Dead Can Dance: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Hazan (mesaj | katkılar)
Devriyeler
14.025 değişiklik
Değişiklik özeti yok
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
29. satır: 29. satır:


=== Dead Can Dance ve Spleen and Ideal (1984-88) ===
=== Dead Can Dance ve Spleen and Ideal (1984-88) ===
Anlaşmanın ardından grup ilk albümü [[Dead Can Dance (albüm)|Dead Can Dance]]'in kayıtlarına [[Blackwing Stüdyoları]]'nda başladı. Şubat 1984'te yayımlanan albümün kapağı [[Papua Yeni Gine]]'den ritüel bir maske içerir ve diğer albümlerde olduğu gibi Perry tarafından tasarlanmıştır.<ref name=mtv>{{Haber kaynağı|url=http://www.mtv.com/news/510084/dead-can-dance-split-up-after-17-years/|başlık=DEAD CAN DANCE SPLIT UP AFTER 17 YEARS|yayımcı=MTV|ilk=Randy|son=Reiss|tarih=1998|erişimtarihi=16 Mart 2016||arşivurl=http://web.archive.org/save/http://www.mtv.com/news/510084/dead-can-dance-split-up-after-17-years/=16 Mart 2016}}</ref> Aynı yıl içinde [[Garden of the Arcane Delights]] adlı bir EP yayımladılar. Bu iki kayıt grubun diskografisinde baskın [[dark wave]] ve [[post-punk]] unsurlarıyla diğer albümlerden farklılık gösterir. Grubun tarzı [[Gotik rock|gotik]] olarak da değerlendirilmiştir ancak üyeleri bu tanımlamayı reddeder.<ref name="dead-can-dance.com">{{cite web |url=http://www.dead-can-dance.com/disco/dcd/dcd/deadcandance.htm |title=dead-can-dance.com |work=dead-can-dance.com |accessdate=14 April 2013}}</ref> Grubun üyelerinden Ulrich bu dönemi "Sahne ekipmanımız daha da karmaşık hale geliyordu. Sahnede sürekli hareket halindeydik, enstrümanları değiştiriyorduk. Bu Dead Can Dance'in ilk dönemelerinde bile bilinen bir özelliğiydi ve konser süresince çarpıcı duygu değişimleri yaratıyordu." şeklinde anlattı.<ref name=ulrich>
Anlaşmanın ardından grup ilk albümü [[Dead Can Dance (albüm)|Dead Can Dance]]'in kayıtlarına [[Blackwing Stüdyoları]]'nda başladı. Şubat 1984'te yayımlanan albümün kapağı [[Papua Yeni Gine]]'den ritüel bir maske içerir ve diğer albümlerde olduğu gibi Perry tarafından tasarlanmıştır.<ref name=mtv>{{Haber kaynağı|url=http://www.mtv.com/news/510084/dead-can-dance-split-up-after-17-years|başlık=DEAD CAN DANCE SPLIT UP AFTER 17 YEARS|yayımcı=[[MTV]]|ilk=Randy|son=Reiss|tarih=1998|erişimtarihi=16 Mart 2016||arşivurl=http://web.archive.org/web/20160316203054/http://www.mtv.com/news/510084/dead-can-dance-split-up-after-17-years/|arşivtarihi=16 Mart 2016}}</ref> Aynı yıl içinde [[Garden of the Arcane Delights]] adlı bir EP yayımladılar. Bu iki kayıt grubun diskografisinde baskın [[dark wave]] ve [[post-punk]] unsurlarıyla diğer albümlerden farklılık gösterir. Grubun tarzı [[Gotik rock|gotik]] olarak da değerlendirilmiştir ancak üyeleri bu tanımlamayı reddeder.<ref name="dead-can-dance.com">{{cite web |url=http://www.dead-can-dance.com/disco/dcd/dcd/deadcandance.htm |title=dead-can-dance.com |work=dead-can-dance.com |accessdate=14 April 2013}}</ref> Grubun üyelerinden Ulrich bu dönemi "Sahne ekipmanımız daha da karmaşık hale geliyordu. Sahnede sürekli hareket halindeydik, enstrümanları değiştiriyorduk. Bu Dead Can Dance'in ilk dönemelerinde bile bilinen bir özelliğiydi ve konser süresince çarpıcı duygu değişimleri yaratıyordu." şeklinde anlattı.<ref name=ulrich/>


