2022 Kış Olimpiyatları'nda kayakla atlama - Erkekler normal tepe bireysel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
2022 Kış Olimpiyatları'nda erkekler normal tepe bireysel

Kayakla atlama
YerSnow Ruyi, Zhangjiakou
Tarih5-6 Şubat
Ülke sayısı20
Sporcu sayısı53
Kazanma puanı275.0
Madalya kazananlar
Altın madalya   Japonya
Gümüş madalya   Avusturya
Bronz madalya   Polonya
2018 2026

2022 Kış Olimpiyatları'nda erkekler normal tepe bireysel müsabakası, 5-6 Şubat tarihlerinde Zhangjiakou'daki Snow Ruyi tepesinde gerçekleştirildi.[1]

Etkinliği Japon Ryōyū Kobayashi kazandı ve Olimpiyat şampiyonu oldu. Avusturyalı Manuel Fettner gümüş, Polonyalı Dawid Kubacki bronz madalyayı elde etti. Kobayashi ve Fettner için bu ilk Olimpiyat madalyası, Kubacki için ise ilk bireysel Olimpiyat madalyasıydı.

Özet[değiştir | kaynağı değiştir]

2018 Pyeongchang'ın şampiyonu Andreas Wellinger, Olimpiyatlara katılma hakkı kazanamadı. Gümüş ve bronz madalya sahibi Johann André Forfang ve Robert Johansson, katılmaya hak kazandı ancak Forfang bu etkinlikte yer almadı. Karl Geiger ve Anže Lanišek'in gümüş ve bronz madalya kazanan isimler olduğu 2021 yılındaki dünya şampiyonasında dünya şampiyonu unvanını taşıyan kişi Piotr Żyła idi. Geiger, Olimpiyatların başlangıcında 2021-22 FIS Kayakla Atlama Dünya Kupası'nın genel klasman lideriydi ve onu sıralamada Ryōyū Kobayashi, Halvor Egner Granerud ve Marius Lindvik takip ediyordu.

Kobayashi, Peter Prevc'in altı puan önünde ilk atlayışı birinci olarak tamamladı. 2014 Soçi'nin şampiyonu Kamil Stoch ise üçüncü sırada yer aldı. İkinci atlayışta ilk turda sekizinci olan Dawid Kubacki 103 m'ye atlayarak öne geçti. Ardından beşinci olan Manuel Fettner 104 m'ye atladı ve böylece yarış liderliğini de ele geçirdi. Yevgeni Klimov, Stoch ve Prevc madalya için yetersiz atlayışlar sergilediler, ancak Kobayashi'nin ilkinden daha düşük olan 99.5 m'lik atlayışı altın madalya kazanması için yeterliydi.

Kobayashi, Japonya'nın Nagano kentinde düzenlenen 1998 Kış Olimpiyatları'ndan sonra kayakla atlama etkinliğinde madalya kazanan ilk Japon atlet ve 1972'de Yukio Kasaya'dan sonra bireysel normal tepe yarışması kazanan ikinci Japon sporcu oldu.

Madalya kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Madalya kazananlar
Ryōyū Kobayashi Manuel Fettner Dawid Kubacki
 Japonya  Avusturya  Polonya

Program[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmi eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

CST/TSİ Tarih Etkinlik Tur Ülke Kazanan Mesafe
20.00/15.00   3 Şubat 2022   Resmi eğitim 1 1. tur  Avusturya Manuel Fettner 101 m (331 ft)  
2. tur  Norveç Halvor Egner Granerud 103,5 m (340 ft)  
3. tur  Çin Cumhuriyeti Yevgeni Klimov 101,5 m (333 ft)  
14.00/09.00   4 Şubat 2022   Resmi eğitim 2 1. tur  Polonya Kamil Stoch 101 m (331 ft)  
2. tur  Slovenya Peter Prevc 103 m (338 ft)  
3. tur  Slovenya Lovro Kos 104,5 m (343 ft)  

Elemeler[değiştir | kaynağı değiştir]

