Yüzeye çıkma tarihlemesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yüzeye çıkma tarihlemesi, bir kayanın yerküre yüzeyinde veya yakınında açıkta kaldığı sürenin uzunluğunu tahmin etmeye yönelik jeokronolojik tekniklerin bir derlemesidir. Yüzeye çıkma tarihlemesi, buzul ilerlemelerini ve geri çekilmelerini, erozyon geçmişini, lav akışlarını, göktaşı çarpmalarını, kaya kaymalarını, fay yüzeylerini, mağara gelişimini ve diğer jeolojik olayları tarihlendirmek için kullanılır. En çok 103 ile 106 yıl arasında açıkta kalan kayalar için kullanışlıdır.[1]

Kozmojenik radyonüklid tarihleme[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu tarihleme tekniklerinden en yaygın olanı kozmojenik radyonüklid tarihlemedir.[1] Yerküre sürekli olarak birincil kozmik ışınlar, yüksek enerji yüklü parçacıklar (çoğunlukla protonlar ve alfa parçacıkları) tarafından bombalanıyor. Bu parçacıklar atmosferik gazlardaki atomlarla etkileşime girerek, atmosferden geçerken sırasıyla birçok reaksiyonda etkileşime girebilecek ve enerjilerini azaltabilecek bir dizi ikincil parçacık üretir. Bu ardalanma, nötronlar da dahil olmak üzere küçük bir hadron fraksiyonu içerir. Bu parçacıklardan biri bir atoma çarptığında, o atomdan bir veya daha fazla proton ve/veya nötronu yerinden çıkarabilir ve farklı bir element veya orijinal elementin farklı bir izotopunu üretebilir. Kaya ve benzer yoğunluktaki diğer malzemelerde, kozmik ışın akışının çoğu, kozmojenik nüklidler adı verilen yeni izotoplar üreten reaksiyonlarda, maruz kalan malzemenin ilk metresinde emilir. Yerküre yüzeyinde bu nüklitlerin çoğu nötronların parçalanmasıyla üretilir. Bilim insanları belli kozmojenik radyonüklitleri kullanarak belirli bir yüzeyin ne kadar süre boyunca açıkta kaldığını, belirli bir malzeme parçasının ne kadar süre boyunca gömülü kaldığını veya bir konumun veya drenaj havzasının ne kadar hızlı aşındığını tarihlendirebilir.[2] Temel prensip, bu radyonüklitlerin bilinen bir oranda üretilmesi ve aynı zamanda bilinen bir oranda bozunmasıdır.[3] Buna göre, bir kaya örneğindeki bu kozmojenik nüklidlerin konsantrasyonunu ölçerek ve kozmik ışınların akışını ve nüklidin yarı ömrünü göz önüne alarak, numunenin kozmik ışınlara ne kadar süreyle maruz kaldığını kestirmek mümkündür. Belirli bir konumdaki kozmik ışınların kümülatif akışı, yükseklik, jeomanyetik enlem, Dünya'nın manyetik alanının değişen yoğunluğu, güneş rüzgarları ve hava basıncı değişimlerinden kaynaklanan atmosferik koruma gibi çeşitli etkenlerden etkilenebilir. Bir kaya örneğinin tarihlendirilmesi için nüklid üretim hızlarının tahmin edilmesi gerekir. Bu hızlar genellikle yaşları radyokarbon tarihleme, termolüminesans veya optik olarak uyarılmış lüminesans gibi başka yollarla tarihlenen örneklerde üretilen nüklidlerin konsantrasyonu karşılaştırılarak ampirik olarak tahmin edilir.

