Gish gallop

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Gish gallop/ˈɡɪʃ ˈɡæləp/, herhangi bir tartışmada tartışmayı yürüten kişinin argümanların tutarlılığına ve gücüne aldırış etmeksizin, birçok argüman sunarak rakibini retorik olarak alt etme girişimidir. Esas itibarıyla, kişinin argümanlarında nitelikten ziyade niceliğe bakılır. Bu terim 1994 yılında antropolog Eugenie Scott tarafından ortaya atılmıştır. Scott ortaya attığı bu terimin adını yaratılışçı Duane Gish''den esinlenerek koymuştur. Duane Gish evrimin bilimsel gerçekliği karşısında bu tekniği (Gish gallop) kullanmıştır.[1][2] Bir kişinin, rakibinin ortaya atılan tüm argümanlara yanıt verememesini sağlamak amacıyla son derece hızlı konuştuğu yayılma adı verilen başka bir münazara yöntemine benzer.

Gish gallop sırasında, tartışmacı rakibini kısa bir süre içinde çok sayıda aldatıcı argüman, tam anlamıyla gerçek olmayan, yanlış beyan ve düpedüz yalanla karşı karşıya bırakır, bu da rakibin resmi bir tartışma formatı içinde bunların hepsini çürütmesini imkansız hale getirir.[3][4]

Genel olarak, Gish gallop'u yapılandırılmış bir tartışmada kullanmak, serbest formda bir tartışmaya göre daha zordur[5] Eğer bir tartışmacı Gish gallop'u kullandığı bilinen bir rakibe aşinaysa, rakibin Gish gallop'a başlamasına fırsat vermeden önce rakibin yaygın olarak kullandığı argümanları önceden tahmin ederek ve çürüterek bu tekniğe karşı koyabilir[6]

Alıntılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]