MiG
 | |
| Akıbeti | Birleşik Uçak Şirketi ile birleşti |
|---|---|
| Kuruluş | 8 Aralık 1939 (1942'de OKB-155 olarak) |
| Kurucu | Artem Mikoyan ve Mikhail Gureviç |
| Genel merkezi | Begovoy Bölgesi, Moskova, Rusya |
| Ürün | Askerî Uçaklar Sivil Uçaklar İnsansız Hava Araçları |
| Net gelir | 8,59 milyon dolar (2017) |
| Toplam varlık | 3,58 milyar dolar (2017) |
| Öz sermaye | -302 milyon dolar (2017) |
| Sahibi | Rus Hükûmeti |
| Çalışan sayısı | 10.090 (2013) |
| Web sitesi | Resmî Websitesi |
Rus Uçak Şirketi "MiG" (Rusça: Российская самолётостроительная корпорация "МиГ", romanlaştırılmış: Rossiyskaya samolyotostroitel'naya korporatsiya "MiG"),[1] yaygın olarak Mikoyan ve MiG olarak bilinir, merkezi Begovoy Bölgesi, Moskova'da bulunan bir Rus havacılık ve savunma şirketidir.[2]
Mikoyan, 1939'da uçak tasarımcıları Artem Mikoyan ve Mikhail Gureviç tarafından kurulan Sovyet Mikoyan ve Gureviç Tasarım Bürosu'nun (Микоя́н и Гуре́вич, МиГ; OKB-155 tasarım ofisi öneki MiG) halefiydi. Mikoyan, Sovyet Hava Kuvvetleri ve Rus Hava Kuvvetlerinin, Sovyet nüfuz alanı içindeki ulusların ve Hindistan ve birçok Arap devleti gibi diğer ulusların temelini oluşturan avcı ve önleme uçaklarıyla dikkat çekiyordu. Mikoyan uçakları, Soğuk Savaş sırasında ve sonrasında Amerikan ve müttefik güçlerle yapılan hava çatışmalarında sıklıkla kullanıldı ve popüler kültürde yaygın olarak öne çıkan uçaklar haline geldi. Mikoyan uçakları en çok üretilen jet avcı uçağı ailesiydi.
2006 yılında Mikoyan, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in kararnamesi ile İlyuşin, İrkut, Suhoy, Tupolev ve Yakovlev ile birleşerek Birleşik Uçak Şirketi'nin bir bölümü hâline gelmiştir.[3]
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Mikoyan, 8 Aralık 1939'da Havacılık Fabrikası #1'in Pilot Tasarım Departmanı olarak kurulmuştu ve başkanlığını Artem Mikoyan ve Mikhail Gureviç yapmıştı. Daha sonra Mikoyan Tasarım Bürosu veya Mikoyan OKB olarak da bilinen "A.I. Mikoyan'ın adını taşıyan Deneysel Tasarım Bürosu" olarak yeniden adlandırılmıştı.[4] 1964'te Mikhail Gureviç emekli oldu ve Artem Mikoyan 1970'te öldü. Yerine Rostislav A. Belyakov geçti ve 1978'de kuruluşa Mikoyan'ın adı verildi.[5]
1995 yılında Mikoyan OKB iki üretim tesisiyle birleşerek Moskova Havacılık Üretim Birliği "MiG"i (MAPO-MiG) oluşturdu.[4] 1990'larda MiG, beşinci nesil bir savaş uçağı olan Mikoyan Projesi 1.44'ü geliştirmeye başladı, ancak proje finansman eksikliği nedeniyle sekteye uğradı ve sonunda iptal edildi.[6]
Aralık 1999'da Nikolai Nikitin şirketin Genel Müdürü ve Genel Tasarımcısı olarak atandı. Nikitin, şirketin kaynaklarının çoğunu askerî programlar pahasına Tupolev Tu-334 yolcu uçağının geliştirilmesine odakladı.[4] Bu, MiG-29 ve MiG-31 programlarının baş tasarımcıları ve yardımcıları da dahil olmak üzere önde gelen askerî uçak tasarımcılarının çoğunun Aralık 1999'da istifasına yol açmıştır.[4]
Kasım 2003'te Nikitin'in yerine Valery Toryanin getirilmişti ancak daha sonra Eylül 2004'te onun yerine Alexey Fedorov getirilmiştir.[7] 2006 yılında Rus hükûmeti, Mikoyan hisselerinin %100'ünü İlyuşin, İrkut, Suhoy, Tupolev ve Yakovlev ile birleştirerek Birleşik Uçak Şirketi adında yeni bir şirket kurmuştur.[3] Özellikle Mikoyan ve Suhoy aynı operasyon ünitesine yerleştirilmiştir.[8]
.jpg)
MiG, Sovyet Birliği sonrası dönemde hiçbir büyük uçak ihalesini kazanamamıştı ve Rus rakibi Suhoy'un gerisinde kalmıştı.[9] Basında çıkan haberlere göre şirket, sipariş sıkıntısı nedeniyle 2017 yılının sonlarında yüzlerce çalışanını işten çıkarıyordu.
