İçeriğe atla

Georgi Petroviç Alekseev: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
İnfoCan (mesaj | katkılar)
Ukraynaca Wikipedia'ın "Алексєєв Георгій Петрович" maddesinin 18 Ağustos 2014‎ tarihli maddesinden çeviri
 
İnfoCan (mesaj | katkılar)
genişletme
1. satır: 1. satır:
'''George P. Alekseyev''' (10 Mayıs 1834 - 14 Şubat 1914) - [[Ukrayna]'nın [[Yekaterinoslav]] vilayetinde bir toprak sahibiydi. Uzun yıllar bu vilayetteki soyluların başkanı olmuş, hayır faaliyetleri ve sosyal hizmetlerinden dolayı [[Katerynoslav]] onursal şehirlisi ilan edilmiştir.
'''George P. Alekseyev''' (10 Mayıs 1834 - 14 Şubat 1914) - [[Ukrayna]]'nın [[Yekaterinoslav]] vilayetinde bir toprak sahibi ve koleksiyoncuydu. Uzun yıllar bu vilayetteki soyluların başkanı olmuş, hayır faaliyetleri ve sosyal hizmetlerinden dolayı [[Katerynoslav]] onursal şehirlisi ilan edilmiştir.


==Biyografi==
==İlginç özellikler==
Georgi Alekseyev 14 Mayıs 1834'te Yekaterinoslav vilayetinin Kotovka Novomoskovsky ilçesinde (günümüzde Ukrayna'nın [[Dnipropetrovsk]] bölgesindeki Mahdalynivka Rayonu'nda) soylu bir aileye doğdu. Babası ve annesi Peter D. and Barbara Ilinichna Alekseev idi. Lise eğitimini Yekaterinoslav'da tamamladıktan sonra üniversite için [[Harkiv Üniversitesi]]'ne gitti ve oranın hukuk fakültesinden 1856'da mezun oldu.<ref name="tourdnepr">Знаменитые люди Днепропетровска и области Почетные граждане Екатеринослава Алексеев Георгий Петрович [http://www.tourdnepr.com/content/view/1735/1662/]</ref>
[[İlya Repin]], [[Türk Sultanına Mektup Yazan Zaporojya Kazakları]] tablosundaki Kozaklardan biri için Alekseev'i model olarak kullanmıştır.

Georgi Akseyev İmparatorluk Mahkemesinde Nazırı ünvanıyla vilayet meclisinin bir üyesi oldu. 1874'te Yekaterinoslav soylularının başı olarak şeçildi ve 1886'ya kadar bu ünvanını korudu.<ref name="tourdnepr"/>

Alekseyev, babası ve büyükbabası gibi, şehrinin kalkınması için hayır faaliyetleri yapardı. 1856'dan itibaren on yıl boyunca Yekaterynoslav okulları, liseleri ve yetimhanelerinin fahri mütevellisi oldu, fakir öğrencilere malî destek verdi ve onların okul malzemesi temin ederdi. Özellikle şehir kütüphanesi ve klasik erkek [[Gymnasium (okul)|gymnasium]]uyla ilgilenmiş, iki tane burs programı kurmuş ve bu okulun uzun yıllar fahri mütevellisi olmuştu. 1875'te Yekaterinoslavskaya şehrinin meclisine seçildi.<ref name="tourdnepr"/>

1886'da Yekaterinoslav soylularının başı olarak ziyarete gelen İmparator [[III. Aleksandr (Rusya)|III. Aleksandr]] ve eşini kıymetli bir tepsi üzerinde ekmek ve su sunarak karşıladı.<ref name="tourdnepr"/> Daha sonralari, Alekseyev sık sık başkent [[Moskova]]'ya gidip orada İmparator ve İçişleri Bakanı'nın davetlerine katıldı. Üst düzey ilişkileri sayesinde şehrine yaptığı hizmetleri nedeniyle Mayıs 1887'de Katerynoslav Onursal Şehirlisi ünvanını aldı. Alekseyev, faaliyetleri ve önemli toplumsal hizmetlerinden dolayı hayatı boyunca İmparator tarafından kendisine İmparatorluk ve Rusya'nın tüm nişanları (Aziz Andrew nişanı hariç) verilmiştir.

