Siproheptadin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Siproheptadin, antikolinerjik, antiserotonerjik ve lokal anestezik özelliklere sahip birinci nesil bir antihistamindir.

Tıbbi kullanımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Periaktin (siproheptadin) 4 mg tablet

Siproheptadin, alerjik reaksiyonları (özellikle saman nezlesi) tedavi etmek için kullanılır.[1] Bu amaçla kullanımına ilişkin kanıtlar, etkinliğini göstermektedir, ancak ketotifen ve loratadin gibi ikinci nesil antihistaminikler, daha az yan etki ile eşit sonuçlar göstermiştir.[2]

Ayrıca migrene karşı koruyucu tedavi olarak kullanılır. 2013 yılında yapılan bir çalışmada, tedaviye başladıktan sonraki 7 ila 10 gün içinde hastalarda migren sıklığı önemli ölçüde azalmıştır. Bu hastalarda uygulama öncesi migren ataklarının ortalama sıklığı ayda 8,7 kere iken, tedavinin başlamasından 3 ay sonra ayda 3,1 kereye düşürülmüştür.[2][3] Bu kullanım Birleşik Krallık'ta ve diğer bazı ülkelerde etikette yer almaktadır.

Ayrıca bebeklerde siklik kusma sendromunun tedavisinde etiket dışı kullanılır; bu kullanım için tek kanıt geriye dönük çalışmalardan gelmektedir.[4]

Siproheptadin bazen antipsikotik ilaçlar kullanan kişilerde akatiziyi iyileştirmek için etiket dışı kullanılır.[5]

Psikojenik kaşıntı[6] ilaca bağlı hiperhidroz (aşırı terleme)[7] ve epidermolizis bülloza simpleksi olan bazı kişilerde kabarcık oluşumunun önlenmesi dahil olmak üzere çeşitli dermatolojik durumları tedavi etmek için etiket dışı kullanılmıştır.[8]

İlacın etkilerinden biri de iştah artışı ve kilo alımı olup, bu amaçla (ABD'de etiket dışı) kistik fibrozlu kişilerde olduğu gibi zayıflayan çocuklarda da bu amaçla kullanılmasına neden olmuştur.[9][10][11][12]

Ayrıca, seçici serotonin geri alım inhibitörleri (ve monoamin oksidaz inhibitörleri) gibi serotonerjik ilaçların kullanımıyla ilişkili bir semptom kompleksi olan orta ila şiddetli serotonin sendromu vakalarının yönetiminde etiket dışı kullanılır.

Siproheptadin yatıştırıcı etkilere sahiptir ve diğer merkezi etkili antihistaminiklere benzer şekilde uykusuzluğu tedavi etmek için kullanılabilir.[13][14][15][16] Bu kullanım için önerilen doz 4 ila 8 mg'dır.[14]

Veteriner kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Siproheptadin, kedilerde iştah uyarıcı[17] ve astım tedavisinde yardımcı olarak kullanılır.[18] Olası olumsuz etkiler arasında heyecan ve saldırgan davranışlar yer alır.[19] Kedilerde siproheptadinin eliminasyon yarı ömrü 12 saattir.[18]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "MedlinePlus Drug Information: Cyproheptadine". 1 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  2. ^ a b De Bruyne (January 2017). "Are antihistamines effective in children? A review of the evidence". Archives of Disease in Childhood. 102 (1): 56-60. doi:10.1136/archdischild-2015-310416. PMID 27335428.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "DeBruyne2017" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ Saito (May 2017). "Reconsideration of the diagnosis and treatment of childhood migraine: A practical review of clinical experiences". Brain & Development. 39 (5): 386-394. doi:10.1016/j.braindev.2016.11.011. PMID 27993427. 
  4. ^ Salvatore (16 Temmuz 2016). "Pharmacological interventions on early functional gastrointestinal disorders". Italian Journal of Pediatrics. 42 (1): 68. doi:10.1186/s13052-016-0272-5. PMC 4947301 $2. PMID 27423188. 
  5. ^ The Maudsley Prescribing Guidelines in Psychiatry (İngilizce). John Wiley & Sons. 2015. s. 85. ISBN 9781118754573. 28 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  6. ^ Psychogenic Itch Management. Current Problems in Dermatology. 50. 2016. ss. 124-32. doi:10.1159/000446055. ISBN 978-3-318-05888-8. PMID 27578081. 
  7. ^ "Cyproheptadine for drug-induced sweating". American Journal of Psychiatry. 159 (5): 874-5. May 2002. doi:10.1176/appi.ajp.159.5.874-a. PMID 11986151. 19 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  8. ^ Pfendner (13 Ekim 2016). "Epidermolysis Bullosa Simplex". GeneReviews. PMID 20301543. 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  9. ^ "Ciproheptadina, estimulante del apetito (Cyproheptadine, appetite stimulant)". 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  10. ^ "Bioplex NF". 18 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  11. ^ Harrison ME, Norris ML, Robinson A, Spettigue W, Morrissey M, Isserlin L (2019). "Use of cyproheptadine to stimulate appetite and body weight gain: A systematic review". Appetite. 137: 62-72. doi:10.1016/j.appet.2019.02.012. PMID 30825493. 
  12. ^ "Efficacy and Tolerability of Cyproheptadine in Poor Appetite: A Multicenter, Randomized, Double-blind, Placebo-controlled Study". Clin Ther. September 2021. doi:10.1016/j.clinthera.2021.08.001. PMID 34509304. 
  13. ^ "Cyproheptadine: a psychopharmacological treasure trove?". CNS Spectr: 1-3. February 2021. doi:10.1017/S1092852921000250. PMID 33632345. 
  14. ^ a b "Medications Used for Pediatric Insomnia". Child Adolesc Psychiatr Clin N Am. 30 (1): 85-99. January 2021. doi:10.1016/j.chc.2020.09.001. PMID 33223070. 
  15. ^ Rombaut, N. E. I. (1995).
  16. ^ "Primary acquired cold urticaria. Double-blind comparative study of treatment with cyproheptadine, chlorpheniramine, and placebo". Arch Dermatol. 113 (10): 1375-7. October 1977. doi:10.1001/archderm.113.10.1375. PMID 334082. 
  17. ^ Agnew (September 2014). "Pharmacological appetite stimulation: rational choices in the inappetent cat". Journal of Feline Medicine and Surgery. 16 (9): 749-56. doi:10.1177/1098612X14545273. PMID 25146662. 
  18. ^ a b "Systemic Therapy of Airway Disease: Cyproheptadine". The Merck Veterinary Manual. 9th. John Wiley & Sons. 8 Şubat 2005. ISBN 978-0-911910-50-6. 
  19. ^ "Drugs Affecting Appetite". The Merck Veterinary Manual. 9th. John Wiley & Sons. 8 Şubat 2005. ISBN 978-0-911910-50-6.