Uhuvvet Ayeti
Uhuvvet Ayeti (Arapça: آية الأخوة), Hucurat suresinin onuncu ayeti. Bu ayet İslam'ın en meşhur sloganlarındandır. Ayet, Muhammed ve Ali arasında olan kardeşlik hakkındadır. Ayette, müslümanlar arasındaki kardeşlik konusu işlemektedir.
Ayetin metni[değiştir | kaynağı değiştir]
| “ | Bütün mü'minler kardeştir. O halde her ne zaman araları açılırsa, kardeşlerinizin arasını düzeltin ve yolunuzu yordamınızı Allah'ın kitabıyla bulmaya çalışın ki, O'nun rahmetine erebilesiniz. (Hucurât Sûresi: 10)[1] | „ |
Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
İslâmî literatürde kardeşlik karşılığında kullanılan Arapça uhuvvet (اخوة), aynı ana babadan veya bunlardan birinden dünyaya gelenler arasındaki kan bağını belirtmesi yanında aynı sülâleye, kabile veya millete mensup olma, aynı inanç ve değerleri, dünya görüşünü paylaşma gibi ortaklık ve benzerlikleri bulunan kişi ya da gruplar arasındaki birlik ve dayanışma ruhunu da ifade etmektedir.[2]
Tefsir[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu ayette yeryüzündeki tüm müslümanlar, evrensel bir ailenin bireyleri olarak ilan etmiştir. Bu kardeşlik bir nimettir ve hiçbir dinde bir örneği bulunmamaktadır. Müslümanlar arasında olan her tür niza ve çatışma, iki kardeşin nizası gibidir. Bu yüzden ayette emreder ki iki kardeşinizin arasını düzeltin.[3]
Bu kardeşlik, tıpkı nesepte kardeşlik gibi yoğun, güçlü ve hakiki bir kardeşliktir. İslam kardeşliğinin nesep kardeşliğinden daha üstün olduğu da ifade edilmektedir.[4]
İbn Abbas şöyle rivayet etmektedir: Uhuvvet ayeti nazil olduktan sonra Peygamber Müslümanlar arasında kardeşlik bağı kurdu; birinci halife ile ikinci halifeyi, üçüncü halife ile Abdurrahman'ı ve diğer sahabeler arasında herkesin kendi dengi olan kişilerle kardeşlik akdi okudu. Daha sonra Ali b. Ebu Talip’i kendine kardeş olarak seçen Peygamber, Ali’yi muhatap alarak şöyle dedi: “Ey Ali sen benim kardeşim ve ben de senin kardeşinim”.[5][6]
Bu ayetin nazil olmaktan önce peygamber ümmetin rahberi olarak siyasi ve dini amaçlarla Ensar ve Muhacirler arasında kardeşlik bağını kurmuştu. Ayetin nazil olduktan sonra peygamberin yaptığı şahsı bir karar değil aynı zamanda İslam sosyal geleneklerden biri olduğu belli oldu.[7]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Hucurât Suresi 10. Ayet". 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Râgıb el-İsfahânî, el-Müfredât, “eḫ” md.
- ^ Hucurât Suresi - 10 . Ayet Tefsiri 6 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Sâbûnî. Safvetü’t-Tefâsîr. c. 3, s. 235.
- ^ Bahrani, el-Burhan fi Tefsiri’l Kur’an, c. 5, s. 108.
- ^ Hakim Nişaburi, el-Müstedrek Ale’s Sahiheyn, c. 3, s. 14.
- ^ Çelikan, Serkan, Kur’an ve Hadislerde Uhuvvet (Kardeşlik) Kavramı ve Toplumsal Birlik Örneği Olarak Muâhât, Sayı 56, Nisan 2018, Issn 1307-9581