Obileşti Muharebesi
| Obileşti Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1806-1812 Osmanlı-Rus Savaşı | |||||||
.jpg) Obileşti Muharebesi | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Rus İmparatorluğu |
 Osmanlı İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
General Miloradoviç General Ulanius General Rehbinder |
Çarhacı Ali Paşa | ||||||
| Güçler | |||||||
|
10.000 asker 30 top | 13.000 asker | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 500-1.000 ölü ve yaralı | 3.000 ölü ve yaralı | ||||||
Obileşti Muharebesi, 1806-1812 Osmanlı-Rus Savaşı'nda evre.
General Miloradoviç komutasındaki Rus ordusu Bükreş'e yürümek isteyen Çarhacı Ali Paşa komutasındaki Osmanlı ordusunu 15 Haziran 1807'de Obileşti'de mağlup etti.[1]
Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]
Alemdar Mustafa Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetlerinin 17-18 Mart 1807'de Yergöğü-Turbat Muharebesi'nde kazandıkları zaferin ardından Rus ordusu Bükreş'e çekildi.
Ana Osmanlı ordusuyla cepheye gelen Sadrazam İbrahim Hilmi Paşa ise İstanbul'da Kabakçı Mustafa İsyanı'nın patlaması üzerine Silistre'de hareketsiz kalarak emir bekledi. Mayıs sonlarında (tahta yeni çıkmış) IV. Mustafa’dan taarruz emri alması üzerine, Çarhacı Ali Paşa'nın komutasına 13.000 asker vererek Tuna nehrini geçmesi ve Obileşti yoluyla Bükreş'e ilerlemesi buyruğunu verdi. İbrahim Hilmi Paşa da ordunun ana kısmıyla Ali Paşa’yı izlerken Alemdar Mustafa Paşa da Yergöğü'nden hareket edecekti. Sadrazam bununla ordunun bir kısmını İsmail’e bir kısmını da Bükreş'e ilerleterek Eflak ve Boğdan’daki Rus ordularının arasına girmeyi planlıyor, ayrıca ordunun diğer bir kısmıyla Fethülislam-Niş hattını tutarak isyan halindeki Sırpların Rus ordusuyla birleşmesini önlemeyi tasarlıyordu.[2]
Buna mukabil, Bükreş’te konuşlanan General Miloradoviç ise Osmanlı kuvvetlerinin ilerleyişini haber almış ve ani bir karşı taarruzla Osmanlı kuvvetlerini bertaraf etmeyi planlıyordu. Ancak Rus kuvvetlerinin mevcut konumu savunma için elverişli olmadığından ve Bükreş'te kalınması halinde kuşatılma tehlikesi bulunduğundan, General Miloradoviç Silistre'den Tuna nehrinin sol yakasında ilerleyen Osmanlı kuvvetlerine saldırmaya karar verdi. 12 Haziran’da Osmanlı kuvvetlerinin yaklaştığının haberini alan General Miloradoviç Kazak birliklerinin de katılımıyla 10.000 askeri geçen kuvvetiyle Obileşti’ye ilerledi. Çarhacı Ali Paşa da Obileşti etrafındaki tepelere çekilerek muharebe için mevzilendi.
Osmanlı askerlerinin yaklaşan Rus kuvvetlerine 15 Haziran'da yaptıkları ilk hücumlarla çatışmalar başladı. Rusların yoğun piyade ateşine rağmen Osmanlı kuvvetleri sol kanattan ilerledi ve Rus ordusunun 3 süvari taburunu kuşattı. Osmanlı saldırılarının etkili hücumu karşısında Rus ordusu kuşatılan bu kuvvetlerine zorlukla takviyelerini ileri sürdü ve Osmanlı taarruzunu durdurdu. General Ulanius’un topçu ateşine başlaması ve General Rehbinder komutasındaki süvari kuvvetlerin desteğe gelmesiyle Osmanlı ordusu önce eski mevzilerine çekildi. Ardından ise devam eden Rus baskısı karşısında Silistre istikâmetine çekildi.[3]
Bunun üzerine geriden gelen Alemdar Mustafa Paşa komutasındaki birlikler de Yergöğü'ne geri döndü.
Muharebe sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
Obileşti Muharebesi; İsmail ve Yergöğü'nde Rus ordularına karşı başarılı savunma savaşları veren Osmanlı ordusunun taarruz kuvvetinin ise olmadığını gösterdi.
Bununla birlikte, 12 Haziran 1807'de Dördüncü Koalisyon Savaşları çerçevesinde Friedland Muharebesi'nde Napolyon Bonapart Fransa'sına karşı ağır bir yenilgi alan Rusya 9 Temmuz 1807’de bu ülkeyle Tilsit Barış Antlaşması'na razı olmuştu.
Yıl boyunca ilerleme kaydedemediği Osmanlı cephesini kapatmak isteyen Rusya Osmanlılarla ateşkes müzakerelerine başladı ve 26 Ağustos 1807'de imzalanan Yergöğü Mütarekesi'yle taraflar aralarındaki savaş hali dokuz aylığına resmen durdu ve barış müzakereleri başladı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Türk Silahlı Kuvvetleri Tarihi 1793-1908", ATASE Yayınları, Ankara (1978), s.420
- ^ "Between Old and New - The Ottoman Empire under Sultan Selim III (1789–1807)", Stanford J. Shaw, Cambridge-Massachusetts, Harvard University Press (1971), s.361
- ^ 1806-1812 Osmanlı-Rus Harbi'nde Rus Ordusunun Tuna Harekâtı, Ömer Faruk Uzun, Hacettepe Üniversitesi, Ankara (2020), s.82-83