CST/TSİ Tarih Etkinlik Tur Ülke Kazanan Mesafe
13.15/08.15   5 Şubat 2022   Deneme turu DT  Japonya Ryōyū Kobayashi 106,5 m (349 ft)  
14.20/09.20   Elemeler E  Norveç Marius Lindvik 100,5 m (330 ft)  

Yarışma[değiştir | kaynağı değiştir]

CST/TSİ Tarih Etkinlik Tur Ülke Kazanan Mesafe
18.00/13.00   6 Şubat 2022   Deneme turu DT  Amerika Birleşik Devletleri Casey Larson 88,5 m (290 ft)  
19.00/14.00   1. tur 1. tur  Japonya Ryōyū Kobayashi 104,5 m (343 ft)  
20.07/15.07   Final turu 2. tur  Avusturya Manuel Fettner 104 m (341 ft)  

Elemeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

50 kayakla atlayıcı finallere katılmaya hak kazandı.[2]

Sıra Göğüs numarası Ad Ülke Mesafe (m) Mesafe puanları Hakem puanları Toplam Notlar
1 50 Marius Lindvik  Norveç 100.5 71.0 54.5 116.7 Q
2 43 Robert Johansson  Norveç 103.0 76.0 56.0 116.6 Q
3 34 Piotr Żyła  Polonya 102.5 75.0 55.5 112.1 Q
4 52 Ryōyū Kobayashi  Japonya 99.0 68.0 54.0 111.4 Q
5 46 Stefan Kraft  Avusturya 100.0 70.0 55.5 108.5 Q
6 37 Manuel Fettner  Avusturya 102.0 74.0 54.0 107.5 Q
7 32 Gregor Deschwanden  İsviçre 96.5 63.0 52.5 106.4 Q
8 21 Antti Aalto  Finlandiya 98.5 67.0 53.5 105.0 Q
9 53 Karl Geiger  Almanya 97.5 65.0 54.0 103.9 Q
10 41 Yukiya Satō  Japonya 100.0 70.0 53.5 103.6 Q
11 39 Stephan Leyhe  Almanya 95.5 61.0 52.0 101.6 Q
12 27 Simon Ammann  İsviçre 96.0 62.0 48.5 100.4 Q
13 26 Vladimir Zografski  Bulgaristan 97.5 65.0 52.5 99.7 Q
14 30 Yevgeni Klimov  Çin Cumhuriyeti 95.5 61.0 52.5 99.5 Q
15 49 Anže Lanišek  Slovenya 94.0 58.0 52.5 98.5 Q
16 28 Dawid Kubacki  Polonya 94.0 58.0 52.0 98.3 Q
17 22 Mackenzie Boyd-Clowes  Kanada 94.5 59.0 51.5 97.1 Q
18 29 Danil Sadreyev  Çin Cumhuriyeti 92.5 55.0 49.0 97.0 Q
19 17 Roman Koudelka  Çekya 93.5 57.0 52.5 93.4 Q
20 44 Killian Peier  İsviçre 93.0 56.0 52.0 92.8 Q
