Tenpō Reformları
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ocak 2023) |
Tenpō Reformları (Japonca: 天保の改革, romanize: Tenpō no Kaikaku), Japonya'daki Tokugawa şogunluğu tarafından 1841-1843 yılları arasında uygulamaya konulan bir dizi ekonomik politikaydı.[1] Bu reformlar, askeri, ekonomik, tarımsal, mali ve dini sistemlerde algılanan sorunları çözme çabalarıydı.[2]
Değişiklikler yerel siyasetteki sorunları ele almayı amaçlıyordu, ancak aynı zamanda daha geniş bir şekilde "aile içi huzursuzluğa" da hitap ediyorlardı. Algılanan değişim ihtiyacı, önde gelen birçok siyasi figür ve yazarın tutuklanmasına yol açtı. Reformlar, 20 yıl sonra Meiji Restorasyonu'ndan sonra başlatılan reformların habercisi oldu.
Tenpō Reformları çoğunlukla Mizuno Tadakuni tarafından başlatıldı. Özellikle, eğlence üzerindeki kısıtlamalar yalnızca kendisi tarafından uygulandı ve 1845'te hükûmetten çıkarıldığında, bunların uygulanmasına son verildi. Bunun yanı sıra yeni madeni para basıldı ve emtia fiyat kontrolleri kaldırıldı. Edo'ya göç yasaklandı ve Rangaku'nun yanı sıra toplum oluşumu da yasaklandı.
Bu dönemde Japon toplumuna düzen getirmek için yıllık bir takvim oluşturuldu. Ailelerin her yıl birinci ve yedinci ayın 16'sında en yakın Şinto tapınağına kaydolmaları gerekiyordu. Ayda bir Şinto festivali, toplantı veya muramura kamimōde planlandı. Popüler Bon Festivali, Ata Festivali olan Sensosai olarak yeniden yazıldı ve yılda iki kez düzenlendi. Hükûmet mevcut Budist kurumlara verdiği desteği iptal ettiğinden, Budizm bu dini takvimden çıkarıldı.[3]
Bu reform hareketi, Kyōhō reformları (1722-1730), Kansei reformları (1787-1793) ve Keiō Reformları (1864-1867) olmak üzere Edo dönemindeki diğer üç hareketle ilgiliydi.[1]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Traugott, Mark (1995). Repertoires and Cycles of Collective Action (İngilizce). Duke University Press. s. 147. ISBN 978-0-8223-1546-9.
- ^ Hall, John Whitney et al. (1991). Early Modern Japan: The Cambridge History of Japan, p. 21.
- ^ Ketelaar, James Edward. (1990). Of Heretics and Martyrs in Meiji Japan: Buddhism and Its Persecution, pp. 52–53.
Ek okuma[değiştir | kaynağı değiştir]
- Hall, John Whitney and Marius Jansen. (1991). Early Modern Japan: The Cambridge History of Japan. Cambridge: Cambridge University Press. 978-0-521-22355-3; OCLC 62064695 11 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Ketelaar, James Edward. (1990). Of Heretics and Martyrs in Meiji Japan: Buddhism and Its Persecution. Princeton: Princeton University Press. 978-0-691-05599-2; OCLC 20996545
- Traugott, Mark. (1995). Repertoires and Cycles of Collective Action. Durham, North Carolina: Duke University Press. 978-0-822-31527-8; 978-0-822-31546-9; OCLC 243809107 11 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