=== Biyografi ===
=== Biyografi ===

Sayfanın 20.38, 16 Mart 2016 tarihindeki hâli

Dead Can Dance
Dead Can Dance 2005 yılında İtalya'da.
Genel bilgiler
Başladığı yerMelbourne, Avustralya
TarzlarEthereal, Dünya müziği, New Age, Neoclassical dark wave, Post-punk
Etkin yıllar1987-günümüz
Müzik şirketi4AD, PIAS
İlişkili hareketlerThis Mortal Coil
Resmî sitedeadcandance.com
ÜyelerLisa Gerrard
Brendan Perry
Eski üyelerPaul Erikson
Simon Monroe
James Pinker
Scott Rodger
Peter Ulrich

Dead Can Dance, 1981 yılında Melbourne, Avustralya'da kurulan müzik grubu. Grup, vokal ve enstrümantal olarak etnik ögeleri harmanlayıp yaptığı dünya müziği, kullandığı orta çağ ve gregoryen ezgileri ve ethereal tarzıyla bilinir.[1]

Brendan Perry ve Lisa Gerrard'ın başlıca üyeleri olduğu grup kurulduktan sonra İngiltere'ye taşındı ve ilk albümü Dead Can Dance'i (1984) yayımladı. Albüm sonrasında gelen Garden of the Arcane Delights (1984) EP'si gibi grubun gelecek çalışmalarından farklı olarak post-punk ögeler içeriyordu. Gerrard ve Perry ikinci stüdyo albümlerini yayımlarken grubu ikili olarak devam ettirdiler.

Grup 1998 yılına kadar etkin olup yedi albüm ve çeşitli derleme albümler yayımladı. Bireysel olarak ya da farklı kişilerle yaptıkları iş birliklerinden sonra ikili 2005 yılında yeni bir tur için yeniden bir araya geldi. Gerrard ve Perry son olarak 2012 yılında Anastasis albümünü yayımlayıp bir dünya turu düzenlediler.

Tarihçe

Kuruluşu ve ilk yılları (1981-84)

Grup 1981 yılında Melbourne, Avustralya'da Brendan Perry ve Lisa Gerrard tarafından kuruldu. İkili altı ay sonra basçı Paul Erikson ile birlikte İngiltere'ye gitti. Grup üyeleri davulcu arayışı içindeyken Peter Ulrich ile tanıştılar ve Ulrich de gruba dahil oldu. Provaları sırasında kaydettikleri demo kasetleri birkaç plak şirketine gönderdiler ve 4AD kurucularından Ivo Watts-Russell'ın ilgisini çektiler. 1983 yılında grup Russell aracılığıyla 4AD grubu Xmal Deutschland'ın sahnesinde çıktı ve böylece Russell grubu izleme fırsatı buldu. Daha sonra 4AD ile anlaşma imzaladılar.[2]

Dead Can Dance ve Spleen and Ideal (1984-88)

Anlaşmanın ardından grup ilk albümü Dead Can Dance'in kayıtlarına Blackwing Stüdyoları'nda başladı. Şubat 1984'te yayımlanan albümün kapağı Papua Yeni Gine'den ritüel bir maske içerir ve diğer albümlerde olduğu gibi Perry tarafından tasarlanmıştır.[3] Aynı yıl içinde Garden of the Arcane Delights adlı bir EP yayımladılar. Bu iki kayıt grubun diskografisinde baskın dark wave ve post-punk unsurlarıyla diğer albümlerden farklılık gösterir. Grubun tarzı gotik olarak da değerlendirilmiştir ancak üyeleri bu tanımlamayı reddeder.[4] Grubun üyelerinden Ulrich bu dönemi "Sahne ekipmanımız daha da karmaşık hale geliyordu. Sahnede sürekli hareket halindeydik, enstrümanları değiştiriyorduk. Bu Dead Can Dance'in ilk dönemelerinde bile bilinen bir özelliğiydi ve konser süresince çarpıcı duygu değişimleri yaratıyordu." şeklinde anlattı.[2]

Biyografi

Dead Can Dance, yakın ve Ortaçağın karanlığında kalmış müziklere günümüzün ritm ve enstrümanlarıyla yeniden yaşam verdi. Grup, şarkılarında işlediği efsaneler, sembolik ve gotik temalarla ve Perry’nin elinde yeniden hayat bulan eski enstrümanları ile kimi zaman gothic rock kimi zaman da Ortadoğu’ya kayan melodileri kullanıyordu.

Gerrard ve Perry’nin atalarının müzik ve dillerine yeniden hayat verme çabası, şarkılarında İngilizce’nin dışında eski Katalan ve Breton dillerine de yer vermesiyle devam etti.

