Hidroksizin
 | |
 | |
| Klinik verisi | |
|---|---|
| Uygulama yolu | Ağız yoluyla veya kas içine enjeksiyon |
| Farmakokinetik veri | |
| Biyoyararlanım | Yüksek |
| Protein bağlanma | 93% |
| Metabolizma | Karaciğer |
| Eliminasyon yarı ömrü | Yetişkinler: 20.0 saat[1][2] Çocuklar: 7.1 saat[1] |
| Boşaltım | İdrar, dışkı |
| Tanımlayıcılar | |
| |
| CAS Numarası | |
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| CompTox Bilgi Paneli (EPA) | |
| ECHA Bilgi Kartı | 100.000.630 |
| Kimyasal ve fiziksel veriler | |
| Formül | C21H27ClN2O2 |
| Mol kütlesi | 374.904 |
| 3D model (JSmol) | |
| |
Hidroksizin veya ticari adıyla Atarax kaşıntı, anksiyete ve harekete bağlı bulantıyı tedavi etmede kullanılan antihistaminik türde bir ilaçtır. Ağız yoluyla veya kas içine enjeksiyon yoluyla alınabilir.[3]
En sık görülen yan etkileri uyuklama, baş ağrısı ve ağız kuruluğudur.[3][4] Uzun QT sendromu gibi riskli yan etkileri olabilir.[4] Hamilelik ve emzirme dönemlerinde kullanılmamalıdır.[3] Bileşen vücutta histaminin etkilerini bloke ederek etki göstermektedir.[4]
Bileşen 1956'da UCB tarafından geliştirilmiş, aynı yıl Amerika Birleşik Devletleri'nde Pfizer tarafından satılmaya başlanmıştır.[3][5] 2016 verilerine göre hidroksizin, Birleşik Devletler'de 8 milyona yakın reçetede hastalara yazılmıştır.[6]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Paton DM, Webster DR (1985). "Clinical pharmacokinetics of H1-receptor antagonists (the antihistamines)". Clin. Pharmacokinet. 10 (6). ss. 477-97. doi:10.2165/00003088-198510060-00002. PMID 2866055.
- ^ Simons FE, Simons KJ, Frith EM (1984). "The pharmacokinetics and antihistaminic of the H1 receptor antagonist hydroxyzine". J. Allergy Clin. Immunol. 73 (1 Pt 1). ss. 69-75. doi:10.1016/0091-6749(84)90486-x. PMID 6141198.
- ^ a b c d "Hydroxyzine Hydrochloride Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2018.
- ^ a b c British national formulary : BNF 74 (74 bas.). British Medical Association. 2017. s. X. ISBN 978-0857112989.
- ^ Shorter E (2009). Before Prozac: the troubled history of mood disorders in psychiatry. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 9780195368741. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020.
- ^ "The Top 300 of 2019". clincalc.com. 18 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2018.