Alekseyev'in çeşitli bilimsel çalışmaları olmuştur. Bilimsel yayınlarda eşyazar olmuş, ayrıca kendi başına [[nümismatik]] konusunda eserler yazmıştır. Uzun yıllar [[St. Petersburg]]'daki Rus İmparatorluk Arkeoloji Derneğ'ini fahri üyesi, ve Moskova'daki İmparatorluk Arkeoloji Derneği'nin tam üyesi olmuştur. Ayrıca [[Vladimir, Rusya|Vladimir]], [[Poltava]] ve [[Yekaterinoslav]] şehirlerinde müzeler ve tarih komisyonlarının da fahri üyesi olmuştur. [[Dinyeper]] bölgesindeki antik eserleri biriktiren ilk antika koleksiyoncusu olmuş, pekçok değerli eseri kayıptan kurtarmıştır. Eski para koleksiyonunun zenginliği Rusya çapında üçüncü gelir (Prens [[Alexandr Mikhailoviç]] ve [[Ivan Ivanovich Tolstoy|Kont II. Tolstoy]]'unkilerden sonra).<ref name="dneprovka">история и я (13.03.2010) Господин, который обедал с царем
(Окончание. Начало в № 6) http://dneprovka.dp.ua/t8641/</ref> Tarihçi [[Dmitri Yavorinitski|Yavornitski]] ile olan uzun yıllar süren bir dostluğu olmuş, onun araştırmalarına malî ve manevî olarak desteklemiştir.<ref name="dneprovka"/>

[[İlya Repin]], [[Türk Sultanına Mektup Yazan Zaporojya Kazakları]] tablosundaki [[Kozak]]lardan biri için Alekseyev'i model olarak kullanmıştır.<ref>Валентина Лазебник Почесне громадянство у дореволюційному Катеринославі [http://on2.docdat.com/docs/3161/index-253453.html?page=3]</ref><ref>Запорожцы пишут письмо турецкому султану [http://bubelo.in.ua/essay/]</ref>

Alekseyev ömrünün son yıllarını doğduğu Kotovke'de geçirmiştir. 15 Şubat 1914'te öldüğünde tüm kasaba halkı onun cenazesine gelmiştir. Ölümünün ardından antika koleksiyonları ve diğer kiymetli eserler Dinyeper Milli Tarih Müzesine bağışlanmıştır.</ref name="dneprovka">


==Ailesi==
==Ailesi==
Georgi Alekseyev, Fransız [[kont]]u Dyubrel-Helion-point-Geroner'in kızı Maria Elizabeth Angelo ile evlendi (karısı, evlendikten sonra Angele Petrovna olarak anıldı). Vera ve Olga adlı iki kızlerı oldu. Olga, 16 yaşında öldü. George Alekseev, onun anısına bir kilise inşa ettirdi.<ref>музей Шереметьевых. (2009) http://muzeysheremetievyh.com/content/219.html</ref> Alekseev'in öbür kızı Vera (1863-1955) prens Nikolay Petroviç Urusova (Vladimir ve Grodno eyaleteleri Vali yardımcısı ve daha sonra Poltava valisi) ile evlendi.
*Karısı: Marie-Elizabeth Angela du Bray-Gelion de la Heronyer (22 (13?). 10.1843-26.04.1933).

*Çocukları: Vera ve Olga.
==Notlar==
{{kaynakça}}


==Kaynaklar==
==Kaynaklar==

Sayfanın 20.19, 26 Ağustos 2014 tarihindeki hâli

George P. Alekseyev (10 Mayıs 1834 - 14 Şubat 1914) - Ukrayna'nın Yekaterinoslav vilayetinde bir toprak sahibi ve koleksiyoncuydu. Uzun yıllar bu vilayetteki soyluların başkanı olmuş, hayır faaliyetleri ve sosyal hizmetlerinden dolayı Katerynoslav onursal şehirlisi ilan edilmiştir.

Biyografi

Georgi Alekseyev 14 Mayıs 1834'te Yekaterinoslav vilayetinin Kotovka Novomoskovsky ilçesinde (günümüzde Ukrayna'nın Dnipropetrovsk bölgesindeki Mahdalynivka Rayonu'nda) soylu bir aileye doğdu. Babası ve annesi Peter D. and Barbara Ilinichna Alekseev idi. Lise eğitimini Yekaterinoslav'da tamamladıktan sonra üniversite için Harkiv Üniversitesi'ne gitti ve oranın hukuk fakültesinden 1856'da mezun oldu.[1]

Georgi Akseyev İmparatorluk Mahkemesinde Nazırı ünvanıyla vilayet meclisinin bir üyesi oldu. 1874'te Yekaterinoslav soylularının başı olarak şeçildi ve 1886'ya kadar bu ünvanını korudu.[1]

Alekseyev, babası ve büyükbabası gibi, şehrinin kalkınması için hayır faaliyetleri yapardı. 1856'dan itibaren on yıl boyunca Yekaterynoslav okulları, liseleri ve yetimhanelerinin fahri mütevellisi oldu, fakir öğrencilere malî destek verdi ve onların okul malzemesi temin ederdi. Özellikle şehir kütüphanesi ve klasik erkek gymnasiumuyla ilgilenmiş, iki tane burs programı kurmuş ve bu okulun uzun yıllar fahri mütevellisi olmuştu. 1875'te Yekaterinoslavskaya şehrinin meclisine seçildi.[1]