2015 yılı itibarıyla şirketin iş teklifleri çoğunlukla modernize edilmiş MiG-29 uçaklarından oluşmaktadır. MiG, 4++ bir savaş uçağı olan MiG-35'i geliştiriyordu ve ilk teslimatların 2019'un sonlarında yapılması bekleniyor. Mikoyan, 2025'te ilk gizli önleme aracı olan PAK DP diğer adıyla MiG-41'i uçurmaya hazırlanıyor.[10][11]
Üretilen Uçaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
Üretilenler[değiştir | kaynağı değiştir]
- MiG-1, 1940
- MiG-3, 1941
- MiG-5, 1942
- MiG-7, 1944
- MiG-9, 1947
- MiG-15, 1948
- MiG-17, 1954
- MiG-19, 1955, MiG'in ilk süpersonik avcısı
- MiG-21, 1960
- MiG-23, 1970
- MiG-25, 1970
- MiG-27, 1975,
- MiG-29, 1983, Amerikan F/A-18 Hornet ve F-15 Eagle ile karşılaştırılabilir.
- MiG-31, 1983, MiG-25 ile değiştirildi.
- MiG-33, 1989, MiG-29'un geliştirilmiş versiyonu, MiG-29M olarak da bilinir.
- MiG-35, 2005.
Deneysel Uçaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
- MiG-8, 1945
- MiG I-250 (N), 1945 (aka "MiG-13")
- MiG I-270, 1946
- MiG-23 - ilk kullanılan ismi E-8 (E-8/1 and E-8/2), 1960
- MiG-AT, 1992
- MiG-110, 1995
- MiG MFI objekt 1.44/1.42 'Flatpack', 1986-2000
- MiG LFI project
- MiG-105 Spiral, 1965
- Mikoyan-Arakelian MIG ARA-107
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Corporation today". 1 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2018.
- ^ "Contacts 21 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." Mikoyan. Retrieved on 30 August 2011. "Russian Aircraft Corporation "MiG" 125284, Russian Federation, Moscow, 1-st Botkinsky drive, 7" – Address in Russian 28 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "125284, Российская Федерация, Москва, 1-й Боткинский проезд, д.7"
- ^ a b Kramer, Andrew E. (22 Şubat 2006). "Russian Aircraft Industry Seeks Revival Through Merger". The New York Times. 9 June 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ a b c d "Russian Fighter Aircraft Industrial Base: Parallels with the United States?" (PDF). Congressional Research Service. 8 Kasım 2000. 29 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Aralık 2017.
Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ "MiG - Russian design bureau". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 10 March 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ Dowling, Stephen. "Rostislav Belyakov: The man behind the MiGs". BBC Future. 20 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ "The State of the Russian Aviation Industry and Export Opportunities" (PDF). Conflict Studies Research Centre. 16 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ "Ares". www.aviationweek.com. 21 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Russia's Once-Mighty Fighter Jet Firm MiG Struggling as Rivals Make Gains". The Moscow Times (İngilizce). 2 July 2015. 24 March 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ "Everything We Know About Russia's Futuristic MiG-41 Fighter Jet". 18 Nisan 2023. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2024.
- ^ "The High-Speed Russian Fighter Jet That May Jump the SR-71 Blackbird as Fastest Plane". 10 Mart 2023. 1 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2024.
