Elviye-i Selâse: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
cift madde |
cift madde |
||
1. satır: | 1. satır: | ||
{{çift madde|Elviye-i |
{{çift madde|Elviye-i Selâse}} |
||
'''Elviye-i Selase''', Osmanlı döneminde [[Batum]], [[Kars]] ve [[Ardahan]] [[liva]]larının (sancak) ortak adıydı. “Üç Liva” (elviye livanın çoğuludur) anlamına gelir. Bu üç sancak, [[1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı]]’nın ardından yapılan antlaşmayla Çarlık [[Rusya]]’sına bırakıldı. 3 Mart 1918’de yapılan [[Brest-Litovsk Antlaşması]]’yla yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. Bununla birlikte [[Mondros Mütarekesi]] uyarınca Osmanlılar bu bölgeyi boşaltmak zorunda kaldılar. Bir süre [[Cenubi Garbi Kafkas Hükümeti Cumhuriyesi]] denetiminde kalan Batum, Kars ve Ardahan, daha sonra [[Gürcüstan]]’ın ve [[Ermenistan]]’ın denetimine girdi. 16 Mart 1921 tarihli [[Moskova Antlaşması]] ve 13 Ekim 1921 tarihli [[Kars Antlaşması]] hükümleri uyarınca Batum Gürcüstan’a bırakılırken, Kars ve Ardahan Türkiye sınırları içinde kaldı. |
|||
'''Elviye-i Selâse''', “Üç Liva” ya da “Üç Sancak” anlamına gelir. [[Kars]], [[Ardahan]] ve [[Batum]] Sancakları hakkında kullanılan eski bir tabirdir. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Bu tabirin, özellikle 1878’den itibaren kullanıldığı söylenebilir. O tarihten itibaren bu bölgenin tarihi, kültürü, stratejik önemi ve bölge halkının esaretten kurtulma ve Anavatan’a katılma mücadelesi Türk tarihinde özellikle Milli Mücadele döneminde büyük bir öneme sahiptir. |
|||
[[Kategori:Osmanlı, Türkiye ve Ermeniler]] |
|||
Yüzlerce yıl Türk hakimiyetinde kalan bu bölge [[1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı]] sonrasında imzalanan Ayastefanos (3 Mart 1878) ve Berlin (13 Temmuz 1878) Antlaşmaları ile [[Rusya]]’ya bırakılmak zorunda kalınmıştı. |
|||
40 yıllık esaretten sonra [[3 Mart]] [[1918]]’de imzalanan [[Brest Litovsk Antlaşması]] ve bu antlaşmanın müşterek metninin 4. Maddesi gereğince [[12 Haziran]] [[1918]]’de yapılan halk oylaması sonucuna dayanılarak; Sultan [[Vahdettin]]’in [[15 Ağustos]] [[1918]] tarihli “[[Hatt-ı Hümâyun]]”u ile Elviye-i Selâse’nin tekrar Anavatan’a katıldığı resmen kabul ve ilan edilmiştir. Ancak Milli Micadele sırasında [[Moskova Antlaşması]] ile [[Batum]] elden çıkmıştır. |
|||
⚫ | |||
⚫ |
Sayfanın 18.28, 18 Şubat 2008 tarihindeki hâli
Bu madde veya bölüm Elviye-i Selâse adlı maddeye çok benzemektedir ve bu iki maddenin tek başlık altında birleştirilmesi önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{Geçmiş birleştir}} şablonunu ekleyiniz. |
Elviye-i Selase, Osmanlı döneminde Batum, Kars ve Ardahan livalarının (sancak) ortak adıydı. “Üç Liva” (elviye livanın çoğuludur) anlamına gelir. Bu üç sancak, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nın ardından yapılan antlaşmayla Çarlık Rusya’sına bırakıldı. 3 Mart 1918’de yapılan Brest-Litovsk Antlaşması’yla yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. Bununla birlikte Mondros Mütarekesi uyarınca Osmanlılar bu bölgeyi boşaltmak zorunda kaldılar. Bir süre Cenubi Garbi Kafkas Hükümeti Cumhuriyesi denetiminde kalan Batum, Kars ve Ardahan, daha sonra Gürcüstan’ın ve Ermenistan’ın denetimine girdi. 16 Mart 1921 tarihli Moskova Antlaşması ve 13 Ekim 1921 tarihli Kars Antlaşması hükümleri uyarınca Batum Gürcüstan’a bırakılırken, Kars ve Ardahan Türkiye sınırları içinde kaldı.