Maamme

Vikipedi, özgür ansiklopedi
FinceMaamme
İsveççeVårt land
Türkçe: Bizim Diyar

 Finlandiya
Ulusal Marşı

Diğer ismi"İsveççeVårt land"
TürkçeBizim Diyar
GüfteJohan Ludvig Runeberg, 1848
BesteFredrik Pacius, 1848
Kabul tarihi1917
Ses örneği
noicon

Maamme (Fince) veya Vårt land (İsveççe) (“Bizim Diyar”) Finlandiya'nın ulusal marşıdır. 1848 yılında Johan Ludvig Runeberg tarafından yazılan marş Fredrik Pacius tarafından bestelendi. Marşın bestesi, Estonya ulusal marşı olan "Mu isamaa, mu õnn ja rõõm" ile aynıdır.

Helsinki'deki Vårt Land şiiri anıtı.

Sözleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Toplamda on bir dizeden oluşsa da söyleyen topluluk Fince ve İsveççe konuşan kişilerden oluşmuyorsa geleneksel olarak ilk ve son dizeleri söylenir. Eğer iki dili konuşan kişiler söylerse ilk dize Fince ve İsveççe ve son dize Fince söylenir.[kaynak belirtilmeli]

İsveççe orijinal[1] Fince çevirisi[2] İsveççe'den Türkçe çevirisi[3]

İsveççeI
Vårt land, vårt land, vårt fosterland,
Ljud högt, o dyra ord!
𝄆 Ej lyfts en höjd mot himlens rand,
Ej sänks en dal, ej sköljs en strand,
Mer älskad än vår bygd i nord,
Än våra fäders jord. 𝄇

II
Vårt land är fattigt, skall så bli
För den, som guld begär.
𝄆 En främling far oss stolt förbi:
Men detta landet älska vi,
För oss med moar, fjäll och skär
Ett guldland dock det är. 𝄇

III
Vi älska våra strömmars brus
Och våra bäckars språng.
𝄆 Den mörka skogens dystra sus,
Vår stjärnenatt, vårt sommarljus.
Allt, allt, vad här som syn, som sång
Vårt hjärta rört en gång. 𝄇

IV
Här striddes våra fäders strid
Med tanke, svärd och plog.
𝄆 Här, här, i klar som mulen tid.
Med lycka hård, med lycka blid.
Det finska folkets hjärta slog.
Här bars vad det fördrog. 𝄇

V
Vem täljde väl de striders tal.
Som detta folk bestod.
𝄆 Då kriget röt från dal till dal.
Då frosten kom med hungers kval.
Vem mätte allt dess spillda blod
Och allt dess tålamod? 𝄇

VI
Och det var här det blodet flöt,
Ja, här för oss det var,
𝄆 Och det var här sin fröjd det njöt,
Och det var här sin suck det göt.
Det folk som våra bördor bar
Långt före våra dar. 𝄇

VII
Här är oss ljuvt, här är oss gott,
Här är oss allt beskärt;
𝄆 Hur ödet kastar än vår lott.
Ett land, ett fosterland vi fått,
Vad finns på jorden mera värt
Att hållas dyrt och kärt? 𝄇

VIII
Och här och här är detta land.
Vårt öga ser det här,
𝄆 Vi kunna sträcka ut vår hand
Och visa glatt på sjö och strand
Och säga: se det landet där.
Vårt fosterland det är. 𝄇

IX
Och fördes vi att bo i glans
Bland guldmoln i det blå,
𝄆 Och blev vårt liv en stjärnedans.
Där tår ej göts, där suck ej fanns.
Till detta arma land ändå
Vår längtan skulle stå. 𝄇

X
O land, du tusen sjöars land,
Där sång och trohet byggt,
𝄆 Där livets hav oss gett en strand,
Vår forntids land, vår framtids land.
Var för din fattigdom ej skyggt.
Var fritt, var glatt, var tryggt. 𝄇

XI
Din blomning, sluten än i knopp,
Skall mogna ur sitt tvång;
𝄆 Se, ur vår kärlek skall gå opp
Ditt ljus, din glans, din fröjd, ditt hopp.
Och högre klinga skall en gång
Vår fosterländska sång. 𝄇

FinceI
Oi maamme, Suomi, synnyinmaa,
soi, sana kultainen!
𝄆 Ei laaksoa, ei kukkulaa,
ei vettä rantaa rakkaampaa,
kuin kotimaa tää pohjoinen,
maa kallis isien! 𝄇

II
On maamme köyhä, siksi jää,
jos kultaa kaivannet
𝄆 Sen vieras kyllä hylkäjää,
mut meille kallein maa on tää,
sen salot, saaret, manteret,
ne meist on kultaiset. 𝄇

III
Ovatpa meille rakkahat
koskemme kuohuineen,
𝄆 ikuisten honkain huminat,
täht'yömme, kesät kirkkahat,
kaikk'kuvineen ja lauluineen
mi painui sydämeen. 𝄇

IV
Täss auroin, miekoin, miettehin
isämme sotivat,
𝄆 kun päivä piili pilvihin
tai loisti onnen paistehin,
täss Suomen kansan vaikeimmat
he vaivat kokivat. 𝄇

V
Tään kansan taistelut ken voi
ne kertoella, ken?
𝄆 Kun sota laaksoissamme soi,
ja halla näläntuskan toi,
ken mittasi sen hurmehen
ja kärsimykset sen? 𝄇

VI
Täss on sen veri virrannut
hyväksi meidänkin,
𝄆 täss iloaan on nauttinut
ja murheitansa huokaillut
se kansa, jolle muinaisin
kuormamme pantihin. 𝄇

