Ünanimizm
Ünanimizm (Fransızca: Unanimism), 20. yüzyılın başlarında Jules Romains tarafından kurulan, fertlere değer vermeyerek topluluğu meydana getiren tek ruhu konu olarak ele alan edebiyat akımıdır.[1][2]
Fransız edebiyatında 1900'lerin başında Jules Romains tarafından başlatılan bir hareketti. Bir grubun üyelerinin aynı anda bir şeyler yaptığı veya düşündüğü kolektif bilinç ve kolektif duygu fikirlerine dayanan bir hareketti. Ünanimizm, bireysel yazarın bilincini aşan bu fenomenlerle sanatsal bir kaynaşma ile ilgilenir. Georges Chennevière, Henri-Martin Barzun, Alexandre Mercereau, Pierre Jean Jouve, Georges Duhamel, Luc Durtain, Charles Vildrac ve René Arcos da dahil olmak üzere, çoğu Abbaye de Créteil ile ilişkilendirilen bazı yazarlara bazen animistler deniyordu.
Amaç ve Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kökenlerini hayatın içine kadar ilerleten, onu tanımlayarak etkilemeye çalışan, hayatı bütünüyle ele alarak; çağdaş bir klasisizm meydana getirmek amacındadır.
Temeli toplumsal bir mistisizme dayanmaktadır. Daha çok, romantizm ve sembolizmin etkisi altında kalmıştır. Bunun yanı sıra, Baudelaire, Whitman ve Durkheim gibi önemli isimlerden de etkilenmiştir.
Toplumsal konuları işleyerek insan kardeşliğini dile getirir. Ayrıca, insanlığın ilk adımları, uygarlığın gelişimi, aile-insan sevgisi, evrensel bir cumhuriyet gibi konuları da ele alır.
Temsilcileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "ortakduyumculuk". Türkçe Bilim Terimleri Sözlüğü. 17 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018.
- ^ Karamanoğlu, Osman Korkmaz (Ocak 2007). Ansiklopedik "İzm"ler Sözlüğü. Anahtar Kitaplar. s. 331. ISBN 978-975-8612-40-6.