Flusitozin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Flusitozin
Farmakokinetik veri
Biyoyararlanım%75-90 (oral)
Protein bağlanma%2.9-4
BoşaltımBöbrek (%90)
Tanımlayıcılar
CAS Numarası
PubChem CID
DrugBank
CompTox Bilgi Paneli (EPA)
ECHA Bilgi Kartı100.016.336 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Kimyasal ve fiziksel veriler
FormülC4H4FN3O

5-florositozin (5-FC) olarak da bilinen flusitozin, mantar önleyici bir ilaçtır.[1] Özellikle ciddi Candida enfeksiyonları ve kriptokokoz için amfoterisin B ile birlikte kullanılır.[1] Kromomikoz için tek başına veya diğer mantar önleyicilerle birlikte kullanılabilir.[1] Flusitozin ağız yoluyla ve damar içine enjeksiyon yoluyla kullanılır.[1][2]

Yaygın yan etkiler arasında kemik iliği baskılanması, iştahsızlık, ishal, kusma ve psikoz bulunur.[1] Anafilaksi ve diğer alerjik reaksiyonlar bazen meydana gelir.[1] Hamilelikte kullanımının bebek için güvenli olup olmadığı açık değildir [3] Flusitozin, florlu pirimidin analoğu ilaç ailesindendir.[1] Mantarın içinde protein biyosentezi yeteneğini bozan fluorourasile dönüşerek çalışır.[1]

Flusitozin ilk olarak 1957'de yapılmıştır.[4] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[5] Gelişmekte olan ülkelerin çoğunda mevcut değildir.[6]

Diğer hayvanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İsviçre gibi bazı ülkelerde, flusitozin insanlarda olduğu gibi aynı endikasyonlar için kedileri, köpekleri ve kuşları (çoğu durumda amfoterisin B ile birlikte) tedavi etmek üzere ruhsatlandırılmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h "Flucytosine". The American Society of Health-System Pharmacists. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2016.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "AHFS2016" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. s. 147. ISBN 9789241547659. 
  3. ^ "Flucytosine (Ancobon) Use During Pregnancy". www.drugs.com. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2016. 
  4. ^ Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life. 5 (İngilizce). John Wiley & Sons. 2008. s. 108. ISBN 9780470750353. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO. 
  6. ^ International Neurology. 2 (İngilizce). John Wiley & Sons. 2016. s. 343. ISBN 9781118777350. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.