Bir kaya örneğindeki kozmojenik nüklidlerin doğal bolluğuna göre fazlalığı genellikle hızlandırıcı kütle spektrometresi aracılığıyla ölçülür. Bunlar gibi kozmojenik nüklidler, parçalanma reaksiyonları zincirleri tarafından üretilir. Belirli bir nüklid için üretim hızı, jeomanyetik enlemin, örneklenen noktadan görülebilen gökyüzü miktarının, yüksekliğin, örnek derinliğinin ve örneğin içine gömüldüğü malzemenin yoğunluğunun bir fonksiyonudur. Çürüme hızları, nüklidlerin bozunma sabitleri tarafından verilmektedir. Bu denklemler bir örnekteki kozmojenik radyonüklidlerin toplam konsantrasyonunu yaşın bir fonksiyonu olarak vermek üzere birleştirilebilir. En sık ölçülen iki kozmojenik nüklid berilyum-10 ve alüminyum-26'dır. Bu nüklidler jeologlar için özellikle faydalıdır çünkü kozmik ışınlar sırasıyla oksijen-16 ve silikon-28'e çarptığında üretilirler. Ana izotoplar bu elementlerin en bol olanıdır ve kabuksal materyalde yaygındır, oysa radyoaktif yavru çekirdekler genellikle diğer süreçler tarafından üretilmez. Oksijen-16 atmosferde de yaygın olduğu için, berilyum-10 konsantrasyonuna, yerinde oluşmaktan ziyade biriken malzemenin katkısı dikkate alınmalıdır.[4] Bir kuvars kristalinin (SiO2) bir bölümü bir parçalanma ürünü tarafından bombardımana tutulduğunda 10Be ve 26Al üretilir: kuvarsın oksijeni 10Be'ye ve silikon 26Al'e dönüştürülür. Bu nüklidlerin her biri farklı bir oranda üretilir. Her ikisi de malzemenin yüzeyde ne kadar süreyle açıkta kaldığını belirlemek için ayrı ayrı kullanılabilir. Çürüyen iki radyonüklit olduğundan, bu iki nüklidin konsantrasyonlarının oranı, örneğin üretim derinliğinin (tipik olarak 2-10 metre) ötesine gömüldüğü yaşı belirlemek için başka hiçbir bilgi olmadan kullanılabilir.

Klor-36 nüklidleri de yüzey kayalarını tarihlemek için ölçülür. Bu izotop, kalsiyum veya potasyumun kozmik ışınla parçalanmasıyla üretilebilir.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Schaefer, Joerg M.; Codilean, Alexandru T.; Willenbring, Jane K.; Lu, Zheng-Tian; Keisling, Benjamin; Fülöp, Réka-H.; Val, Pedro (10 Mart 2022). "Cosmogenic nuclide techniques". Nature Reviews Methods Primers (İngilizce). 2 (1): 1-22. doi:10.1038/s43586-022-00096-9. ISSN 2662-8449. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2023. 
  2. ^ Vanacker, V.; von Blanckenburg, F.; Govers, G.; Campforts, B.; Molina, A.; Kubik, P.W. (1 Ocak 2015). "Transient river response, captured by channel steepness and its concavity". Geomorphology. 228: 234-243. doi:10.1016/j.geomorph.2014.09.013. 16 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2023. 
  3. ^ Dunai, Tibor J. (2010). Cosmogenic Nuclides: Principles, Concepts and Applications in the Earth Surface Sciences. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-87380-2. 
  4. ^ Nishiizumi, K.; Kohl, C. P.; Arnold, J. R.; Dorn, R.; Klein, I.; Fink, D.; Middleton, R.; Lal, D. (1993). "Role of in situ cosmogenic nuclides 10Be and 26Al in the study of diverse geomorphic processes". Earth Surface Processes and Landforms. 18 (5): 407. doi:10.1002/esp.3290180504. 
  5. ^ Stone, J; Allan, G; Fifield, L; Cresswell, R (1996). "Cosmogenic chlorine-36 from calcium spallation". Geochimica et Cosmochimica Acta. 60 (4): 679. doi:10.1016/0016-7037(95)00429-7. 

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Jeomorfoloji ve yerinde kozmojenik izotoplar. Cerling, TE ve Craig, H. Yıllık Dünya ve Gezegen Bilimleri İncelemesi, 22, 273-317, 1994.
  • Karasal yerinde kozmojenik nüklidler: teori ve uygulama. Gosse, JC ve Phillips, FM Kuaterner Bilim İncelemeleri, 20, 1475–1560, 2001. [1]
  • 10Be ve 26Al ölçümlerinden yüzey maruz kalma yaşlarını veya erozyon oranlarını hesaplamak için eksiksiz ve kolay erişilebilir bir araç. Balco, Greg; Stone, John Oj Lifton, Nathaniel A.; Dunaic, Tibor J.; Kuvaterner Jeokronoloji Cilt 3, Sayı 3, Ağustos 2008, Sayfa 174-195. [2]
  • CRONUS-Earth projesinde parçalanma üretim oranlarının jeolojik kalibrasyonu. Borchers, Brian; Marrero, Shasta; Balco, Greg; Caffee, Marc; Goehring, Brent; Lifton, Nathaniel; Nishiizumi, Kunihiko; Phillips, Fred; Schaefer, Joerg; Taş, John. Kuaterner Jeokronoloji Cilt 31, Şubat 2016, Sayfa 188–198.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dağ et[ kalıcı ölü bağlantı ]eklerindeki düzensiz trenin kozmojenik tarihlemesi

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yüzeye_çıkma_tarihlemesi&oldid=31789362" sayfasından alınmıştır