21 18 Giovanni Bresadola  İtalya 94.0 58.0 52.0 91.8 Q
22 7 Čestmír Kožíšek  Çekya 93.0 56.0 51.5 91.4 Q
23 48 Markus Eisenbichler  Almanya 91.0 52.0 51.0 90.8 Q
23 45 Daniel Huber  Avusturya 90.0 50.0 51.0 90.8 Q
25 24 Dominik Peter  İsviçre 91.5 53.0 51.0 88.9 Q
26 31 Junshirō Kobayashi  Japonya 93.0 56.0 51.0 88.2 Q
27 16 Stefan Hula  Polonya 90.5 51.0 51.0 87.9 Q
28 51 Halvor Egner Granerud  Norveç 90.0 50.0 50.5 87.4 Q
29 33 Naoki Nakamura  Japonya 88.5 47.0 50.0 87.0 Q
30 42 Timi Zajc  Slovenya 88.0 46.0 51.0 84.3 Q
31 19 Mihail Nazarov  Çin Cumhuriyeti 86.5 43.0 47.0 81.4 Q
32 3 Kevin Maltsev  Estonya 89.5 49.0 49.5 80.2 Q
33 25 Roman Trofimov  Çin Cumhuriyeti 86.0 42.0 49.5 80.0 Q
33 23 Artti Aigro  Estonya 86.0 42.0 49.5 80.0 Q
35 40 Lovro Kos  Slovenya 87.0 44.0 49.5 79.0 Q
36 35 Kamil Stoch  Polonya 83.5 37.0 49.5 78.7 Q
37 47 Jan Hörl  Avusturya 87.0 44.0 49.5 78.5 Q
38 36 Peter Prevc  Slovenya 82.0 34.0 49.0 77.0 Q
39 38 Constantin Schmid  Almanya 86.5 43.0 49.5 76.0 Q
40 12 Daniel Cacina  Romanya 83.5 37.0 48.5 70.9 Q
41 2 Casey Larson  Amerika Birleşik Devletleri 79.0 28.0 48.0 69.8 Q
42 20 Decker Dean  Amerika Birleşik Devletleri 81.0 32.0 48.0 66.6 Q
43 11 Kevin Bickner  Amerika Birleşik Devletleri 78.0 26.0 47.5 61.8 Q
44 8 Patrick Gasienica  Amerika Birleşik Devletleri 81.5 33.0 48.0 61.2 Q
45 6 Andrei Feldorean  Romanya 76.5 23.0 48.0 55.0 Q
46 15 Fatih Arda İpcioğlu  Türkiye 74.5 19.0 43.5 52.8 Q
47 14 Matthew Soukup  Kanada 75.0 20.0 46.5 52.7 Q
48 4 Yevhen Marusyak  Ukrayna 73.0 16.0 46.0 49.8 Q
49 13 Danil Vasilyev  Kazakistan 70.5 11.0 46.5 46.2 Q
50 5 Sergey Tkaçenko  Kazakistan 68.0 6.0 43.5 43.1 Q
51 9 Filip Sakala  Çekya 67.5 5.0 46.5 39.2
52 1 Anton Korçuk  Ukrayna 67.5 5.0 46.0 38.0
53 10 Song Qiwu  Çin 61.5 -7.0 45.0 24.3

