Kullanıcı:Ae.zigor/İtiş vektörlemesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sukhoi Su-35 üzerindeki 3D itiş vektörleme egzozu
Üç deneysel itiş vektörlemesi uçağı ; soldan sağa, F-18 HARV, X-31, F-16 MATV

İtiş vektörlemesi, aynı zamanda itme vektörü kontrolü veya TVC, bir uçağın, roketin yada farklı bir aracın yönelimini ve aracın açısal hızını kontrol etmek amacıyla motordan gelen itişin yönünü manipüle edebilme kabiliyetidir.

Atmosfer dışında da kullanılan roket biliminde ve balistik misillerde, aerodinamik kontrol yüzeyleri kullanışsızdır. Bu sebeple itiş vektörlemesi temel olarak yönelim kontrolünü sağlamak amacıyla kullanılmaktadır.

Uçaklar için, bu method aslen uçaklara dikey kalkış (VTOL) yapabilme yada daha kısa bir piste inip kalkış yapabilme(STOL) amacıyla geliştirilmiştir. Daha sonra bu yöntemin savaş durumunda, uçaklara geleneksel uçakların yapamadığı manevraları yapma kabiliyeti verdiği fark edilmiştir. Uçağın dönüş yapabilmesi için, uçak aileron ve elevator gibi aerodinamik kontrol yüzeylerini kullanmak zorundadır; itiş vektörlemesi olan uçaklarda dahi kontrol yüzeylerinin kullanılması zorunludur ancak daha az bir ölçüde kullanılmaları yeterli olmaktadır.

Rus kaynaklarından[1] türetilen füze literatüründe, itme vektörlemesi sık sık "gaz-dinamik yönetimi" veya "gaz-dinamik kontrol" olarak anılmıştır.

İtiş Vektörlemesi Methodu[değiştir | kaynağı değiştir]

Roket ve balistik füzeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Farklı itiş gimbal açılarına göre üretilen momentler
Nozzle açısının değiştirilmesi ile itiş yönünün değiştiği bir roket animasyonu
V-2 roket egzozunda grafit kanatçıklar

İtiş vektörlemesi kontrolü (TVC) sadece itiş gücü tahrik sisteminden kaynaklandığında kullanılabilir. Uçuşun diğer aşamalarında yönelim kontrolü ve uçuş güzergahı kontrolü için farklı mekanizmalar gerekmektedir.

İtiş vektörlemesi 4 şekilde sağlanabilir:[2][3]

  • Gimballi motor(lar) yada egzoz(lar)
  • Reaktif sıvı enjeksiyonu
  • Yedek motorlar(Sabit veya hareketli)
  • Egzoz kanatları


İtme Vektörlü Uçaklar Listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

İtme vektörünün iki ana faydası: VTOL/STOL ve yüksek manevra kabiliyeti. 

MODEL yetenek için[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu Harrier—dünyanın ilk operasyonel savaş uçağı ile itme vektör, etkinleştirme MODEL özellikleri
GE Eksenel Vektör Egzoz Nozzle, kullanılmış F-16 MATV

Daha yüksek manevra kabiliyeti için[değiştir | kaynağı değiştir]

İki boyutlu vektör[değiştir | kaynağı değiştir]

  • McDonnell Douglas F-15 ATLANTİS/MTD (deneysel)
  • Lockheed Martin F-22 Raptor (pitch ve roll)
  • McDonnell Douglas X-36 (yaw)
  • Bana 163 B deneysel olarak kullanılan bir roket direksiyon kürek için yalpa ekseni

Üç boyutlu vektör[değiştir | kaynağı değiştir]

Başka[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 23 sınıf zeplin, bir dizi İngiliz, 1. Dünya Savaşı zeplin
  • Zeplin Sanayi Skyship 600 modern zeplin
  • Zeplin NT modern, itme–vektör zeplin

Ayrıca Bkz.[değiştir | kaynağı değiştir]

Başvurular[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "AA-11 ARCHER R-73". Erişim tarihi: 2014-03-27. 
  2. ^ George P. Sutton, Oscar Biblarz, Rocket Propulsion Elements, 7th Edition.
  3. ^ Michael D. Griffin and James R. French, Space Vehicle Design, Second Edition.
  4. ^ Sweetman, Bill (1999). Joint Strike Fighter: Boeing X-32 vs Lockheed Martin X-35. Enthusiast Color Series. MBI. ISBN 0-7603-0628-1.  Birden fazla |author-link= ve |authorlink= kullanıldı (yardım); Birden fazla |ISBN= ve |isbn= kullanıldı (yardım)

8. Wilson, Erich A., "Giriş için İtme-Kesişeceğini Uçak Memeleri", 978-3-659-41265-3

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[[Kategori:Jet motorları]]