İçeriğe atla

İbn Huzeyme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İbn Huzeyme, (Arapça: أبو بكر محمد بن إسحاق بن خزيمة‎, Ebu Bekir Muhammed ibn İshak ibn Huzeyma) (M 837/H 223 – M 923/H 311), Sahih ibn Huzeyme ile tanınan, hadis ve Şafii mezhebi Fıkıh alimi.

Taberî'den bir yıl önce Nişapur'da doğmuştur ve ondan bir sene fazla yaşamıştır. Horasan muhaddisi İshak ibn Rahvey (ö. H 282) dahil, Nişapur alimleri tarafından yetiştirilmiştir.[1]

Çalışmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ebu Abdullah el-Hakim, İbn Huzeyme'nin 140'dan fazla kitap yazdığını nakletmiştir. Yazdıkları arasından bugüne ulaşanın sayısı azdır:[1]

  • Sahih ibni Huzeymâ: Mukhtaṣar el-Mukhtaṣar min el-musnad el-Ṣaḥīḥ (صحيح بن خزيمة: مختصر المختصر من المسند الصحيح), kitabın sadece 1/4'ü korunmuştur.
  • Kitāb al-Tawḥīd wa-ithbāt ṣifāt al-Rabb ʻazza wa-jall (کتاب التوحيد وإثبات صفات الرب عز وجل): "The Book of the Affirmation of Divine Unity and the Affirmation of the Attributes of the Lord"
  • Shaʼn al-duʻāʼ wa-tafsīr al-adʻīyah al-maʼthūrah (شأن الدعاء وتفسير الأدعية المأثورة)
  1. ^ a b Ibn Khuzaymah, Muḥammad ibn Isḥāq (1988), Shahwān, ʻAbd al-ʻAzīz ibn Ibrāhīm, ed., Kitāb al-Tawḥīd wa-ithbāt ṣifāt al-Rabb ʻazza wa-jall, Dār al-Rushd, pp. 25–35