Ünsal Arık
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Ağustos 2021) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
 | |
| Kişisel bilgileri | |
|---|---|
| Tam adı | Ünsal Mukadder Arık |
| Takma ad(lar)ı | d.e.r.b.o.s.s. (p.a.t.r.o.n.) |
| Sıklet | Süper orta siklet |
| Boyu | 1,76 m (5 ft 9+1⁄2 in) |
| Millîyeti |  Türkiye |
| Doğumu | 27 Ekim 1980 Bavyera, Almanya |
| Duruş biçimi | Düz gard |
| Kariyeri | |
| Toplam maç | 38 |
| Galibiyet | 36 |
| Nakavtla galibiyet | 29 |
| Yenilgi | 2 |
| Beraberlik | 0 |
Ünsal Mukadder Arık (d. 27 Ekim 1980; Bavyera, Almanya), Türk profesyonel boksör.
Hayatı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Arık, gençliğinde Bayern takımında, SSV Jahn Regensburg'da B-gençliğinde ve Fenerbahçe İstanbul'un A-gençliğinde futbol oynadı. Kırık bir tibia ve fibulanın ardından Arık, Kareth Lappersdorf, SV Fortuna Regensburg ve SE Freising için bölgesel ligde oynadı. Ardından futbol kariyerine son verdi.
Arık, boks kariyerine 27 yaşında Regensburg'daki boks kulübü "Boxfit" te amatör olarak başladı. Orada sekizi galibiyet, iki mağlubiyet ve bir beraberlik olan on bir dövüş oynadı.
Boksta amatör olarak Doğu Bavyera Orta Sıklet Şampiyonasını kazandı. 30 yaşında ilk profesyonel maçını 20 Mayıs 2011'de Münih'te Georgios Pegios ile oynadı. Teknik nakavtla sekiz saniye sonra kaybetti, ardından arka arkaya 18 dövüş kazandı. Ekim 2011'de Thomas Hengstberger'e karşı uluslararası Almanya şampiyonluğunu ve Aralık 2011'de Turgay Uzun'a karşı uluslararası WBF şampiyonluğunu kazandı. Her iki galibiyet de üç rauntta teknik nakavtla elde edildi.
Mayıs 2012'de Benson Mwakyembe'yi ikinci turda erken yendi ve böylece IBF Avrupa Şampiyonu oldu, ancak unvanı savunmadı. Kasım 2012'de Vasile Dragomir'e karşı erken bir galibiyetle IBF International unvanını ve Mart 2013'te yine Francis Cheka'ya karşı IBF Intercontinental şampiyonluğunu elde etti. Haziran 2013'te Bosnalı Slavisa Simeunoviç'e karşı şaşırtıcı bir şekilde puan kaybetti.
Adnan Zilić'e karşı Arık, 9 Mayıs 2015'te Hildesheim'da geçici WBU unvanını kazandı ve 23 Haziran 2015'te Parsberg şehrinin Altın Kitabına girmesine izin verildi.
Aralık 2015'te Arık, Zoltán Sera'yı sadece puanla kazandığında IBF Avrupa Şampiyonası'nı tekrar güvence altına aldı. Dövüş sırasında her iki boksör de yerdeydi. Temmuz 2016'da GBU şampiyonluğu mücadelesinde Miloš Janjanin'i üçüncü turda nakavtla yendi.
Arık, 12 Mayıs 2018'de Gürcü Nikoloz Berkatsashvili'ye karşı onuncu UBF şampiyonluğunu kazandı ve 6 Ekim 2018'de Braunschweig'de savundu.
8 Kasım 2019'da Ünsal Arık, Bergisch Gladbach'ta WBC Asya Şampiyonu unvanı için mücadele etti. Rakibi, Belarus'un eski EBU Avrupa şampiyonu Siarhei Huliakevich'di. Arık sekiz turda puan kazandı.
Korona salgını nedeniyle Ünsal Arık da her sporcu gibi uzun bir ara verdi. Dövüşün birkaç ertelenmesinden sonra, 18 Temmuz 2020'de Wiesbaden'de boks yaptı. Başlangıçta, WBC Asia unvanını Siarhei Huliakevich'e karşı tekrar savunmak istedi. Huliakevich, Corona kuralları nedeniyle uçamadığı için Arık, Alman boksör Dustin Amann'ı rakip olarak kabul etti, ancak WBC Asia unvanını savunamadı. Savunma ertelendi; Bunun yerine boks BDB Uluslararası Şampiyonası içindi. Ünsal Arık, teknik nakavt sonrasında üçüncü turu kazanarak uluslararası Almanya şampiyonluğunu elde etti. 26 Nisan 2023 Twitter hesabı üzerinden böbrek kanserine yakalandığını açıkladı.[1]
Politika ve sosyal faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Arık, 2013 yılında Tekirdağ'da çıkan kavgadan sonra Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ı ('Bu Ülke Atatürk'ün, Tayyip'in değil.' 'Arazi Tayyip'e değil Atatürk'e ait.') tişört etiketiyle protesto etti. Arık, Hamburg'daki Dünya Kupası mücadelesinin ardından Alman medyasının da ilgisini çekti. 2 Ağustos 2016'da Sat 1 kahvaltı televizyonunda Erdoğan ve yandaşlarını eleştirdi. Arık, 16 Mart 2017 tarihli Neo Magazin Royale'de Erdoğan'a ve siyasetine, özellikle 2017'de Türkiye'deki anayasa referandumuna karşı yeniden tavır aldı.
Boks kariyerine ek olarak, Arık sosyal olarak kararlıdır ve kanserli çocukları destekler. 2015 yılından beri Çocuk Kalp Vakfı'nın resmi büyükelçisidir.[2] Ayrıca Arık, hayvanlara ve hayvansal ürünler olmadan beslenmeye kendini adamıştır. Ünsal Arık, vegan beslenme ve rekabetçi sporlar hakkında bir kitap olan “VegBoxen” yazan ilk boksör oldu.[3] 2019'da Arık, SPD'li politikacı Thomas Hitschler ile Alman Federal Meclisi'nde staj yaptı.[4]
Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]
- GBA International German Champion (2011)
- WBF International Champion (2011)
- IBF European Champion (2012)
- IBF International Champion (2013)
- IBF Intercontinental Champion (2013)
- WBU Interim World Champion (2015)
- IBF European Champion (2015)
- WBU World Champion (2016)
- GBU World Champion (2016)
- UBF European Champion (2018)
- UBF European Champion (2018)
- WBC Asia Champion (2019)
- BDB international German Champion (2020)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "https://twitter.com/UensalArik/status/1651301073284366356". Twitter. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2023.
|başlık=dış bağlantı (yardım) - ^ "Unsal Arik (Boxer) - Overview, Biography". Celeb Networth Post (İngilizce). 28 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2022.
- ^ Iles-Wright, Cris (24 Ocak 2021). "Unsal Arik, vegan boxer". Great Vegan Athletes (İngilizce). 30 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2022.
- ^ "Der deutsch-türkische Box-Europameister Ünsal Arik als Praktikant im Team von MdB Thomas Hitschler: Profiboxer steigt für drei Tage in den Ring der Politik". Wochenblatt Reporter (Almanca). 24 Ekim 2019. 29 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2022.