Georges Guingouin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Georges Guingouin
Doğum13 Şubat 1913(1913-02-13)
Magnac-Laval
Ölüm27 Ekim 2005 (92 yaşında)
Troyes
Defin yeriSaint-Gilles-les-Forêts
Bağlılığı Fransız Direnişi
Hizmet yılları1940-1945
RütbesiYarbay
KomutasıMaquis birlikleri
Çatışma/savaşlarıİkinci Dünya Savaşı
ÖdülleriKurtuluş Madalyası
Légion d'honneur
Direniş Madalyası
Sonraki işiLimoges Belediye Başkanı

Georges Guingouin (2 Şubat 1913 - 27 Ekim 2005) Fransız Komünist Partisi üyesi direnişçi. II. Dünya Savaşı döneminde Nazi Almanyası işgaline karşı direniş mücadelesi veren Limousin bölgesi Maquis lideriydi. Kurtuluşun hemen ardından Limoges Belediye Başkanı seçilmiştir.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransız Ordusunda astsubay olan babası I. Dünya Savaşı'nın hemen başlarında 1914 yılında Bapaume'de öldürülmüştür. Annesi bölgedeki ilkokulda yöneticidir. Guingouin, ilkokulu Bellac'ta tamamladıktan sonra Limoges'da öğretmen okuluna devam eder. Askerlik hizmetinin ardından 1935 yılında Saint-Gilles-les-Forêts'de öğretmenlik yapmaya başlar. Siyasetle ilgilenen Guingouin Fransız Komünist Partisi'ne üye olur ve Eymoutiers bölgesi örgüt sekreterliği görevine getirilir. Partinin haftalık yayın organı olan Le Travailleur du Centre dergisinde dış siyaset yazıları kaleme alır. Partinin özellikle kırsal bölgede kazandığı 1936 Genel Seçimlerindeki başarıda onun da önemli katkısı vardır. Haute-Vienne bölgesindeki başarılarının üzerine partinin bölge komitesine dahil olmuştur.

Direnişçi[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesi üzerine 1939 yılında silah altına alınır. Fransa Muharebesi'nın sonlarına doğru 18 Haziran 1940 günü kaşından yaralanır ve Allier'deki Moulins Askeri Hastanesine gönderilir. Fransa Ordusunun 22 Haziran 1940 Ateşkesiyle teslim olmasının ardından esir olmamak için hastaneden firar eder. Saint-Gilles-les-Forêts'e döner ve komünist bir direnişçi olarak faaliyetlerine başlar. Fransız Komünist Partisi'nin örgütlülüğünü kendi bölgesinde yeniden toparlar ve parti merkezinin eğiliminin aksine Nazilerle Vichy rejimine karşı direniş çağrısı yapar.[a] Ocak 1941'de Travailleur limousin (Limousin bölgesi işçisi) adlı yasadışı yayının basılmasını sağlar. Bu dönemde doğrudan İngiltere'ye ve Özgür Fransa lideri Charles de Gaulle'e cephe almayarak resmî parti hattından ayrılır. 1941 yılı Nisan ayında Maquis birliklerine katılır. 30 Eylül 1941 gecesi direnişçilerin gerçekleştirdiği gıda karnelerini zorla alma eylemi nedeniyle gıyabında hüküm giyer. Fransız Komünist Partisi liderliğinde Francs-Tireurs et Partisans direniş örgütü henüz kurulmamışken, kendisine bağlı silahlı birliklere Francs Tireurs adını vermiştir. Eylemlerin planlanması ve hayata geçirilmesi sırasında parti yönetimiyle zaman zaman anlaşmazlık yaşamıştır. Yerel halk tarafından Lo Grand (Büyük) lakabı takılan Guingouin, örgütlediği silahlı direnişçiler sayesinde partizanlar arasında Maquis valisi olarak bilinir. Fransa'nın işgalden kurtuluşuna kadar geçen sürede çok sayıda sabotaj, imha, yiyeceğe el koyma eylemlerine imza atar. Direnişe destek veren İngiliz gizli servisiyle eşgüdüm halinde çalışır, yapılacak harekâta destek amacıyla stratejik öneme sahip yerlere saldırır.[b] Maquis birliklerinin Nazilerden denetimi büyük oranda ele geçirdiği bölgelerde kara borsa ve yolsuzluğu engellemek için ekmek ve gıda üretimini ve satışını denetler. Mayıs 1944'e gelindiğinde Guingouin'in emrinde 8 binden çok silahlı direnişçi mevcuttur.[1] Guingouin'a bağlı FTP birlikleri 18-24 Temmuz 1944 tarihleri arasında Otto-Ernst Ottenbacher komutasındaki düzenli Alman birlikleriyle çatışmaya girmiş ve Mont Gargan Muharebesi olarak bilinen çatışmada 300'ün üzerinde kayıp verdirmiştir. Almanlar, taktiksel şekilde geri çekilen direnişçileri dağlardan atamayacaklarını görmüşlerdir. Bu muharebe Fransız direnişçilerin düzenli Alman birlikleriyle cepheden savaşa girdiği ilk örnek olmuştur. Bu dönemlerde Limoges'a saldırarak kenti Nazi işgalinden kurtarması istense de Guingouin, erken kalkışılacak bir saldırının başarısız olması durumunda Tulle'da yaşanan gibi katliamların yaşanmaması için emre uymamıştır.[c] Fransız direnişçiler 21 Ağustos günü Limoges kentini kuşatmış ve kansız bir şekilde kenti teslim almışlardır. Guingouin ve direnişçiler, kurtardıkları bölgelerdeki Nazi işbirlikçilerini halkın dahil olduğu süreçlerde hızlı bir şekilde yargılamıştır. Bu süreçlerde 45 kişi idama mahkûm edilmiş ve infazlar gerçekleştirilmiştir. Direnişçiler takip eden dönemde sanıklara savunma hakkı tanınmadığından dolayı eleştirilmiştir.