Lisa Gerrard, "kendi bilinçaltına güvenerek" atalarının müziklerine tamamen kendi duygularını kullanarak söylediği Kelt dilini çağrıştıran seslerle eşlik edip, bir nevi artık dillerini anlamadığı ve duyamadığı ataları ile yeniden bağlantı kurmaya çalışıyordu. Grubun en ünlü şarkılarından biri olan "Cantara" böylesi bir seslenişin ürünü... Perry ise pastoral atalarına olan ve gittikçe de büyüyen ilgisini "Towards the Within" albümünde seslendirdiği "I Am Stretched On Your Grave (Senin Mezarına Serildim)" adlı şarkıyla anlatıyor:

"Senin mezarına serildim.

Ve sonsuza kadar orada kalacağım.

Ellerin ellerimde olduğu sürece,

Ayrılmayacağımızdan eminim.

Benim elma ağacım, aydınlığım..."

Grup ilk albümünü 1984 yılında aynı isimle çıkardı: "Dead Can Dance". Perry bu isimle ilgili "Ölüleri dans ettiriyoruz, çünkü ölüye dirilik katmayı; diriye ölülük vermeyi düşündük grubu oluştururken" demişti. İlk önceleri çoğu müziksever deneysel bir müzik ile karşı karşıya olduklarını düşündü. Aslında bu Perry ve Gerrard için geçerli olabilirdi. Zira Perry klasik müzik eğitim görmüş sonra punk rock grupları ile çalışmış bir müzisyendi. Gerrard’ın durumu da çok farklı sayılmazdı. Fakat ikilinin yeni tarz denemesi Perry’nin olağanüstü kompozisyon yeteneği ve Gerrard’ın teatral vokal yeteneği ve zekası büyük bir başarıyla sonuçlandı. İlk albümde "A Passage in Time (Zamanda bir Geçit)", "The Fatal Impact (Ölümcül Etki)" ve "Carnival of Light (Işık Karnavalı)" şarkıları büyük beğeni kazandı. Grup ilk albümleriyle belli bir elit müziksever kitleye ulaşmayı başardı.

Ancak DCD en büyük sükseyi "Within the Realm of a Dying Sun (Ölen Bir Güneşin Krallığında)" adlı üçüncü albümüyle yaptı. 1987’da yayınlanan albüm bir anda bağımsız müzik listelerinin zirvesine tırmandı. DCD’nin ünlü "Cantara" ve "Xavier" şarkıları ilk defa bu albümde yayınlandı. Bu albümde ayrıca sadece üç şarkının İngilizce sözleri vardı. Diğer şarkılar ise Lisa Gerrard’ın atalarının dilinde yani eski Kelt dili, Briton ve Gal dillerine benzer seslerin Orta ve Yakınçağ melodileriyle örtüşmesinden ibaretti. "Ölen bir Güneşin Krallığında" albümü ile DCD barok müziği çağrıştıran, mistik ancak anı zamanda romantik, modern bir karışıma imza attı.

Kaybolan seslere ulaşma

DCD 1988 yılında ise dördüncü albümünü yayınladı. Albümle ilgili en iyi yorum yine Perry ve Gerrard’dan geldi. "...dünyanın havadan görüntülerine bakarsanız, dev bir organizmaya, bir makro kozmosa benzer. Yaşam gücünün, suyun yılankavi bir biçimde yayıldığını görürsünüz. Bizim vizyonumuz yumurtanın etrafındaki yılankavi kucaklaşma yani dünyadan ibaret. Yine bu albümde sözünü ettiğimiz temaları işleyerek Avrupa müziğinin ilk periyodunu yansıtmaya çalıştık."

1990 yılında grup erken Rönesans döneminin müziklerini yansıtmaya çalıştığı albümü Aion’u çıkardı. Albümde yer alan "Saltarello", "Mephisto" ve "The Song of the Sibyl (Sibyl’nin şarkısı)" DCD’nin klasikleri arasına girdi. DCD albümdeki bazı şarkılar için Rönesans döneminde kullanılan müzik aletlerini yeniden yaptırdı.

1993 yılında DCD yeni albümleri "Into the Labyrinth (Labirentin İçine Doğru)”’yu yayınladı. Perry albümün ön çalışmalarını Kuzey İrlanda’da bir adada, Gerrard ise Avustralya’da Snow River dağlarında hazırladı. İkili bir araya gelerek albümü üç ayda hazırladı. Bu süreç içerisinde Perry atalarının primitif müziklerini araştırmayı derinleştirmiş, Gerrard ise eski dönem vokalleri üzerinde uzun uzun çalışma fırsatı bulmuştu. Sonuçta "İrlanda’nın asırlık ormanlarına düşen yağmurun sesi" Perry ve Gerrard’ın müzikal dehaları ile birleşmiş ve DCD tam anlamıyla karakterini kazanmıştı.

