Mehmedim

Bu şiir 1952 yılında Kore savaşına gönüllü giden bir Türk subayı (teğmen) olan şair Fuat Azgur tarafından Kore dağlarının barut kokan tepelerinde savaş yıllarında yazılmıştır. Milli Eğitim Bakanlığınca liselerde okutulan "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi" kitabında yer almıştır. Bestelenmiş olan bu şiirin telif hakkı Mehmetçik Vakfına bağışlanmıştır.

MEHMED'İM

Gayri anlatılmaz bu savaş bence,

Dağ, taş konuşmuştu kendi dilince;

"HÜCUM" diye bir ses duydum ilk önce

Sonra "ALLAH, ALLAH" dedi Mehmed'im...

Ne ana, ne sıla, ne yar hayali,

Bir gör Mehmed'deki kükremiş hali,

Kırpmadı gözünü yağmur misali

Mermi yedi, havan yedi Mehmed'im...

Bu öyle bir iman, öyle cehid ki,

Secde eder cümle canlı ve bitki

Bir Temmuz akşamı, Tanrı şahit ki,

Şaha kalkmış vatan idi Mehmed'im...

Tepeler... kan, barut dolu tepeler,

Süngü-süngü, namlu-namlu tepeler,

En önde fırladı dedi:"Bu sefer

Yıkam bu ateşten seddi" Mehmed'im...

Bir mermi göğsünü dağıtmış diye

Mümkün mü talihe Mehmed baş eğe

Meydan okur gibi kahpe feleğe

Devrilirken gülümsedi Mehmed'im...

Bu akşam yıldızlar sararmış gibi,

Tepeler titreşir hava kış gibi;

Bir dağın sırtında dağ varmış gibi

Omuzlamış bir Mehmed'i Mehmed'im...