Savaş sonrası dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Kasım 1944'te Limoges'da geçirdiği trafik kazasında ağır yaralanır. Hastaneden 1945 yılı Nisan ayında taburcu olur. Mayıs ayında yapılan seçimlerde Limoges Belediye Başkanı seçilir. Bu dönemde artık partisiyle yaşadığı gerilimler yükselir. Kazandığı başarılara ve gösterdiği hizmetlere rağmen karar organlarında kendisine yer bulamaz. 1947 yılında yapılan seçimlerde belediye başkanlığını sosyalist aday Léon Betoulle'a kaybeder. Bu dönemde savaştan önce görev yapan muhafazakâr devlet görevlilerinin yeniden başa geçtiğini görür ve bu durumu eleştirir. Parti yönetimi tarafından istenmeyen bir kişilik olduğu için 1952 yılında partiden uzaklaştırıllır.[2] Bu dönemde işgal yıllarında zarar verdiği işbirlikçilerin hedefi haline gelir ve yağma olaylarına giriştiği, zimmetine para geçirdiği gibi asılsız suçlamalarla hapse atılır. Suçlardan aklansa da cezaevinde işkenceye maruz kalır.[d] 1985 yılında aşırı sağcı Le Crapouillot tarafından Limoges bölgesinde yargısız infaz gerçekleştirmekle suçlanır. Kamuoyu bu suçlamalara itibar etmez.[3] Komünist Parti 1998 yılında kendisinin yeniden üyeliğe kabul edildiğini ilan etse de Guingouin bu kararın kendisini ilgilendirmediğini belirtir. 2005 yılında Legion d'honneur nişanına layık görülür, aynı yıl Ekim ayı içinde vefat eder.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Georges Guingouin, Quatre ans de lutte sur le sol limousin, Hachette-Littérature, 287 pp., 1974.
  • Georges Guingouin ve Gérard Monédiaire, Georges Guingouin, premier maquisard de France, éditions Lucien Souny, 1983

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Ağustos 1939 - 22 Haziran 1941 arasında Komintern'e bağlı komünist partilerde SSCB ile Nazi Almanyası arasında yapılmış olan Molotov-Ribbentrop Antlaşması'nın yol açtığı bir kafa karışıklığı mevcuttur. Stalin önderliğindeki Bolşevikler, özellikle ABD ve İngiltere burjevazisi tarafından sosyalizme karşı kullanılmak üzere korunup kollanan Nazilerin kendilerine kesinlikle saldıracağının farkındaydı. Ancak liderlik zaman kazanmak ve erken bir savaşa girmemek istiyordu. Bu antlaşmanın yürürlükte olduğu dönemde Fransız Komünist Partisi ülkelerini işgal eden Nazileri doğrudan cepheye alamıyordu.
  2. ^ 14 Temmuz 1943 tarihinde Bordeaux'daki denizaltı üssüyle Berlin arasında iletişimi sağlayan sualtı kabloları Guingouin ve ekibi tarafından imha edilmiştir.
  3. ^ 2. Waffen-SS Panzer Tümeni Das Reich tarafından 9 Haziran 1944 günü yapılan katliamda 117 sivil katledilmiş, 149 kişi de Dachau İmha Kampına gönderilmiştir. Bu kişilerden 101 tanesi kampta katledilmiştir.
  4. ^ Bu süreçte avukatlığını François Mitterrand döneminde bakanlık görevi yapacak olan Roland Dumas ve Robert Badinter yapmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ 30 Nisan 2017 tarihli Franceinfo haberi 23 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Fransızca) 23 Kasım 2022 tarihinde erişilmiştir
  2. ^ Bu döneme ait gazete kupürleri 22 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Fransızca) 22 Kasım 2022 tarihinde erişilmiştir
  3. ^ 22 Temmuz 1985 tarihli 22 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Le Monde gazetesinde Guingouin lehine çıkan yazılar (Fransızca) 22 Kasım 2022 tarihinde erişilmiştir
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Georges_Guingouin&oldid=32622823" sayfasından alınmıştır