Şeyh Ahmed Gülşehri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Şeyh Ahmed Gülşehri (13.-14. yy), (1250 ? - 1335 ?) Türk tasavvuf şairi. Türkçenin Anadolu'da bir kültür dili olması için çaba harcamıştır[kaynak belirtilmeli]

Yapıtlarında verilen bilgilere ve bunların yazılış tarihlerine göre 13. yüzyıl sonu ile 14. yüzyılın ilk yarısında Kırşehir'de yaşadığı, mantık, matematik, fıkıh ve tefsirle uğraştığı anlaşılmaktadır. 1297 tarihli vakfiye sahibi Süleyman Turmani'nin Gülşehri ile aynı kişi olduğunu ileri sürenler vardır. Mevlana Celaleddin Rumi'nin ölümünden sonra, Sultan Veled'in kendisini Mevlevi dergahları kurmak üzere Kırşehir'e gönderdiği söylenir. Kabri Kırşehir Merkez' de yine aynı adı taşıyan "Ahmedi Gülşehri Parkı" içerisinde bir türbededir.

Gülşehri'nin en önemli yapıtı Feridüddin Attar'ın aynı adlı yapıtını temel alarak yazdığı ve Gülşenname olarak da bilinen Mantiku't-Tayrdır (1957). İslam Felsefesindeki mebde ve maad (başlangıç ve son) konusunu işleyen Farsça mesnevi Felekname (Gülşehri ve Felekname, 1982), F. Taeschner'in çevirisiyle yayımlanan 167 beyitlik Türkçe mesnevi Keramet-ı Ahi Evran (Gülschehris Mesnevi auf Achi Evran, 1955), aruz kalıplarını örnekleriyle gösteren Farsça Aruz-ı Gülşehri öbür yapıtlarıdır. Manzum Kuduri çevirisi henüz ortaya çıkarılamamıştır.