Ecocrop

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ecocrop
ÜreticiGıda ve Tarım Örgütü (İtalya)
Dillerİngilizce
Erişim
ÜcretAçık erişim
Kapsam
DisiplinlerBitki Taksonomisi
Geospatial kapsamaTüm bölgeler
Kayıt No.2,300
Bağlantılar
İnternet sitesigaez.fao.org/pages/ecocrop-find-plant

Ecocrop, bir ekinin belirli bir ortam için uygunluğunu belirlemek için kullanılan bir veritabanıydı.[1] Birleşmiş Milletler'e bağlı Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) tarafından geliştirilen bu sistem, farklı yerlerde ve iklim koşullarında ekin canlılığını tahmin eden bilgiler sağlamıştır.[2] Aynı zamanda bir bitki kataloğu ve bitki büyüme özellikleri olarak da hizmet etti.[3]

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ecocrop ilk olarak 1991 yılında bir veri tabanının geliştirilmesine ilişkin planlama ve ilk uzman danışmanlığı tamamlandıktan sonra ortaya çıktı.[4] Bu sistem, FAO'nun Arazi ve Su Geliştirme Bölümü (AGLL) tarafından geliştirildi ve 1992'de başlatıldı.[4] Amaç, belirli ortamlar ve kullanımlar için bitki türlerini tanımlayabilen bir araç ve bir Arazi Kullanım Planlaması konseptine katkıda bulunan bir bilgi sistemi oluşturmaktı.[4] 1994 yılında Ecocrop veri tabanı, dünyanın tüm tarımsal-ekolojik ortamlarını kapsayan 1.700'den fazla mahsulün ve 12-20 çevre gereksiniminin tanımlanmasını sağladı.[4] 1998'den 1999'a kadar veritabanının birbirini takip eden yinelemeleri, esas olarak kullanıcı arayüzünde iyileştirmeler içeriyordu. 2000 yılına kadar, veritabanı 2.000 tür ve 10 ek tanımlayıcı içeriyordu.[4] Bu sayı daha sonra 300 ekin türünün eklenmesiyle genişletildi.[4]

Ecocrop modeli[değiştir | kaynağı değiştir]

Köppen Haritası (Asya)

Ecocrop modeli, farklı değişkenleri değerlendirerek bir mahsulün bir yere uygunluğunu belirler.[5] Spesifik olarak, bitki tanımlayıcıları kategori, yaşam formu, büyüme alışkanlığı ve yaşam süresini içerirken, çevresel tanımlayıcılar sıcaklık, yağış, ışık yoğunluğu, Köppen iklim sınıflandırması, fotoperiyodizm, enlem, irtifa ve diğer toprak özelliklerini içerir.[6] Ekin veri tabanı, çevresel aralıkları kullanmaktan başka alternatif yoksa özellikle yararlıdır.[7] Bu girdiler belirlendikten sonra, sistem yüzde olarak bir uygunluk indeksi üretir.[8] Uygunluk indeksi puanı, 0'dan 1'e kadar üretilir ve ilki tamamen uygunsuz olduğunu gösterirken, ikincisi optimal veya mükemmel uygunluğu gösterir.[5] Çıktı ayrıca sıcaklık ve yağış için ayrılmış uygunluk değerlerini de içerir.[8]

Bir tahmin modeli olarak Ecocrop algoritması, DOMAIN ve BIOCLIM gibi diğer modellerin ürettiği verilerden daha genel veriler üretir.[7] Sistemin diğer bir sınırlaması ise sonuçların yalnızca biyoklimatik faktörlere bağlı olması ve toprak gereksinimleri, haşereler ve hastalıklar gibi diğer değişkenleri dikkate almamasıdır.[9] Diğer bir sınırlama, sonuçların yalnızca biyoklimatik faktörlere bağlı olması ve toprak gereksinimleri, haşereler ve hastalıklar gibi diğer değişkenleri dikkate almamasıdır.[2]

Ecocrop, her ay sıcaklık ve yağış için iklim koşullarının büyüme mevsimi içinde yeterli olup olmadığını değerlendirir.[10] Yağış ve sıcaklık marjinal ve optimal aralıklarına dayalı iklimsel uygunluğun hesaplanmasını içerir.[10]

Diğer kullanımları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ecocrop, bir bitki tanımlayıcısı olarak hizmet etmenin yanı sıra başka amaçlar için de kullanılır. Örneğin, gelecekteki iklim değişikliğinin ekin uygunluğu üzerindeki etkisini değerlendirebilir.[5] Ayrıca, optimum ve mutlak mahsul yetiştirme koşulları (minimum sıcaklık, maksimum sıcaklık, yağış değerleri, sıcaklık ve aşırı yağışları tanımlayan değerler) hakkındaki veri tabanı bilgilerini kullanarak mahsul verimini tahmin etmek için kullanılabilir.[11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "FAO Ecocrop". ECHOcommunity.org (İngilizce). 21 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2019. 
  2. ^ a b Robyn, Johnston; Hoanh, Chu Tai; Lacombe, Guillaume; Lefroy, Rod; Pavelic, Paul; Fry, Carolyn (2012). Improving water use in rainfed agriculture in the Greater Mekong Subregion.: Summary report. [Summary report of the Project report prepared by IWMI for Swedish International Development Agency (Sida)]. Stockholm: International Water Management Institute (IWMI). s. 14. ISBN 9789290907480. 
  3. ^ Organization, World Meteorological (2005). Monitoring and Predicting Agricultural Drought: A Global Study. New York: Oxford University Press, USA. ss. 287. ISBN 9780195162349. 
  4. ^ a b c d e f "Credits". ecocrop.fao.org. 14 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2019. 
  5. ^ a b c Rosenstock, Todd S.; Nowak, Andreea; Girvetz, Evan (2018). The Climate-Smart Agriculture Papers: Investigating the Business of a Productive, Resilient and Low Emission Future. Cham, Switzerland: Springer Open. s. 41. ISBN 9783319927978. 
  6. ^ "Crop Ecological Requirements Database (ECOCROP) | Land & Water | Food and Agriculture Organization of the United Nations | Land & Water | Food and Agriculture Organization of the United Nations". www.fao.org. 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  7. ^ a b Filho, Walter Leal (2011). The Economic, Social and Political Elements of Climate Change. Dordrecht: Springer Science+Business Media. s. 708. ISBN 9783642147753. 
  8. ^ a b Hope, Elizabeth Thomas (2017). Climate Change and Food Security: Africa and the Caribbean. Oxon: Routledge. s. 61. ISBN 9781138204270. 
  9. ^ Ponce-Hernandez, Raul; Koohafkan, Parviz; Antoine, Jacques (2004). Assessing Carbon Stocks and Modelling Win-win Scenarios of Carbon Sequestration Through Land-use Changes. Rome: FAO. ss. 61. ISBN 9789251051580. 
  10. ^ a b Yadav, Shyam Singh; Redden, Robert J.; Hatfield, Jerry L.; Lotze-Campen, Hermann; Hall, Anthony J. W. (2011). Crop Adaptation to Climate Change. Chichester, UK: John Wiley & Sons. ss. 358. ISBN 9780813820163. 
  11. ^ Millington, James D. A.; Wainwright, John (27 Eylül 2018). Agent-Based Modelling and Landscape Change. Basel: MDPI. s. 69. ISBN 9783038422808. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]