Onur Erol

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Onur Erol
DoğumOnur Erol
26 Aralık 1939(1939-12-26)
Söke, Aydın
MilliyetTürk
Mezun olduğu okul(lar)Hacettepe Üniversitesi
MeslekHekim, Cerrah
EvlilikSevinç Erol
Resmî siteonep.com.tr

Onur Erol, (d. 26 Aralık 1939, Söke, Aydın), Türk estetik cerrahı.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Onur Erol, Aydın'ın Söke ilçesinde doğdu. Orta ve lise eğitimini İstanbul'da Saint-Joseph Fransız Lisesi'nde tamamladı. 1965 yılında Hacettepe Tıp Fakültesi'nden mezun olan Onur Erol, aynı yıl genel cerrahi ihtisasına başladı.[2] 1969 yılında cenel cerrahi ihtisasını tamamladıktan sonra 1971 yılında estetik cerrahi dalındaki ihtisasını tamamlayarak plastik ve rekonstrüktif cerrahi uzmanı oldu.

Yine Hacettepe Üniversitesi'nde 1974'te doçent oldu. Damarlı deri flep üretimi konusunda hazırladığı teziyle katıldığı uluslararası yarışmada şeref ödülüne layık görülerek genç bilim insanı ödülüne layık görüldü.[3]

Genç bilim insanı ödülünü Amerika’da alan Erol, 1976 yılında TÜBİTAK tarafından verilen 6 aylık bursla Amerika’ya gitti. 1976 ile 1980 yılları arasında Amerika'da görev yaptı. Amerika’da profesör unvanını kazanan Onur Erol, görev yaptığı süre içerisinde birçok ödülle birlikte Amerikan Kanser Derneği'nden de özel bir ödüle layık görüldü.[3]

Meslekî görevleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk lokumu yöntemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Onur Erol, 1989 yılında burun estetiğinde Türk lokumu ismini verdiği teknikle kıkırdak dokunun macun haline getirilerek kesi yapılmadan sert doku ihtiyacı olan alana enjekte edildiği yepyeni bir teknik geliştirdi.[4][5] Kıkırdak enjektörü dolgusu adı verilen bu yöntem, Amerikan Plastic Reconstructive Surgery dergide sonuçlarıyla birlikte yayınlanarak dünya literatürüne girdi.[6] Brezilya'nın Rio de Janerio kentinde gerçekleşen bir estetik ve plastik cerrahi kongresinde 2 bin cerrahın huzurunda burun estetiği yöntemini canlı bir ameliyat yapmak suretiyle gösterdi.[7]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1981 yılında vücuttaki büyük doku kayıplarının tedavisine yönelik geliştirdiği yöntem ile Sedat Simavi Vakfı Sağlık Bilimleri Ödülü'ne layık görüldü.[8]

Amerikan Plastik Cerrahi Derneği ve Plastik Cerrahi Eğitim Vakfı kurucusu Jacques W. Maliniac adına verilen The Maliniac Lecture ödülü, 2007 yılında Onur Erol’a verildi. Erol, Türkiye'de bu ödüle layık görülen ilk ve hâlen de tek cerrahdır.[9][10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Dünya plastik cerrahlarının Türk Başkanı: Onur Erol". aksam.com.tr. Akşam. 1 Temmuz 2012. 17 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  2. ^ "Dünya plastik cerrahlarının Türk Başkanı: Onur Erol". akşam.com.tr. akşam. 1 Temmuz 2012. 17 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  3. ^ a b "PROF. DR. ONUR EROL KİMDİR?". m-onep.com.tr. m-onep. 22 Mart 2012. 31 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  4. ^ "Burun estetiğinde neştersiz çözüm". aa.com.tr. Anadolu Ajansı. 13 Nisan 2018. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  5. ^ "25 yılda 10 bin kişiye Turkish Delight burnu yaptı!". gazetevatan.com. vatan. 15 Şubat 2015. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  6. ^ "Burun estetiğinde neştersiz çözüm". ntv.com.tr. NTV. 13 Nisan 2018. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  7. ^ "Plastik Cerrah Prof. Dr. Erol'dan, Türk Lokumu Yöntemi..." haberler.com. haberler.com. 15 Ağustos 2006. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  8. ^ "5. Sedat Simavi Ödülleri - 1981". tgc.org.tr. Türkiye Gazeteciler Cemiyeti. 1 Aralık 1981. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  9. ^ "Prof. Dr. Onur Erol'a ABD'den ödül". hurriyet.com.tr. Hürriyet. 1 Kasım 2007. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020. 
  10. ^ "Prof. Dr. Onur Erol'a "The Maliniac" ödülü". milliyet.com.tr. Milliyet. 7 Kasım 2007. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2020.