Üçüncü hâlin imkânsızlığı
Üçüncü hâlin imkânsızlığı (Latince: principium tertii exclusi veya tertium non datur) her önermenin ya kendisinin ya da karşıtının doğru olduğunu belirten ilkedir. Özdeşlik ve çelişmezlik ilkeleri ile beraber mantığın üç ilkesinden biridir.[1][2][3] Olmayana ergi yoluyla yapılan çıkarımlarda bu ilke kullanılır. Aynı zamanda bir şeyin reddini reddetmenin o şeyi doğru kabul etmemizi sağlayan ilkedir. Üçüncü hâlin imkânsızlığını kabul etmeyen mantık türlerinde bu yöntemlerle kanıtlamalar yapılamaz.[4]
|
Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Yıldırım, Ömer. "Üçüncü Durumun Olanaksızlığı İlkesi Nedir?". felsefe.gen.tr. 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023.
- ^ Necati, Öner (1969). "Mantığın Ana İlkeleri ve Bu İlkelerin Varlıkla olan İlişkileri". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 17 (1-4). s. 285-304. 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023.
- ^ Durhan, Gülümser (2021). "Akıl İlkelerinin Epistemolojisi". 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (4). ss. 837-849. doi:10.52835/19maysbd.986676.
- ^ Church, Alonzo (1928). "On the law of the excluded middle". Bulletin of the American Mathematical Society. 34 (75-78). 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023.
