İbrahim Tennuri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İbrahim Tennuri (d. Amasya - ö. 1482, Kayseri), 15. yüzyıl tasavvufçularından, Aşık takma adıyla şiirler yazmıştır, Amasya'da doğmuş, 1482'de Kayseri'de ölmüştür.[1][2]

XV'inci yüzyılda Kayseri'de yaşamış mutasavvıf şair, ilim ve hikmet sahibi bir zattır. Ailesine "Sarrafzadeler" denilen İbrahim Tennuri'nin sarraflıkla uğraşan babası Hüseyin Efendidir.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Şeyh Tennuri, Sivas'taki ilköğrenimi ardından Konya'ya gitti; Mevlana Sarı Yakup'un öğrencisi oldu. Sarı Yakup'un 1438'deki ölümü ardından Hunad Hatun Medresesi'ne müderris olması sebebiyle Kayseri'ye geçti. Ancak birkaç yıl sonra medresenin vakfiyesinde, sadece Hanefi müderrislerin görev alabileceği şartı üzerine Şeyh Tennuri görevi bıraktı. Çünkü kendisi Şafii mezhebindendi. Fatih Sultan Mehmed'in hocası Akşemseddin'in ününü duyunca, Beypazarı'na gidip ona intisap ederek Bayramiye tarikatına girdi. Üç ay dünya nimetlerinden uzak durup inzivaya çekildi. Ardından tasavvuf eğitimi tamamladı. Akşemseddin'den icazet ve hilafet alarak tekrar Kayseri'ye döndü. Bu kez kendi tekkesini kurup, öğrenci kabul etmeye başladı. Bu arada, kendi geliştirdiği kabızlık hastalığını tedavi şekli, "İbnü's Sarraf" olan lakabının değişmesine neden oldu. Kabız olan müritlerini, sıcak fırın (tennur) üzerine oturtup, su içirip terleterek tedavi etmesi üzerine, "Tennuri" lakabını aldi. Bir gün, Kayseri'de irşad faaliyetlerini sürdürürken, aldığı haber üzerine alel acele hocası Akşemseddin'in yanına gitti. Telaşının sebebi sonra ortaya çıktı: Hocasıyla birlikte İstanbul'un fethinde bulunmuştu. Fetihten üç ay sonra tamamladığı, 5140 beyitlik mesnevi tarzındaki manzum eseri "Gülzar-ı Manevi"yi, Fatih Sultan Mehmed'e ithaf etti. (Bu eser halen Sülaymaniye Kütüphanesi'ndedir.) Bu jest karşısında Fatih Sultan Mehmed, Şeyh Tennuri ve oğullarının vergiden muaf olduklarına dair ferman çıkardı. Şiirlerinde "Aşık" mahlasını kullanan Şeyh İbrahim Tennuri'nin mezarı ve oğulları Şeyh Lütfullah ve Şeyh Ali'nin sandukaları da, Kiçikapı'dan Talas Caddesi'ne çıkılan ve kendi adını taşıyan sokakta, kendi yaptırdığı Şeyh Camii haziresindedir.

Meşhur şiir kitabının adı: Gülzar-ı Manevidir.

Yazmış olduğu bir şiir ;

"Câna cefa ya kıl vefa
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş
Ya dert gönder, yahut deva
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş"

Yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gülzar-ı Manevi (Gülzârnâme)
  • Gülşen-i Niyaz

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2019. 
  2. ^ "İBRÂHİM TENNÛRÎ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 27 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022. 
Genel
  • Mustafa Keskin - Türkçeci Bir Bilge Önder Şeyh İbrahim Tennuri - Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı : 11 Yıl : 2001 (39-60 s.)
  • Fidan, Mustafa. "İbrahim Tennûri: Hayatı ve Eserleri".