Akif Pirinçci

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Akif Pirinçci
2004'te Pirinçci
Doğum20 Ekim 1959 (64 yaşında)
İstanbul, Türkiye
MeslekYazar
MilliyetAlman
KonuPolisiye roman, gerilim
Önemli eserFelidae

Akif Pirinçci (d. 20 Ekim 1959, İstanbul), Almanya'da Almanca kaleme aldığı Felidae (1989) ile başlayan polisiye kedi romanlarıyla uluslararası üne kavuşmuş bir Türk yazardır. 2012 yılından beri sağ popülist ve İslam karşıtı siyasî etkinliklerde, toplantılarda hatip olarak yer alıyor. Pirinçci, 19 Ekim 2015'te yaptığı bir konuşmada kullandığı üslup ve yabancı düşmanı ifadeler nedeniyle Dresden Bölge Mahkemesi tarafından halk arasında kin ve nefret yaydığı gerekçesi ile 21 Ekim 2021 tarihinde 4 ay hapis ve 3 yıl gözetim cezasına mahkûm edildi.[1][2]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Akif Pirinçci, 1969 yılında ebeveyni ve ablası ile Almanya'ya gitti. Pirinçci Ailesi başlangıçta Eifel'da yaşadı ve 1970'te Weißenthurm'a taşındı. Babası, kamyon şoförü olarak, annesi de bir fabrikada işçi olarak çalıştı. Pirinçci, ilköğretim ve lise eğitimini Weißenthurm"da tamamladı.[3] Ailesi, 1980’li yılların ortasında emekli olup tekrar Türkiye’ye döndü.[4]

Pirinçci, daha okul yıllarında senaryolar ve hikâyeler yazmaya başladı. 1974 yılında, Herbert K. oder Die Pflicht zu jung zu sein başlıklı kısa filmi senaryosu Bayerische Rundfunk tarafından film yapıldı.[5] İki yıl sonra Hessischer Rundfunk'un düzenlediği bir yarışmada Die seltsame Krankheit der Nummer 48971 başlıklı bilimkurgu türündeki radyo oyunu ile birinci oldu.[6] Bu radyo oyunu, Pirinçci 1979 yılında Heyne Verlag'ın Die Anderen / Ötekiler başlıklı antolojisinde yayınlanan Am Ende aller Zeit/ Tüm Zamanların Sonunda başlıklı hikâyesiyle henüz yazarlığa adım atmadan önce, yurtdışında satıldı. Bir süre Viyana'da kaldı ve üniversitede sinema bölümüne devam etti.[7] Mezun olduktan sonra sipariş üzerine yazdığı senaryoları, beğenilmedi.[5] İkinci romanı Felidae, milyon dolarlık bir başarı yakaladı ve Pirinçci bu romanın başarısı ile maddî anlamda bağımsızlığını elde etti.

Akif Pirinçci, Bonn'da yaşıyor. Birlikte bir oğulları bulunan eşi, 2013 yılında kendisinden boşandı.[8]

Roman, senaryo ve diğer eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Akif Pirinçci Tränen sind immer das Ende (Sonunda hep gözyaşı var) adlı ilk kitabını henüz 20 yaşındayken 1980 yılında yayınlandı. Bu roman, kırık bir aşk hikâyesiydi ve romanını kendisi neşretmişti.[9] Pirinçci, ZDF kanalının Litera-Tour başlıklı edebiyat programına davet edilip, programda kışkırtıcı şeyler söyleyince bir bestseller yayınevi olan Goldmann Verlag'ın da dikkatini çekti. Henüz kitabı okumamış olan Goldmann Verlag, o zamanlar genç bir yazar sayılan Pirinçci'nin kitabını 20.000 nüsha basmayı teklif etti.[3]

Pirinçci, asıl çıkışını kedilerin baş karakter olarak seçildikleri "Felidae" isimli romanıyla yaptı. Çalışmalarına Bonn'da devam eden yazarın en çok satan kitabı olan "Felidae" Almanya'da yılın en iyi dedektif kitabı seçilmiştir. Kitabın çok satan kitaplar arasına girmesinin ardından yazar aynı isimle anılan (Felidae) ve şimdilik 8 kitaptan oluşan devam romanları yazdı.

Pirinçci kendi blog sayfasında ve çeşitli sağcı gazetelerde yazdığı makaleleri, 2014 yılında Deutschland von Sinnen: Der irre Kult um Frauen, Homosexuelle und Zuwanderer (Almanya Çıldırmış Olmalı: Kadınları, eşcinselleri ve göçmenleri çevreleyen çılgın tarikat) isimli bir kitapta topladı. Kitap siyasi tartışmalara yol açmıştır. Pirinçci, Almanya'daki siyasi tartışmalarda eşcinsellerin, göçmenlerin ve kadınların ayrıcalıklı konumu olduğunu ileri sürdü ve göçmenlerin ve diğer azınlıkların yerel siyasi söylemdeki rolünü eleştirel bir gözle yorumluyordu. Almanya'ya mülteci göçünü Alman halkının bozulması olarak gören ve “Ah Almanya, sen bir cennetsin. Sen güçlü bir boğasın” cümlesiyle başlayan kitabında Pirinçci kendi kişisel deneyim ile ilgili şöyle yazıyordu:

“Türkiye bize hiçbir şey vermedi, hiçbir şans tanımadı, ne birinci ne ikinci bir şans. Hiçbir şans. Biz o kadar fakirdik ki, kışın evimizde yakacak odun ve kömür paramız bile yoktu. Almanya'nın bizi kabul etmesini akılalmaz bir hediye olarak kabul ettik. Eğer bizden istenseydi, önünde diz çökerek, teşekkür ederdik. Ama Almanlar bunu yapmadı. Bize sadece çalışın, okula gidin, hayatınızdan bir şeyler yapın, bize bir şey borçlu değilsiniz, bu ülkenin üretken, yapıcı, zenginleştirici fertleri olun yeter dediler...”