Bundan sonraki senelerde peş peşe çıkan albümler çok büyük yankılar uyandırmadı. "Toward the Within, Spiritchaser” dönemlerinin önemli albümleri olmuştur.

2012 Grup 2011 sonunda uzun bir aradan sonra çıkaracağı yeni albümü "Anastasis”'i duyurdu. Bu albüm çerçevesinde dünya turuna başladı. 9 Ağustos 2012'den Kanada'da başlayarak 28 Kasım 2012'de İrlanda'da sona erecek pek çok konser vermeye karar verdi. Türkiye konseri 19 Eylül 2012 gerçekleşmiştir.

Diskografi

Önemli Albümleri

EP'ler

Diğer Albümler (Canlı Kayıtlar)

  • Meditabor
  • Rare Traxx
  • Gothic Spleens
  • Hidden Treasures
  • Exit To Eden
  • Enigma Of The Absolute
  • Influences From The Middle Age
  • Ailema Belgium 1993
  • Sinful Garden San Francisco 1993
  • Twilight Moons
  • Dark Christ-Mas Belgium 1993
  • Mystical Rain
  • U.S.A. 1993
  • Europe 1987
  • The Golden Age
  • Closer To Heaven
  • De Lantaren
  • The Early Demos - 1979 - 1988
  • Chosen Survivors
  • Grouene Woud
  • Forest Of Souls - Cologne, Germany - 09-10-93
  • Chasing Spirits Montreal July 1996
  • Palace Of Fine Arts, San Francisco 11/27/90
  • NRH Broadcasting Holland 1986
  • Amsterdam Carre - 11/4/90
  • Frejus Theatre Romain Veni Vedi Vice Festival
  • Various Live Tracks
  • Dublin (10/03/2005) 2CD
  • The Hague (12/03/2005) 2CD
  • Paris (14/03/2005) 2CD
  • Lille (16/03/2005) 2CD
  • Brussels (17/03/2005) 2CD
  • Madrid (21/03/2005) 2CD
  • Barcelona (22/03/2005) 2CD
  • Milan (24/03/2005) 2CD
  • Cologne (26/03/2005) 2CD
  • Munich (27/03/2005) 2CD
  • London (06/04/2005) 2CD
  • London (07/04/2005) 2CD
  • Selections from Europe 2005, 2CD
  • Seattle (17/09/2005) 2CD
  • Seattle (18/09/2005) 2CD
  • Toronto (01/10/2005) 2CD
  • Montreal (02/10/2005) 2CD
  • Montreal (04/10/2005) 2CD
  • Boston (05/10/2005) 2CD
  • Washington D.C. (10/10/2005) 2CD
  • Chicago (12/10/2005) 2CD
  • Chicago (12/10/2005) 3LP
  • Selections from North America 2005, 2CD
  • Unreleased Tracks Volume One
  • Unreleased Tracks Volume Two
  • Unreleased Tracks Volume Three
  • Unreleased Tracks Volume Four
  • Unreleased Tracks Volume Five

Single CD'leri

  • The ubiquitous Mr. Lovegrove (CD promo)
  • The carnival is over (CD promo)
  • American dreaming (CD promo, edited live version)
  • The snake and the moon (CD promo)
  • Sambatiki (CD promo)

Koleksiyon Albümler

Tribute Albümler

Katkıda Bulunulan Albümler

Filmlerde

  • Demoni 2 (1986)
  • El niño de la luna (aka Moon Child; 1989)
  • Baraka (1992)
  • In the Kingdom of the Blind (1992)
  • Ruth's Journey (1996)
  • In the Presence of Mine Enemies (1997)
  • Nevada (1997)
  • La Chacala (1998)
  • Killing the Afternoon (2005)
  • The Mist (2007)

Kaynakça

  1. ^ McFarlane, Ian (1999). "Encyclopedia entry for 'Dead Can Dance (DCD)'". Encyclopedia of Australian Rock and Pop. St Leonards, NSW: Allen & Unwin. ISBN 1-86508-072-1. Erişim tarihi: 14 Nisan 2013. 
  2. ^ a b Beron, Greg (2005). "Peter Ulrich speaks out on Dead Can Dance". unitedhomeproducts. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2016. 
  3. ^ Reiss, Randy (1998). "DEAD CAN DANCE SPLIT UP AFTER 17 YEARS". MTV. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2016. 
  4. ^ "dead-can-dance.com". dead-can-dance.com. Erişim tarihi: 14 April 2013. 

Dış bağlantılar

Kaynakça

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dead_Can_Dance&oldid=16809180" sayfasından alınmıştır