktadır:
- Karar Tablosu Testi
- İkili Test
- Denklik Paylarına Ayırma
- Sınır Değer Analizi
- Sebep Sonuç Grafigi
- Hata Tahminleme
- Durum Geçişi Testi
- Kullanım Senaryosu Testi
Kaynakça
- ^ Patton, Ron (2005). Software Testing (2nd bas.). Indianapolis: Sams Publishing. ISBN 978-0672327988.