VII
Tääll' olo meill on verraton
ja kaikki suotuisaa,
𝄆 vaikk onni mikä tulkohon,
maa isänmaa se meillä on.
Mi maailmass on armaampaa
ja mikä kalliimpaa? 𝄇

VIII
Ja tässä, täss' on tämä maa,
sen näkee silmämme.
𝄆 me kättä voimme ojentaa
ja vettä rantaa osoittaa
ja sanoa: kas tuoss' on se,
maa armas isäimme. 𝄇

IX
Jos loistoon meitä saatettais
vaikk' kultapilvihin,
𝄆 mis itkien ei huoattais,
vaan tärkein riemun sielu sais,
ois tähän köyhään kotihin
halumme kuitenkin. 𝄇

X
Totuuden, runon kotimaa
maa tuhatjärvinen
𝄆 miss' elämämme suojan saa,
sa muistojen, sa toivon maa,
ain ollos, onnees tyytyen,
vapaa ja iloinen. 𝄇

XI
Sun kukoistukses kuorestaan
kerrankin puhkeaa,
𝄆 viel lempemme saa nousemaan
sun toivos, riemus loistossaan,
ja kerran, laulus synnyinmaa
korkeemman kaiun saa. 𝄇

I
Bizim diyar, bizim diyar, Vatanımız!
Çınla, güzel söz, ses ver!
𝄆 Başka yükselen tepe veya ulu dağ,
Başka eğimli vadi, başka kuzey sahil,
Daha çok sevdiğimiz, olamaz,
Atalarımızın bu diyarından. 𝄇

II
Bizim diyar fakirdir, varsın öyle de olsun
Odur ki ona altın can atar.
𝄆 Yabancılar gururla geçer, ama biz
Daima bu vatanı sevmeliyiz, görürüz biz,
Bozkırında, tepelerinde, adalarında ve dalgalarında,
Altından bir diyar, pek cesur. 𝄇

III
Şırıldayan derelerimizi severiz, çok berrak,
Coşkun akan nehirlerimizi, çok güçlü,
𝄆 Koyu ormanların fısıltısı, geceleri,
Yıldızlı göklerimiz, yaz ışığımız,
Bunların, bütün hepsini, gördüğümüzde ve söylediğimizde,
Hissettik ve içlerinde yaşadık. 𝄇

IV
Burada atalarımız savaştı, korkmadan,
Kılıçla, sabanla, ve fikirle.
𝄆 Ve burada, bulutlu zamanlarda ve açık havada,
Bahtlarıyla önlerinde ve arkalarında,
Fin kalpleri attı, ve getirdiler
Ve doğurdular doğurmaları gerekeni. 𝄇

V
Kim anlatır, tüm bu dövüşleri, masalları,
Hepsinde bu halkın direndiği,
𝄆 Savaşın vadiden vadiye taştığını,
Ayazın bastırdığını, açlığın feryadıyla?
Kim tarttı akan kanlarını,
Ve dirayetlerini hakkıyla? 𝄇

VI
Ve burasıdır kanlarının aktığı,
Bizim için, burada, bu sahilde;
𝄆 Ve burasıdır neşelerinin canlandığı,
Burasıdır, iç çektikleri ve ah ettikleri,
Bu insanlardır bizim yükümüzü sırtlanan
Bizden evvel, çok önce. 𝄇

VII
Burasıdır tatlı ve güzel, biliriz,
Hepsini, hem de, bize verir bura;
𝄆 Fakat kader kısmetimizi belirledi,
Bir yurt, bir vatan, sahibi olduk.
Yeryüzünde başka bir şey var olacak mı
Daha değerli, başımızın tacı? 𝄇

VIII
İşte burası, burada o vatan,
Burasıdır bütün gözlerin gördüğü;
𝄆 Elimizi işaret edip uzatabildiğimiz,
göstermek için, neşeyle, denizini ve sahilini,
Ve dediğimiz "Koru bu ülkeyi, ki odur,
Odur bizim Vatanımız." 𝄇

IX
Ve eğer bir kez yükselebilseydik
Altından bulutlara, yerden,
𝄆 Ve yıldızlı göklerde gezseydik,
Kimsenin gözü yaşlı olmadığı, kimsenin iç çekmediği o yerde,
Bu fakir yalnız ülkeye, lakin,
Özlem dolu gönüllerimiz gitmek isterdi. 𝄇

X
Ey diyar, binlerce gölün sahibi diyar,
İnancın, ezginin, ve sevincin,
𝄆 Hayatın ana denizinin bize verdiği sahil,
Ata toprağımız, istikbaldeki yurdumuz,
Fakirliğinden utanma, asla,
Dingin ol, memnun ol, özgür ol! 𝄇

XI
Çiçek açışların, şimdi gözlerden saklı,
Tomurcukların fışkırsın birazdan.
𝄆 Bak! sevgimizden, doğru olarak yükselir,
Güneşin, umudun, neşen, ışığın,
Ve daha yukarı, bir kere, daha dolu ve güçlü,
Ülkemizin şarkısı çınlasın. 𝄇

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Vårt land, Finlands nationalsång av Johan Ludvig Runeberg". 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2023. 
  2. ^ Runeberg, Johan Ludvig (1919) [1889]. Vänrikki Stoolin tarinat (Fince). Cajander, Paavo tarafından çevrildi. 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2023. 
  3. ^ (İsveççe'den İngilizce çevirisi Anna Krook tarafından, 1904.) 4 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    "Finland - National Anthem". csridentity.com. 13 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014.