Sezgici matematik: Revizyonlar arasındaki fark

[[Matematik Felsefesi|Matematik felsefesi]]nde, '''sezgicilik''' ya da ([[eski sezgicilik|eski sezgciliği]]nin karşıtı olarak) '''yeni sezgicilik''' akımı, [[Matematik|matematiğe]] insanların oluşturucu etkinliği olarak bakan bir yaklaşımdır.

 

 

Sezgici matematik, matematiksel önermelerin geçerliliğini, önerme için bir [[Ispat|ıspatın]] var olmasına bağlar. Sezgici matematikçiye göre matematiksel nesneler salt ussal yapılar ise geçerli olabilmeleri için ıspatlanabilir olmalarından başka herhangi bir ölçüt olamaz. Bunun sonucu olarak sezgici matematikçi bir matematiksel önermeyi klasik bir matematikçinin aldığı anlamda kabul etmez. Örneğin bir sezgici matematikçiye <i>A</i> [[ya da (mantık)|ya da]] <i>B</i> demek ya <i>A</i> ya da <i>B</i> önermesinin ''ıspatlanabileceğini'' savunmaktır. Özel olarak [[Üçüncü olanağın dışlanması kanunu]], <i>A</i> ya da [[değil (mantık)|değil]] <i>A</i>, geçersizdir çünkü her zaman için <i>A</i> ya da değil <i>A</i> önermesini ıspatlamanın mümkün olduğunu varsaymak mümkün değildir. (Ayrıca bkz. [[Sezgici Mantık]].)