Gemini 2

Gemini 2
	Gemini 2'nin pilot penceresinden izlenen atmosfere yeniden giriş
Görev türü	Test uçuşu
Uygulayıcı	NASA
Görev süresi	18 dakika, 16 saniye
Menzil	3.422,4 kilometre (1.847,9 nmi)
İrtifa	171,1 kilometre (92,4 nmi)
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracı	Gemini SC2
Üretici	McDonnell
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi	19 Ocak 1965, 14:03:59.861 UTC
Roket	Titan II GLV, s/n 62-12557
Fırlatma yeri	Cape Kennedy LC-19
Görev sonu
Kurtaran	USS Lake Champlain (CV-39)
İniş tarihi	19 Ocak 1965, 14:22:14 UTC
İniş yeri	16°36′K 49°46′B / 16.600°K 49.767°B
	Gemini Projesi ← Gemini 1 Gemini 3 →

Gemini 2 (Gemini-Titan 2, GT-2),^[2] Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.

Nisan 1964'teki GT-1 görevinin başarısının ardından ve özellikle de elde edilen sonuçlar ve deneyimler dikkate alındığında NASA, aynı yılın Kasım ayında ilk mürettebatlı Gemini görevinin gerçekleştirileceğinden emindi. Bu nedenle Gemini 2 görevinin 24 Ağustos'ta yapılması planlandı. Temmuz ayının sonlarına doğru taşıyıcı roket, Cape Kennedy Uzay Merkezi'ndeki 19 numaralı fırlatma rampasına monte edildi. Ayrıca, harici elektrik şebekesine bağlandı.

Yaşanan pek çok sorun ve ertelemeden sonra görev 19 Ocak 1965'te gerçekleştirilebildi. Balistik uçuş Gemini 2'yi 171 km yüksekliğe ulaştırdı. Kapsül, fırlatmadan sadece 18 dakika 16 saniye sonra fırlatma noktasından 3.419 km uzaklıkta Güney Atlantik Okyanusu'nun sularına indi ve uçak gemisi USS Lake Champlain tarafından kurtarıldı. Bu görev sonucunda ısı kalkanları başarıyla test edilmiştir.

Daha sonra, Gemini 2 kapsülü yenilendi ve özellikle gelecekte MOL Programı için kullanılacak olan Gemini-B kapsüllerinin bir prototipi olarak hizmet etmek üzere ısı kalkanında bir çatı penceresiyle donatıldı. Bu konfigürasyon ile 3 Kasım 1966'da, başka bir yörünge altı uçuş için Titan IIIC tipi bir taşıyıcı roketle fırlatıldı. Böylece yeniden kullanılan ilk uzay aracı oldu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (Şubat 2003) [First published 1977]. "Table of Contents". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Division, Office of Policy and Plans. NASA History Series. Washington, D.C.: NASA. NASA SP-4203. 13 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013.
^ "Gemini 2". NASA Space Science Data Coordinated Archive (NSSDCA). NASA. 2017. GEMINI2. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[Orloff-1] Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (Şubat 2003) [First published 1977]. "Table of Contents". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Division, Office of Policy and Plans. NASA History Series. Washington, D.C.: NASA. NASA SP-4203. 13 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013.

[NSSDCA-GEMINI2-2] "Gemini 2". NASA Space Science Data Coordinated Archive (NSSDCA). NASA. 2017. GEMINI2. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[1]

[2]