1886'da Yekaterinoslav soylularının başı olarak ziyarete gelen İmparator III. Aleksandr ve eşini kıymetli bir tepsi üzerinde ekmek ve su sunarak karşıladı.[1] Daha sonralari, Alekseyev sık sık başkent Moskova'ya gidip orada İmparator ve İçişleri Bakanı'nın davetlerine katıldı. Üst düzey ilişkileri sayesinde şehrine yaptığı hizmetleri nedeniyle Mayıs 1887'de Katerynoslav Onursal Şehirlisi ünvanını aldı. Alekseyev, faaliyetleri ve önemli toplumsal hizmetlerinden dolayı hayatı boyunca İmparator tarafından kendisine İmparatorluk ve Rusya'nın tüm nişanları (Aziz Andrew nişanı hariç) verilmiştir.

Alekseyev'in çeşitli bilimsel çalışmaları olmuştur. Bilimsel yayınlarda eşyazar olmuş, ayrıca kendi başına nümismatik konusunda eserler yazmıştır. Uzun yıllar St. Petersburg'daki Rus İmparatorluk Arkeoloji Derneğ'ini fahri üyesi, ve Moskova'daki İmparatorluk Arkeoloji Derneği'nin tam üyesi olmuştur. Ayrıca Vladimir, Poltava ve Yekaterinoslav şehirlerinde müzeler ve tarih komisyonlarının da fahri üyesi olmuştur. Dinyeper bölgesindeki antik eserleri biriktiren ilk antika koleksiyoncusu olmuş, pekçok değerli eseri kayıptan kurtarmıştır. Eski para koleksiyonunun zenginliği Rusya çapında üçüncü gelir (Prens Alexandr Mikhailoviç ve Kont II. Tolstoy'unkilerden sonra).[2] Tarihçi Yavornitski ile olan uzun yıllar süren bir dostluğu olmuş, onun araştırmalarına malî ve manevî olarak desteklemiştir.[2]

İlya Repin, Türk Sultanına Mektup Yazan Zaporojya Kazakları tablosundaki Kozaklardan biri için Alekseyev'i model olarak kullanmıştır.[3][4]

Alekseyev ömrünün son yıllarını doğduğu Kotovke'de geçirmiştir. 15 Şubat 1914'te öldüğünde tüm kasaba halkı onun cenazesine gelmiştir. Ölümünün ardından antika koleksiyonları ve diğer kiymetli eserler Dinyeper Milli Tarih Müzesine bağışlanmıştır.</ref name="dneprovka">

Ailesi

Georgi Alekseyev, Fransız kontu Dyubrel-Helion-point-Geroner'in kızı Maria Elizabeth Angelo ile evlendi (karısı, evlendikten sonra Angele Petrovna olarak anıldı). Vera ve Olga adlı iki kızlerı oldu. Olga, 16 yaşında öldü. George Alekseev, onun anısına bir kilise inşa ettirdi.[5] Alekseev'in öbür kızı Vera (1863-1955) prens Nikolay Petroviç Urusova (Vladimir ve Grodno eyaleteleri Vali yardımcısı ve daha sonra Poltava valisi) ile evlendi.

Notlar

  1. ^ a b c d Знаменитые люди Днепропетровска и области Почетные граждане Екатеринослава Алексеев Георгий Петрович [1]
  2. ^ a b история и я (13.03.2010) Господин, который обедал с царем (Окончание. Начало в № 6) http://dneprovka.dp.ua/t8641/
  3. ^ Валентина Лазебник Почесне громадянство у дореволюційному Катеринославі [2]
  4. ^ Запорожцы пишут письмо турецкому султану [3]
  5. ^ музей Шереметьевых. (2009) http://muzeysheremetievyh.com/content/219.html

Kaynaklar

  • Абросимова С. В. Катеринославські дворяни Алексєєви (За документами родинного архіву) / С. В. Абросимова // Південна Україна. — 2002. — № 7. — С.126-140. Aralov SV Alekseev Yekaterinoslavskiye Asilleri (Aile belgeleri arşivleri) / SV Aralov // Güney Ukrayna. - 2002. - № 7. - Sf.126-140.
  • Кочергін І. О. Збирач старожитностей з Котівки Григорій Петрович Алексєєв *(Antika koleksiyoncusu Gregory P. Alekseev) // Моє Придніпров'я. Календар пам'ятних дат області на 2009 рік: Бібліографічний покажчик / Упорядник І. С. Голуб. — Д.: ДОУНБ, 2008. — sf.90-94.