Aşırı sağcı görüşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yabancı ve göçmen karşıtı Batı’nın İslamlaşması’na karşı Avrupalı Yurtseverler hareketi Pegida'nın Dresden’deki birinci yıl kutlamasına davet edilen Pirinçci[10] “Başka alternatifler de var. Ama maalesef şu sıra toplama kampları devre dışı” diyerek göçmenler kadar Almanların da tepkisini çekti.[4] Akif Pirinçci’nin polisiye romanlarının yayıncısı Bertelsmann, yazarla yaptığı sözleşmeleri iptal etti ve kitap satışlarını durdurdu. Yayınevi aynı gün şu açıklamayı yaptı: “Yazar Akif Pirinçci’nin Dresden’de PEGIDA gösterisindeki sözleri bizde büyük dehşet ve tepki uyandırdı. Buna karşı kararlıca tavır aldık...” [4] Dresden Savcılığı'nın harekete geçerek dava açması üzerine PEGIDA yöneticilerinden Lutz Bachmann da Facebook sayfasında, "Kararlaştırdığımız konuşma çerçevesinin dışına çıktı" diyerek, Pirinçci’ye sırt çevirdi.

Pirinçci'nin kitabı Almanya Çıldırmış Olmalı'da savunduğu anti-feminist ve göç karşıtı tezler, Almanya'da ve tüm Avrupa'da tartışmalara neden oldu. Mayıs 2014'te eleştirilerle karşılaştığında, Die Zeit gazetesinin çevrimiçi bloguna "İnsanların bana Nazi demesi umurumda değil" diyerek, Pegida, sağ kanat aşırı sağcı partiler Alternative für Deutschland ve Die Freiheit ile ilişkisini savundu.

2017 yılında Türk gazeteci Emrah Cilesun ile yaptığı röportajda "Neden Almanya zengin de Nijerya fakir?” sorusuna Pirinçci, "Bunun iki nedeni var. Birincisi, biz Almanlar, Nijeryalılara nazaran daha çalışkanız. İkincisi de, biz Almanların IQ’su, Nijeryalılara nazaran daha yüksek” yanıtını vermişti.[11]

Yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Tränen sind immer das Ende. Roman (1980)
  • Felidae. Roman (1989)
  • Der Rumpf. Roman (1992)
  • Francis. Felidae II Roman (1993)
  • Yin. Roman (1997)
  • Cave Canem. Felidae III Roman (1999)
  • Die Damalstür Roman (2001)
  • Das Duell. Felidae IV Roman (2002)
  • Salve Roma! Felidae V Roman (2004)
  • Der eine ist stumm, der andere ein Blinder. Roman (2006)
  • Schandtat. Ein Felidae-Roman Roman (2007)
  • Deutschland von Sinnen: Der irre Kult um Frauen, Homosexuelle und Zuwanderer. (2014)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Müller-Neuhof, Jost (25 Eylül 2017). "Akif Pirincci wegen Volksverhetzung verurteilt". Der Tagesspiegel Online (Almanca). ISSN 1865-2263. 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2021. 
  2. ^ "DER KNAST RUFT". DER KLEINE AKIF (Almanca). 21 Ekim 2021. 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2021. 
  3. ^ a b ""Ich bin ein Pressetürke"". Klaus Pokatzky. Die Zeit Online. 28 Mayıs 1982. 9 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2021. 
  4. ^ a b c Celal Özcan (22 Eylül 2015). "Bunu Bir Türk Söylerse..." www.hurriyet.com.tr. Hürriyet. 3 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2023. 
  5. ^ a b Killy Literaturlexikon'un Pirinçci, Akif maddesi, yazan: Ervedosa, Clara, Wilhelm Kühlmann Yayınevi, 2. Baskı, Berlin, New York 2010, S. 242.
  6. ^ Türkische Kulturarbeit in der Bundesrepublik Deutschland. Eine Dokumentation von Erfahrungen und Modellversuchen. Dokumentationen – Zentrum für Kulturforschung No: 17 (Almanca). Zentrum für Kulturforschung. 1983. s. 17. 
  7. ^ Supp, Barbara (2 Şubat 1992). "Der Krüppel als Killer". Der Spiegel (Almanca). ISSN 2195-1349. 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2021. 
  8. ^ "Bestseller: Deutschland von Sinnen | Die Weltwoche, Ausgabe 21/2014 | Weltwoche Online – www.weltwoche.ch". web.archive.org. 22 Ekim 2015. 22 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2021. 
  9. ^ Avant-Pop: Von Susan Sontag über Prada und Sonic Youth bis Lady Gaga und zurück. Thomas Hecken (Almanca). Posth Verlag. 17 Şubat 2012. s. 91. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2016. 
  11. ^ Emrah Cilesun (3 Mart 2023). "Antialman solu ve kaybolan değerler". birgun.net. Birgün gazetesi. 3 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]