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Final 6 Şubat'ta saat 19.00'da yapıldı.[3][4]

Sıra Göğüs numarası Ad Ülke 1. tur Final turu Toplam
Mesafe (m) Puanlar Sıra Mesafe (m) Puanlar Sıra Puanlar
1., altın madalya sahibi 49 Ryōyū Kobayashi  Japonya 104.5 145.4 1 99.5 129.6 5 275.0
2., gümüş madalya sahibi 34 Manuel Fettner  Avusturya 102.5 134.5 5 104.0 136.3 1 270.8
3., bronz madalya sahibi 25 Dawid Kubacki  Polonya 104.0 133.1 8 103.0 132.8 2 265.9
4 33 Peter Prevc  Slovenya 103.0 139.2 2 99.5 126.2 8 265.4
5 27 Yevgeni Klimov  Çin Cumhuriyeti 104.0 135.0 4 100.0 126.5 7 261.5
6 32 Kamil Stoch  Polonya 101.5 136.3 3 97.5 124.6 13 260.9
7 47 Marius Lindvik  Norveç 96.5 128.4 17 102.5 132.3 3 260.7
8 26 Danil Sadreyev  Çin Cumhuriyeti 107.5 134.1 7 98.0 125.3 11 259.4
9 39 Timi Zajc  Slovenya 97.0 128.2 18 104.5 131.1 4 259.3
10 43 Stefan Kraft  Avusturya 98.0 129.2 14 99.5 128.9 6 258.1
11 35 Constantin Schmid  Almanya 102.0 134.4 6 98.0 122.9 18 257.3
12 18 Antti Aalto  Finlandiya 101.5 130.5 10 99.5 125.6 9 256.1
13 42 Daniel Huber  Avusturya 96.0 128.1 19 101.5 125.5 10 253.6
46 Anže Lanišek  Slovenya 99.0 130.6 9 98.0 123.0 17 253.6
15 50 Karl Geiger  Almanya 96.0 127.5 21 99.0 125.3 11 252.8
16 19 Mackenzie Boyd-Clowes  Kanada 100.5 129.8 12 100.0 122.8 19 252.6
17 29 Gregor Deschwanden  İsviçre 99.5 127.6 20 99.0 123.2 16 250.8
18 14 Roman Koudelka  Çekya 102.0 130.4 11 97.5 119.1 22 249.5
19 44 Jan Hörl  Avusturya 98.0 128.9 15 97.0 119.9 20 248.8
20 40 Robert Johansson  Norveç 97.0 128.8 16 96.0 119.5 21 248.3
21 31 Piotr Żyła  Polonya 95.0 121.6 27 99.0 123.9 14 245.5
22 23 Vladimir Zografski  Bulgaristan 99.0 126.7 24 97.0 118.6 23 245.3
23 22 Roman Trofimov  Çin Cumhuriyeti 97.5 120.8 29 98.0 123.9 14 244.7
24 36 Stephan Leyhe  Almanya 97.5 129.3 13 95.0 115.1 25 244.4
25 24 Simon Ammann  İsviçre 101.0 123.7 25 97.0 115.8 24 239.5
26 13 Stefan Hula  Polonya 103.0 127.0 23 93.5 110.8 27 237.8
27 28 Junshirō Kobayashi  Japonya 97.5 123.0 26 92.5 111.0 26 234.0
28 37 Lovro Kos  Slovenya 95.0 120.9 28 92.0 108.7 28 229.6
29 6 Čestmír Kožíšek  Çekya 100.0 119.3 30 85.0 92.6 29 211.9
30 48 Halvor Egner Granerud  Norveç 97.5 127.4 22 Diskalifiye edildi 127.4
31 45 Markus Eisenbichler  Almanya 92.0 118.4 31 Final turu için atlayış yapmadı
32 16 Mihail Nazarov  Çin Cumhuriyeti 97.0 118.1 32
38 Yukiya Satō  Japonya 95.0 118.1 32
34 20 Artti Aigro  Estonya 97.0 116.7 34
35 21 Dominik Peter  İsviçre 95.5 116.0 35
36 12 Fatih Arda İpcioğlu  Türkiye 99.0 115.0 36
37 41 Killian Peier  İsviçre 90.5 114.6 37
38 30 Naoki Nakamura  Japonya 93.5 114.5 38
39 1 Casey Larson  Amerika Birleşik Devletleri 96.5 113.2 39
40 2 Kevin Maltsev  Estonya 96.5 112.5 40
41 4 Sergey Tkaçenko  Kazakistan 95.0 110.3 41
15 Giovanni Bresadola  İtalya 93.5 110.3 41
43 8 Kevin Bickner  Amerika Birleşik Devletleri 95.0 108.1 43
44 17 Decker Dean  Amerika Birleşik Devletleri 90.0 106.6 44
45 11 Matthew Soukup  Kanada 92.0 103.0 45
46 10 Danil Vasilyev  Kazakistan 92.0 101.0 46
47 3 Yevhen Marusyak  Ukrayna 91.5 97.4 47
48 9 Daniel Cacina  Romanya 89.5 95.8 48
49 7 Patrick Gasienica  Amerika Birleşik Devletleri 87.0 89.8 49
50 5 Andrei Feldorean  Romanya 82.0 84.3 50

Katılan ülkeler ve sporcu sayıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkekler normal tepe bireysel etkinliğine 20 ülkeden 53 sporcu katıldı. Tüm ülkelerin sporcu sayıları parantez içinde belirtilmiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Beijing 2022 Olympic Winter Games Competition Schedule Version 9" (PDF). New.inews.gtimg.com. 18 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022. 
  2. ^ Eleme turu sonuçları
  3. ^ 1. tur sonuçları
  4. ^ Final sonuçları