Şehâbeddin Ömer Şah

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Şehâbeddin Ömer Şah ( h1316), Hindistan'daki Halci Hanedanı’nın üçüncü ve Delhi Sultanlığı’nın on dördüncü padişahıydı. Babası Alaaddin Halaci’nin 1316'daki ölümünden sonra, Alaaddin’in köle generali Malik Kafur'un desteğiyle küçük yaşta tahta çıktı. Kardeşi Kutubiddin Mübarek, Kafur’un suikastinden sonra naip oldu ve Ömer’i tahttan indirerek padişah oldu.

14. yüzyıl tarihçisi Isami'ye göre Şehabeddin, Alaaddin’in Jhatyapali'den olma oğluydu. [1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kishori Saran Lal 1950.