II. Dünya Savaşı'nda Kobe'nin bombalanması
Kobe'nin Bombalanması 1945, yılında şehir ABD tarafından sivilleri, Sanayiyi ve askeri tesisleri hedefleyen halı bombardımanlarına maruz kaldı
Arka fon[değiştir | kaynağı değiştir]
Kobe, yaklaşık 1 milyonluk nüfusuyla o zamanlar Japonya'nın altıncı en büyük şehriydi. Evler çoğunlukla ahşaptan yapılmıştı ve bu nedenle büyük yangınları başlatmak ve sürdürmek için uygun bir yapıdaydı. Kobe Japonya'nın en büyük limanıydı ve en büyük gemi inşa ve deniz motoru üretimine ev sahipliği yapıyordu. Kobe, ulaşım ve iş için de önemli bir şehirdi. Ulusal karayolları şehrin içinden, özellikle sıkışık iş bölümünden geçiyordu ve Kobe, çelik, makine, kauçuk, demiryolu ekipmanı ve mühimmat için iş tesisleri içeriyordu. Son olarak, Kobe'nin yalnızca üç rezervuardan oluşan düşük su kaynağı ve zayıf yangın söndürme ekipmanı, yangına çok açık bir ortam yarattı.[1]
Bombalama baskınları[değiştir | kaynağı değiştir]
4 Şubat baskını[değiştir | kaynağı değiştir]
Bombaların Japon Köy üzerindeki etksini kanıtlanması üzerine Grounds Dugway, Curtis LeMay komutasindaki Amerikan Kuvvetleri B-29 bombardıman uçakları 4 Şubat 1945. Kobeye yönelik ilk saldırısını gerçekleşti
16/17 Mart baskını[değiştir | kaynağı değiştir]
16/17 Mart'ta 331 Amerikan B-29 bombardıman uçağı Kobe şehrine ateş bombası saldırısı düzenledi. Bu baskın, XXI Bombardıman Komutanlığı'nın üç kanadının tamamı, yani 73., 313. ve 314. bombardıman kanatları tarafından gerçekleştirildi. Uçaklar o sırada Walter Reed General Hospital'da bir uçak kazası sırasında aldığı yaralardan dolayı iyileşmekte olan Tuğgeneral LaVerne Saunders'ın onuruna uçtu. Baskın dört kilit alanı hedef aldı: şehrin kuzeybatı köşesi, ana demiryolu hattının güneyindeki alan, ana tren istasyonunun kuzeybatısındaki alan ve üçüncü hedefin kuzeydoğusundaki alan.[1] Çıkan ateş fırtınasında Kent sakini, 8841 kişi öldü. Kobe kentsel alanın üç mil karelik alanı (şehrin % 21'i) tahrip oldu. O zaman, şehir 14 metrekarelik bir alanı kaplıyordu. 650.000'den fazla insanın evi yıkıldı ve bir milyon insanın evi hasar gördü.[kaynak belirtilmeli]
Baskın sırasında, 96, B-29 bombardıman uçağına 128 saldırı gerçekleştiren 280 Japon savaşçısı tespit edildi; bu, daha önce Japonya'ya yapılan bir gece baskını sırasında saldıranlara göre daha yüksek oranda savaşçı sayısı idi. Baskın sırasında üç bombardıman uçağı kaybedildi, ancak kayıplarının nedeni/nedenleri bilinmiyor.[1] Düşen uçaktaki iki havacı, Çavuş Algy S. Augunus ve Teğmen Robert E. Copeland hayatta kaldı ve Japonlar tarafından yakalandı. Daha sonra, Kobe ve Osaka'nın "ayrım gözetmeksizin bombalanması" nedeniyle aceleyle toplanan bir mahkeme tarafından yargılandılar, ölüme mahkûm edildiler ve kurşuna dizilerek idam edildiler.[2]
Aynı yıl 5 Haziran'da Kobe 530 bombardıman uçağı tarafından bombalandı 38 milkare (98 km2) ve kentin imar alanının %51'i zarar gördü.[3]
Yakıcı saldırılara ek olarak, Kobe endüstriye yönelik bir B-29 hassas saldırısı, üç mayın döşeme operasyonunun ve bir avcı-bombardıman saldırısının hedefiydi:
- 11 Mayıs 1945: 92 B-29, Kawanishi uçak endüstrisini vurdu
- 18 Haziran 1945: 25 B-29, Kobe yakınlarındaki sular da dahil olmak üzere çeşitli alanlarda deniz mayınları döşedi
- 28 Haziran 1945: 29 B-29, Kobe'ninki de dahil olmak üzere üç limana deniz mayınları yerleştirdi.
- 19 Temmuz 1945: 27 B-29, Kobe yakınlarındaki sular da dahil olmak üzere çeşitli alanlarda deniz mayınları döşedi
- 30 Temmuz 1945: Avcı uçakları Kobe/Osaka bölgesindeki hava limanlarına, demiryollarına ve taktik hedeflere saldırdı.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- The Night Tokyo Burned. Garden City, N.Y.: St. Martin's Press. 1987. ISBN 0-312-01072-9.
- Blankets of Fire. Washington and London: Smithsonian Institution Press. 1996. ISBN 1-56098-665-4.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c 21st Bomber Command Tactical Mission Report 43, April 19th, 1945
- ^ John A. Glusman (April 25, 2006). Conduct Under Fire: Four American Doctors and Their Fight for Life as Prisoners of the Japanese, 1941–1945. NAL. p. 285. 0-451-23410-3.
- ^ "The 6th Bomb Group." 30 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Philcrowther.com. Retrieved 27 October 2012.